Λόγος...
Θα ήθελα να μας μιλήσετε και για το λόγο. Έχω βρει βιβλία που περιγράφουν τα στάδια ανάπτυξης του λόγου σε τυπικά παιδιά,υπάρχει κάτι αντίστοιχο για παιδιά με ΔΑΔ; Μέχρι ποιά ηλικία περιμένει κανείς να αναπτύσσεται ο λόγος; Μπορεί κάποιος με αυτή την πάθηση να μιλάει λίγο και τί μπορεί να σημαίνει αυτό; Μπορεί να μάθει δέκα λέξεις και να μην μπορεί να μάθει είκοσι ή εκατό (που οφείλεται αυτό); Με συμβουλεύουν να δημιουργώ ευκαιρίες για να αναγκάζω τον γιο μου να μιλήσει, γιατί έχει κάποιο περιορισμένο λόγο, αλλά αυτός το καταβαίνει και μιλάει λιγότερο. Έχω μάθει για περιπτώσεις που κάποια παιδιά σταματούν να μιλούν. Πως μπορεί κάποιος να προλάβει κάτι τέτοιο. Ο γιος μου χτες γύρισε από τον παιδικό σε πολύ άσχημη κατάσταση και δεν μιλάει καθόλου, παρά μουγκρίζει. Σε κάποιο τέτοιο περιστατικό υπάρχει φόβος να μην ξαμαμιλήσει.
Να προσθέσω και τη δική μου ανάγκη να βρω απαντήσεις σ' αυτο το θέμα.
θα ηθελα τη γνώμη των ειδικών.
ΜΕ το γιο μου εστιάζουμε την προσπάθεια μας για επικοινωνία στο PECS.
να του μάθουμε να επικοινωνεί δηλαδή. Ειμαστε στη φάση 2 (απόσταση και επιμονή) και αυτές τις μέρες προσπαθούμε να του μάθουμε να ζητάει βοήθεια οταν δε μπορεί να κάνει κάτι.
Όσον αφορά το Λόγο,μπορεί να ονομάσει κάτι που βλέπει αυθόρμητα ,
π.χ. "ΝΑΟΥ " ή "κύλο" ή "κουνούνι" οταν βλέπει γάτα σκύλο ή γουρούνι.
Δε θα απαντήσει όμως αν τον ρωτήσεις:"τι βλέπεις" ή "τι ειναι αυτο", ακόμα κι αν βλέπει αυτά τα οποία ξέρει να ονομάζει.
Η λογοθεραπεύτρια του κάνει ασκήσεις όπως να βγάλει εξω τη γλώσσα ή να βάλει τα χείλη του έτσι ωστε να πει το ΒΗΤΑ , αλλά δε μπορώ να του δώσω την εντολή "ΠΕΣ"
θα ηθελα καποιος ειδικός να μας πει για το μηχανισμό του λόγου.
Γιατί ξεχνάει τις λέξεις που έχει πει;
Γιατι ενω μπορεί να ταυτίσει τα αντικείμενα με το όνομά τους δεν το χρησιμοποιεί για να αναφερθεί σε αυτα;
Ακόμα και το "μαμα" -"μπαμπα" το χρησιμοποιεί τόσο σπανια που δεν ξέρουμε αν πρέπει να θεωρήσουμε ότι το ξέρει....
Καταλαβαίνει λεκτικές εντολές, μερικές φορές τις καταλαβαίνει και χωρις να συνοδεύονται απο νοήματα. αλλά όχι όλες, και όχι πάντα.
Γιατι;
Miranta
Αγαπητη Μιραντα,
χωρις να ειμαι ιδιαιτερα καλα ενημερωμενη στο θεμα του λογου μια και η κορη μου δεν αντιμετωπιζει τετοια δυσκολια, απο τα λιγα που θυμαμαι απο ενα σεμιναριο που παρακουλουθησα ειναι:
1. "ΝΑΟΥ" ή "κύλο" ή "κουνούνι" οταν βλέπει γάτα σκύλο ή γουρούνι.
Δε θα απαντήσει όμως αν τον ρωτήσεις:"τι βλέπεις" ή "τι ειναι αυτο", ακόμα κι αν βλέπει αυτά τα οποία ξέρει να ονομάζει" σε αυτη την περιπτωση εχει να κανει με την δυσκολια στην χρηση του αυθορμητου λογου που μπορει να οφειλεται σε ελλειματικη προσοχη η'στην δυσκολια χρηση του λογου(λεκτικη δυσπραξια)δηλ δεν μπορει να απαντηση αυθορμητα(σκεψου κατι σαν ελλειπη μνημη στην καταλληλη στιγμη).
