Η ΔΕΠΥ του γιου μου στην εφηβεία

Εικόνα Μama G.

Διάβασα τα σχόλια κάποιων που βίωσαν και βιώνουν κατά κάποιο τρόπο τα ίδια προβλήματα με τα δικά μου ή για να είμαι σωστή της οικογένειάς μου. Λοιπόν η ιστορία μου έχει να κάνει με τη ΔΕΠΥ του γιου μου ο οποίος είναι τώρα στην εφηβεία. Το πρόβλημα το καταλάβαμε από την ημέρα που γεννήθηκε θα έλεγα γιατί δεν μας θυμάμαι ποτέ να μην τρέχουμε πίσω του. Δοκιμάσαμε τα πάντα ψυχολόγους, ψυχιάτρους, tomatis, νευροανάδραση, φαρμακευτική αγωγή.  Η αγωνία μας δεν έχει να κάνει με τη σχολική του επίδοση, δε μας απασχολούν οι πολύ χαμηλοί βαθμοί του, αλλά ο θυμός που έχει για διάφορα που του συμβαίνουν και δεν μπορεί  να διαχειριστεί.

Ο θυμός αυτός στην καθημερινότητά μας έχει γίνει ο εφιάλτης μας γιατί γίνεται ερειστικός και πολύ επιθετικός. Δεν μπορεί να του μιλήσει κανείς και στη στιγμή ο καβγάς έχει ανάψει. Έχει πολύ έντονα ξεσπάσματα και χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό δε διστάζει να μας επιβάλλεται πάντα με πολύ βίαιο τρόπο.  

Φοβάμαι πολύ για όλους στο σπίτι. Η κατάσταση αυτή επηρεάζει τη μικρή του αδερφή, και ο ίδιος σίγουρα δεν είναι χαρούμενος και ευχαριστημένος με τις πράξεις του. Θα ήθελα πολύ να ξέρω αν υπάρχουν και άλλοι γονείς με το ίδιο πρόβλημα και αν ναι πως το αντιμετωπίζουν ; 

Σχόλια

Επιθετική συμπεριφορά

Εικόνα Άγγελος Κουτουμάνος

Υπάρχει νομίζω μία σημαντική συζητήση (παλαιότερη) στη ενότητα "Επιθετική συμπεριφορά" από ένα άλλο μέλος, στην οποία μπορείτε να βρείτε χρήσιμα πράγματα.

Δείτε, κάτω από τη δημοσίευσή σας, τα links Επιθετική συμπεριφορά και Προβλήματα συμπεριφοράς που έχουμε ενεργοποιήσει.

like136

ΔΕΠΥ και επιθετικη συμπεριφορα

Εικόνα Anamela

Θα ήθελα να σας πω ότι έχουμε περάσει και εμείς από την ίδια στενωπό. Ο γιος μου είναι τώρα 25 χρονών. πριν από δυο χρόνια καυγαδίζαμε με το παραμικρό και είτε ερχόμασταν στα χέρια είτε έσπαγε πράγματα. Η μικρή μου κόρη που διάβαζε για πανελλήνιες ζούσε κλειδωμένη στο δωμάτιο της για να μην εμπλέκεται μαζί του σε καυγάδες. Μετά από σύσταση ενός ιδιώτη ψυχίατρου ζητήσαμε αξιολόγηση στο Αιγηνίτειο από τον κο Πεχλιβανίδη, προκειμένου να μπει σε φαρμακευτική αγωγή με CONCERTA. Γίνεται πολύ προσεκτική διερεύνηση αν όντως έχει ΔΕΠΥ το παιδί και αν μπορεί να αποκλεστεί άλλη ψυχοπαθολογία και μετά δίνεται το φάρμακο. Κυριολεκτικά μέσα σε λίγες μέρες άλλαξε η ζωή μας. Την πρώτη φορά που μου είπε: "Λοιπόν διαφωνώ μαζί σου αλλά δεν θέλω να τσακωθούμε, πάω στο δωμάτιο μου" κόντεψε να μου πέσει το σαγόνι. Δεν θέλω να ωραιοποιώ τα πράγματα, πολλά προβλήματα, όπως η λειτουργικότητα και η συνέπεια, (λ.χ. στο να κάνει μια δουλειά) έμειναν άλυτα. Όμως η ακραία επιθετικότητα είναι πια παρελθόν. Και το πιο σημαντικό, δεν αποφεύγουμε τα προβλήματα από φόβο μήπως οδηγηθούμε σε καυγά και αυτό μακροψρόνια πιστεύω ότι θα συμμαζέψει το χαρακτήρα του. Παρενέργειες εμείς δεν είχαμε, πλην του ότι κάποιες φορές αργεί να τον πάρει ο ύπνος. Καλή δύναμη για τη συνέχεια.

like140

Σε συνέχεια η ΔΕΠΥ του γιου μου

Εικόνα Μama G.

Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας και τις ελπίδες που μου δίνετε. Είναι κάτι που οι γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ το έχουν ανάγκη στο μεγάλο αγώνα που κάνουν να δουν το παιδί τους, πρώτα απ’ όλα, να είναι καλά και ευτυχισμένο.

Πρέπει να πω ότι τη φαρμακευτική αγωγή με CONCERTA την ξεκινήσαμε με την έναρξη της σχολικής χρονιάς, μετά από τη σύσταση ψυχιάτρου.

Παράπονα κάθε πρωί ότι όλα αυτά που του συμβαίνουν είναι στο μυαλό μας γιατί εμείς φταίμε που τον πηγαίνουμε από γιατρό σε γιατρό και μετά από τόσες δοκιμασίες του προκαλούμε τώρα και αυτό!!!  Τα φάρμακα!!! Ένταση, ένταση, ένταση... 

Ωστόσο παρόλο που δεν ήταν εύκολο σχεδόν κάθε μέρα εκτός ΣΚ και περιόδους διακοπών συνεργαζόταν και τα έπαιρνε.

Θεαματικά αποτελέσματα δεν είχαμε, ομολογώ όμως, ότι έκανε παράπονα για το σχολείο, ξαφνικά "έβλεπε και άκουγε" και ένοιωθε ότι έχασε το τρένο. Έκανε σχόλια του τύπου: 

"εγώ δεν μπορώ να καταλάβω τίποτα", "δεν ξέρω τίποτα, δε μπορώ να κάνω τίποτα"

και έπεσε ψυχολογικά. Φαινόταν πιο σκληρή η καθημερινότητά του και αυτό δεν κρυβόταν γιατί επιστρέφοντας στο σπίτι ήταν θυμωμένος και ξέσπαγε σε όλους και σε όλα. Δεν άφηνε σε καμία περίπτωση να τον προσεγγίσουμε και οι καβγάδες μας ομηρικοί και πάντα με ασήμαντες αφορμές.

Θυμωμένος σε καθημερινή βάση κλειδωνόταν στο δωμάτιό του και εκεί μια εξάρτηση αυτή των ηλεκτρονικών παιχνιδιών σε συνδυασμό με πολύ φαγητό του έδινε διέξοδο.

Καμία εξάρτηση όμως δεν μπορεί να μην έχει συνέπειες έτσι το σχολείο δεν ήταν μέσα στις προτεραιότητές του και οι απουσίες πολλές καθώς κοιμόταν ελάχιστα και το πρωί ήταν πολύ κουρασμένος.

Μάχη καθημερινή με τις απουσίες, που τελικά για αυτή τη χρονιά την κερδίσαμε.

Όμως ένα παιδί με ΔΕΠΥ και παρορμητική συμπεριφορά βαριέται γρήγορα έτσι τώρα και εν όψει εξετάσεων ο μικρός μας έφηβος έκανε και πάλι την επανάστασή του.

Βγήκε από το δωμάτιό του, βλέπει συνεχώς τηλεόραση και το κυριότερο, αποφάσισε να μην παίρνει τα φάρμακά του

Νομίζω ότι κάνουμε κύκλους και βρισκόμαστε ξανά στο ίδιο σημείο, τη ΔΕΠΥ,  που αυτή τη στιγμή φαντάζει θεριό στα μάτια μας.

like150

Βοήθεια για την ΔΕΠΥ

Εικόνα Ευθύμιος Αγγελάκης

Σε περίπτωση που δεν το γνωρίζετε ήδη, υπάρχουν δύο οργανισμοί που δραστηριοποιούνται για την επιμόρφωση και βοήθεια στην ΔΕΠΥ στην Ελλάδα:

1. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΔΕΠΥ

2. ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΔΕΠΥ (www.adhdhellas.org)

Στις ιστοσελίδες αυτών μπορείτε να βρείτε χρήσιμες πληροφορίες από ειδικούς επιστήμονες καθώς και από άτομα με ΔΕΠΥ, καθώς και ανακοινώσεις για επιμορφωτικές ημερίδες που διοργανώνουν για την ΔΕΠΥ.

