Ο Νασος είναι πια 5 χρονων. Μεχρι τωρα δεν είχαμε κάνει τις εξετάσεις θεωρώντας ότι η ταλαιπωρία σε σχέση με το τι περιμένουμε να βρούμε είναι δυσανάλογη. Αυτο μας το ειχε πει η αναπτυξιολόγος που τον είδε. Τωρα κρίνεται αναγκαίο να τις κάνει και ψάχνομαι για τη διαδικασία.

Χτες κάναμε το πρώτο μάθημα του σταδιου 4 στο PECS! Ο Νασούλης μου το έπιασε με την πρώτη! Σήμερα το πρωί ήρθε με τη βάση της πρότασης που έλεγε "θελω τηλεφωνάκι"!!!

'Eχω καιρό να σας πω τα νέα μας. Γράφω για να ευχηθώ καλή σχολική χρονια σε όλους και για να συνοψίσω τα καλοκαιρινά μας επιτεύγματα, πιο πολύ για να παρω θάρρος εγώ.

O μικρούλης μου χτες βράδυ είχε μια απίστευτη ανησυχία. Έκλαιγε με παράπονο, απο τις 11 ως τις 3 το πρωί. Ζητούσε με τα χεράκια του αγκαλιά. Τον κοίμιζα στα χέρια μου, για κανενα 5λπετο και μετά πάλι κλάμα γοερό. Δε μπορούσε να μου πει τι θέλει, τι τον ενοχλεί. Με κοίταζε με τα ματάκια του δακρυσμένα όλο απορία γιατί δεν τον καταλαβαίνω. Μαμάδες και μπαμπάδες που έχετε παιδάκια που δεν επικοινωνουν, πώς το παλεύετε αυτο;

Εδώ και δυο μέρες ο μικρούλης μου δείχνει με το δάχτυλο στον υπολογιστή! Δεν ξέρει ακόμα να χειρίζεται το ποντίκι. Έτσι εμείς κρατάμε το ποντίκι και αυτός δείχνει στην οθόνη. Είναι κάτι που το προσπαθούμε μήνες τώρα, και επιτέλους εμαθε να τεντώνει μόνο το δείκτη και να "πατάει" στην οθόνη αυτο που θέλει να δείξει. Ζηταει "πιτιτιπι" δηλαδή "υπολογιστη" με κάρτα απο το pecs, και μετά παίζουμε τον "Πέρη μηχανικό" απο ενα dvd του RAMKID.