νόηση, ετών 18:)

Γεια σας! Αυτό που σας απασχολεί είναι συνηθέστατο πρόβλημα για τους γονείς όταν έρχεται η ώρα του φαγητού. Το πρόβλημα ξεκινά από την ψυχαναγκαστική εμμονή του παιδιού ότι το Α ή Β φαγητό έχει άσχημη όψη ή χρώμα ή μυρωδιά (κλπ, κλπ) και αποκλείεται να είναι νόστιμο ή αποκλείεται να καταπίνεται εύκολα (κλπ, κλπ). Εν ολίγοις, το κάθε παιδί κάνει τις πιο απίθανες σκέψεις για διάφορα είδη φαγητών και σχηματίζει μια ισχυρή πεποίθηση, η οποία το εμποδίζει να φάει. Ένας πατέρας σάς έγραψε ήδη ότι ο δικός του γιος βοηθήθηκε πολύ από την αγωγή της ψυχιάτρου του. Πρέπει να πω ότι είναι ευτύχημα αυτό, γιατί υπάρχουν πάρα πολλά παιδιά που δεν ανταποκρίνονται στην αγωγή. Σαν προσέγγιση είναι ορθή, μακάρι όμως να πετύχαινε πάντα. Άλλωστε υπάρχει μόνο μια προσέγγιση ακόμα, δεν έχουμε και πολλές επιλογές. Η προσέγγιση αυτή αποτελεί στην ουσία συμπεριφοριστική απευαισθητοποίηση: χρειάζεται με προσεκτικό τρόπο να έρχεται καθημερινά το παιδί σε επαφή με τα φαγητά του σπιτιού, στην αρχή μόνο οπτική, μετά οσφρητική, κατόπιν απτική, τέλος γευστική, και στο τέλος μασητική, αλλά κι αυτή σταδιακά, στην αρχή με ασήμαντη ποσότητα. Μόνο η επαφή αλλάζει την έμμονη αρνητική ιδέα του παιδιού για το φαγητό. Κι εδώ οι γονείς πρέπει να είναι πιο επίμονοι από το παιδί, χωρίς να χάνουν όμως τον έλεγχο και να αφήνουν το παιδί να κάνει εκρήξεις. Πολλοί θα σας πουν ότι δεν τρώει γιατί έχει αισθητηριακό πρόβλημα (με την όψη, την οσμή, την υφή της τροφής κ.λπ.). Πιστεύω ότι η πράξη τα έχει διαψεύσει αυτά, στην ουσία πρόκειται για ισχυρό ψυχαναγκασμό. Σαν τελικό σχόλιο, αξίζει να ειπωθεί ότι είναι σπάνιες οι περιπτώσεις που το φαινόμενο αυτό συνεχίζεται δια βίου. Κατά κανόνα, σε κάποια ηλικία τα παιδιά αρχίζουν και τρώνε σταδιακά όλο και μεγαλύτερη ποικιλία. Αυτό όμως συνήθως συμβαίνει στην εφηβεία, όχι νωρίτερα.

Τα υποψήφια φάρμακα είναι πολλά. Δεν υπάρχει "ειδικό" φάρμακο. Και όλα τα ψυχοφάρμακα μπορούν να λαμβάνονται επ' αόριστον. Μοναδική εξαίρεση είναι τα ελάσσονα ηρεμιστικά (Tavor, Lexotanil, Stedon κ.π.ά.) που δεν πρέπει να χορηγούνται για πάνω από λίγες εβδομάδες.