Ευθύμιος Αγγελάκης, Ph.D.

Μέλος διοικητικού συμβουλίου Ελληνικής Εταιρίας Μελέτης ΔΕΠΥ, και επιστημονικής επιτροπής Πανελλήνιο Σωματείο Ατόμων με ΔΕΠΥ

like121

Είμαι κι εγώ μητέρα εφήβου με με ΔΕΠΥ

Εικόνα Vocamvilia Ana

Καλημερα σας mamaG. Ειμαι και γω μια μητερα ενος εφηβου με ΔΕΠΥ. Σας γραφω απλα για να σας δωσω καποιες συμβουλες που ισως βοηθησουν. Κατ αρχην να ειστε δυνατη. Μην τον εγκαταλειψετε ποτε γιατι θα "κυλλησει" πολυ ασχημα. Παρτε δυναμη απο καπου, δεν ξερω απο που. Απο ανθρωπο, απο δραστηριοτητα... Παιρνουμε και εμεις πλεον φαρμακο γιατι σχετικα προσφατα διαγνωστήκαμε. Το ξερω οτι το δινουν μετα απο ενδελεχη ελεγχο του περιβαλλοντος και παντα ελλειψη ψυχολογικων προβληματων. Και καλα κανουν. Το φαρμακο πρεπει να το παιρνει. Εμεις ειδαμε θεαματικη αλλαγη. Πως θα το παιρνει αν δεν θελει ε; Καποια κολπακια τωρα.

Φυσικα δεν του αναφερα ποτε την συμπεριφορα του, τις απαραδεκτες παρεες, τις βρισιες του κλπ του το παω με αλλο τροπο... Αγαπη μου για να βοηθηθεις με τα μαθηματα... Δεν προκειται ΠΟΤΕ να παραδεχτει οτι εχει θεμα η συμπεριφορα του!! ΠΟΤΕ!!

Παρότρυνε τε τον να γραφτει σε καποιο γυμναστηριο. Ετσι εγινε με τον δικο μου....Θα κανεις ΤΗΝ κορμαρα αστερι μου.... γραφτειτε και εσεις! γιατι οχι; Εμεις πλεον ξεκινησαμε να πηγαινουμε και μαζι!!! Απιστευτο! Κι ομως.

Οταν γινεται εριστικος ή βριζει απαντατε κοφτα και ηρεμα, χωρις συναισθημα. Μην μπειτε στο δικο του "γηπεδο" γιατι η κατασταση μπορει να ξεφυγει. Μην περιμενετε να κανει ποτε δουλειες, απλα αποδεχτειτε το. Αρα για μενα η ιδανικη στιγμη να ξεκινησει φαρμακευτικη αγωγη ειναι οταν ξεκινα το σχολειο. Για να εχετε χρονο και την δικαιολογια. Μετα το καλοκαιρι κατι θα σκεφτουμε.

like140

Ευχαριστώ

Εικόνα Μama G.

Αγαπητή μου «vocamvilia ana”, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω πολύ για τις συμβουλές σου. 

Για τον γιο μου λοιπόν η επιχείρηση «ΓΥΜΝΑΣΤΗΡΙΟ» έλαβε χώρα κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο του 2013 και μάλιστα με personal trainer που τον ενθάρρυνε συνεχώς, αλλά ξαφνικά, βαρέθηκε; κουράστηκε; απογοητεύτηκε; Δεν καταλάβαμε τι συνέβη και σταμάτησε χωρίς να θέλει να το συζητήσει! 

Τώρα αν του πούμε έστω και τη λέξη γυμναστήριο θα γίνει πυροτέχνημα, έχει την εντύπωση ότι κάθε φορά που του μιλάμε για αυτό ή για τη διατροφή του ότι τον χλευάζουμε για τα παραπάνω κιλά του που είναι αρκετά.

Αχ και να ήξερε πόσο πολύ τον αγαπάμε και πόσο πολύ θέλουμε να τον βοηθήσουμε, προσπαθούμε κάθε μέρα και εγώ και ο πατέρας του να τον προσεγγίσουμε αλλά μάταια.

