νόηση, ετών 18:)

Με τον σύζυγό μου χωρίσαμε όταν ο γιος μας ήταν 18 μηνών. Πέρασα πολύ δύσκολα μέχρι να σταθώ στα πόδια μου οικονομικά και ψυχολογικά μιας και αντιμετώπιζα και μια κατάθλιψη. Κρατούσαμε τις ισορροπίες μέχρι που ο μπαμπάς του ξανά παντρεύτηκε και απέκτησε άλλο ένα αγοράκι. Ο γιος μας είναι τώρα 10. Ο αδερφός του είναι 4. Κάπως έτσι άρχισαν τα προβλήματα.

Από τότε που παντρεύτηκε ο πατέρας του σταμάτησε να καταβάλει την διατροφή του γιου μου γιατί όπως είπε αδυνατούσε. Ήταν παρών στη ζωή του γιου μας αλλά όχι αν δεν βόλευε και τον ίδιο και την καινούργια του ζωή. Ποτέ δεν είπα κακή κουβέντα στο παιδί μου για τον μπαμπά του, πάντοτε σκεπτόμενη την ψυχική του υγεία. Το θέμα της διατροφής το άφησα, πιστεύοντας ότι θα τακτοποιηθεί όταν τα οικονομικά του βελτιωθούν. Κάτι που δεν έγινε ποτέ. Τώρα αποφάσισε να μετακομίσει μόνιμα στο χωριό του γιατί όπως λέει είναι σε απελπιστική οικονομική κατάσταση (στον Έβρο) και επίσης προσπαθεί να πείσει και το παιδί να πάει να ζήσει μαζί του. Το παιδί επηρεάζεται από τον μπαμπά του και φοβάμαι ότι θα μου δημιουργήσει προβλήματα. Τι μπορώ να κάνω; Εγώ έχω την επιμέλεια.

Αν πείσει το παιδί μπορεί να μου το πάρει; Θα ήθελα να είχα και την γνώμη ενός δικηγόρου.