Επιμένει να μας βλέπει απέναντι και όχι δίπλα του στη ζωή του.

Οι φωνές του όμως είναι καθημερινές γιατί τελικά ένα παιδί με ΔΕΠΥ αυτό κάνει, θέλει απεγνωσμένα να νοιώθει ότι δεν το εγκαταλείπουν και το διεκδικεί με κάθε τρόπο.  

Και ναι είναι δύσκολο για ένα γονιό να πνίγει συνεχώς τα αρνητικά του συναισθήματά, και να δίνει αγάπη, αγάπη, αγάπη…σίγουρα όμως δεν θα τα παρατήσω. 

Καλή δύναμη σε όλους εμάς! Και πάλι ευχαριστώ

like112

Καλή μου mamaG ...απλα η ύπαρξη του personal με άγχωσε

Εικόνα Vocamvilia Ana

Καλη μου mamaG ...απλα η υπαρξη του personal τον αγχωσε τοσο πολυ ετσι ωστε σταματησε. Και εγω που τον εγραψα; Τι; Δεν περιμενα να πηγαινει....ειναι πολυ-πολυ ασταθης. Απλα του το εφερα ετσι ωστε να μην νιωθει δεσμευση και υποχρεωση να το κανει.κατι πολυ ...φλου. Παει οποτε θελει κ μαλλον κανει την πλακα του. Δεν θεωρω οτι γυμναζεται!!!

Οποτε παει! Απο το τιποτα, κατι ειναι κ αυτο.

Θα θελα να ρωτησω οποιον γονεα εχει παιδι με ΔΕΠΥ πως (;;;;;;;) αντιμετωπιζει αυτα τα τερατα του σχολειου που λεγονται καθηγητες;;;; Συγνωμη αν θιγω και τις εξαιρεσεις. Απλα οι ανθρωποι αυτοι δεν καταλαβαινουν τιποτα. Δεν πα' να παιρνεις φαρμακα... σκασιλα τους. Απλα σε αφηνουν στα μαθηματα καθε χρονο! Ειναι απλο γι αυτους, τεραστιο για μας.

like141

Απαράδεκτο!

Εικόνα Δασκάλα

Καλησπέρα! Μόλις τώρα διάβασα την ανάρτηση της μαμάς της οποίας ο γιός ( με ΔΕΠΥ και Δυσλεξία) παραπέμπεται για Σεπτέμβριο. Μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι! Είμαι εκπαιδευτικός αλλά δεν πρόκειται ποτέ να υποστηρίξω τους συναδέλφους μου όταν αυτοί δεν κάνουν τη δουλειά τους σωστά και όταν δεν σκύβουν πάνω από το πρόβλημα του κάθε παιδιού προκειμένου να το βοηθήσουν.

Οι καθηγητές δεν είναι μόνο αξιολογητές. Είναι αυτοί που οφείλουν να διδάξουν κοινωνικές δεξιότητες και υψηλά ιδανικά όπως το νοιάξιμο για τον συνάνθρωπο. Στη θέση σας θα το ''τραβούσα'' πολύ το σχοινί. Θα ενέπλεκα καταρχήν τα ΚΕΔΔΥ. Οφείλουν να ενημερώνουν για την ιδιαιτερότητα του κάθε μαθητή και να προτείνουν στρατηγικές για επιτυχή παρακολούθηση. Αν μη τι άλλο θα έπρεπε να είχαν τονίσει πόσο σημαντικό είναι για την αυτοεκτίμηση και την αυτοεικόνα του παιδιού να το ενισχύουν βαθμολογικά.Η σχολική αποτυχία οδηγεί πολλές φορές σε παραβατική συμπεριφορά γιατί το παιδί ψάχνει νε βρει ενίσχυση μέσω αρνητικών συμπεριφορών. Απαιτείστε απ'το ΚΕΔΔΥ να εμπλακεί.

Επιπλέον, θα επικοινωνούσα και με τον/την σύμβουλο που έχει την παιδαγωγική ευθύνη για τη σχολική μονάδα του γιού σας καθώς και με τον/την σύμβουλο ειδικής αγωγής. Μου φαίνεται αδιανόητο αυτό που γίνεται. Το παιδί παλεύει με κάτι που δεν είναι ''στα μέτρα'' του. Τον ξεπερνάει και είναι φανερό. Παίρνει φαρμακευτική αγωγή για να μπορέσει να αποδώσει. Τι άλλο θα πρέπει να κάνει? Τονίστε τα όλα αυτά. Αν δεν εισακουστείτε, μπείτε και στα χωράφια των συναδέλφων μου(!).

  • Ποιές είναι οι παιδαγωγικές πρακτικές που υιοθέτησαν για να εμπλέξουν το γιό σας στην εκπαιδευτική διαδικασία?
  • Έβγαλαν ποτέ ξεχωριστό υλικό?
  • Προσπάθησαν να βρούν κίνητρα για να τον εμπλέξουν?
  • Έκαναν διαφοροποιημένη διδασκαλία?

Όλα αυτά να τα απαιτήσετε εγγράφως. Είναι μέσα στα καθήκοντά μας, άλλο αν οι γονείς δεν είναι ενημερωμένοι επ'αυτού. Η νομοθεσία τα αναφέρει. Δεν θα δημιουργούμε παιδιά- θύματα για να καλύψουμε τις δικές μας ανεπάρκειες. Προσπαθήστε να κάνετε αυτά που σας είπα. Το οφείλετε στο παιδί σας! Εξηγήστε του επίσης οτι είναι πολύ περισσότερα από ένας βαθμός. Ο βαθμός δεν θα τον προσδιορίσει ως άνθρωπο. Τονίστε τις αρετές του και -μέσω του παραδείγματός σας - δείξτε του οτι έχει δικαιώματα και ότι πρέπει να παλεύει γι αυτά!

Καλή δύναμη!

like135

ΚΕΔΔΥ

Εικόνα Vocamvilia Ana

Οπως λετε κ εσεις θα το "τραβηξω" πολύ το σκοινι γιατι πλεον ειμαι εξαλη. Στα ΚΕΔΔΥ μου εβγαλαν το παιδι με νοητικη στερηση ανεξαρτητως αν το IQ  του ειναι 100. Ετσι λοιπον απευθυνθηκα σε ιατροπαιδαγωγικο  κ μαλιστα ψυχιατρικης εφηβων. Απο εκει ειναι η διαγνωση μας. Ευτυχως δηλαδη που ετεθει επιτελους σωστα η διαγωση. Βάσει νομου εχουν την ιδια ισχυ αν δεν κανω λαθος.Τον συμβουλο που εχει την ευθυνη για το γυμνασιο του γιου μου που θα τον βρω; με ποιον τροπο;

like154

Είμαι ενήλικη με ΔΕΠΥ

Εικόνα a.arachova

Είμαι ενήλικη με ΔΕΠΥ. Το σύνδρομο διάσπασης προσοχής  δεν είναι διανοητική υστέρηση. Πού είναι το σχολείο αυτό?Θα ήθελα να μάθω. Είναι στην Αθήνα? Θα μπορούσαμε εγώ μαζί με άλλους ενήλικες με ΔΕΠΥ να παρέμβουμε ίσως.... με κάποιο τρόπο? Κάνοντας κάποια ενημέρωση για τη ΔΕΠΥ σε παιδιά μαθητές γονείς??

like143

Γονιός με παιδί 19 ετών με ΔΕΠΥ

Εικόνα Melani

Ο γιος μου εχει ΔΕΠΥ. Το καταλάβαμε στη Α δημοτικου, μας το ειπε η δασκαλα. Το πηγαμε στο Ιπποκρατειο  Θεσσαλονικης στο παιδοψυχιατρικο τμημα. Μας εδωσαν καποιες πρωτες οδηγιες, τις ακολουθήσαμε και όλα πηγαιναν καλα. Εδω και 1 χρονο εχουμε πρόβλημα συμπεριφορας πολύ σοβαρο. Πολλα νευρα, βρισιες, σπαει πραγματα, φευγει και δε λεει που παει, γυριζει τα μεσάνυχτα κλπ. Ανησυχω παρα πολύ γιατι δεν πέρασε εκεί που ήθελε και τώρα δεν θέλει τίποτα άλλο. 

like156

Βρείτε ένα θέμα άμεσα!

Αφίσα της δράσης Μένουμε Ενωμένοι, μία πρωτοβουλία του noesi.gr για την εξ αποστάσεως υποστήριξη κατά την περίοδο της πανδημίας COVID-19.
✰ Ψηφιακή Αλληλεγγύη NOESI.gr
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικές εμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες​ για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.