2. "Γιατι ενω μπορεί να ταυτίσει τα αντικείμενα με το όνομά τους δεν το χρησιμοποιεί για να αναφερθεί σε αυτα; Ακόμα και το "μαμα" -"μπαμπα" το χρησιμοποιεί τόσο σπανια που δεν ξέρουμε αν πρέπει να θεωρήσουμε ότι το ξέρει..."
Ειναι πιο ευκολο για αυτους να κατανοουν εννοιες παρα να της χρησιμοποιουν.
3. "Η λογοθεραπεύτρια του κάνει ασκήσεις όπως να βγάλει εξω τη γλώσσα ή να βάλει τα χείλη του έτσι ωστε να πει το ΒΗΤΑ , αλλά δε μπορώ να του δώσω την εντολή "ΠΕΣ" ισως να μην καταλαβαινει την εννοια αυτης της λεξης και πρεπει να του δωσετε καποιο κινητρο η' καποιον αλλο ορισμο για την λεξη ΠΕΣ ωστε να καταλαβει τι ζητατε απο αυτον να κανει.
Σε ενα παλαιοτερο βιολογιο μου εχω γραψει μερικες ασκησεις με βαση την Α.Ο. οπου βοηθανε παρα πολυ στην κατακτηση του λογου, http://www.noesi.gr/node/1026 ριξε μια ματια, δεν αρκει μονο η λιγες ωρες βοηθειας απο τους ειδικους, αν μπορεις να κανεις και εσυ μερικα πραγματα μαζι του στο σπιτι ισως τον βοηθησεις πιο πολυ.
Αν εχεις καποια απορια μην διστασεις να με ρωτησεις.
το παιδάκι σας έχει ΔΑΔ-Αυτισμό είναι χρήσιμο να συμβουλευτείτε ένα ψυχολόγο ειδικευμένο ώστε να σας συμβουλεύει, να σας καθοδηγεί,να εξηγεί τις απορίες σας.Βιβλία υπάρχουν πολύ καλά για το θέμα μεταφρασμένα και στα Ελληνικά, μπορώ να σας συστήσω κάποια.Το πρόβλημα του λόγου είναι συνηφασμένο με το πρόβλημα της επικοινωνίας το οποίο αντιμετωπίζουν αυτά τα παιδιά.Δεν αισθάνονται την ανάγκη να επικοινωνήσουν από την βρεφική τους ηλικία και έτσι σταματάει ακόμα και το μπαμπάλισμα.Είναι πολύ λίγος ο χώρος αυτός για να σας εξηγήσω παραπάνω.Όμως όσο το παιδί βελτιώνεται, βελτιώνεται ουσιαστικά το επικοινωνιακό του κομμάτι και βρίσκει τον δρόμο προς την έκφραση του λόγου.Δεν είναι η ομιλία το πρόβλημα-η επικοινωνία είναι.Θεωρητικά οι έρευνες υποστηρίζουν κάποια ηλικία ως σημαντική , αλλά δεν έχει σημασία αυτό γιατί αφενός δεν ξέρω το θεραπευτικό πρόγραμμα του παιδιού σας και αφετέρου οι γονείς όταν ακούμε νούμερα αγχωνόμαστε.Υπάρχει παιδί, που το ξέρω, και μίλησε στα 9 του χρόνια(είχε ξεκινήσει παρέμβαση στα 6!).Μην απογοητεύστε,το θεωρητικό πλαίσιο του αυτισμού είναι ένα, τα συμπτώματα είναι ίδια, αλλά το κάθε παιδί έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και δυνατότητες.Να ξέρετε πάντως ότι το παιδί δεν ξεχνάει αυτά που μαθαίνει.Ο αυτιστικός σκέφτεται με ένα άλλο τρόπο από τον δικό μας, π.χ.δεν έχει σημασία γι αυτόν να σας απαντάει κάθε φορά σε ότι τον ρωτάτε.Το πόσες λέξεις θα μάθει είναι και αυτό θέμα της γενικότερης βελτίωσης του.Μπορεί να μη μάθει λέξεις που θεωρείται εσείς σημαντικές, αλλά αυτές που θεωρεί αυτός σημαντικές για αυτόν. Καταλαβαίνω ότι ανησυχείτε και αγχώνεστε - το βιώνω και εγώ με τον μικρό μου , που κοντεύει τα τέσσερα και ακόμα μπαμπαλίζει ασυνάρτητα.Είχα την ίδια απορία με εσάς , όταν ο μεγάλος μου ο γιός δεν επαναλάμβανε για μήνες λέξεις που κάποτε τις είχε πει.Και όμως, από τότε που χρησιμοποιεί τον λόγο του για να επικοινωνήσει και χαίρεται ο ίδιος που μιλάμε, έχει βελτιώσει τον αυθόρμητο λόγο του, μας απαντάει δηλαδή σε ερωτήσεις τύπου τι είναι αυτό κλπ.(Βέβαια όχι πάντα).
Όσο για το περαστατικό στο παιδικό σταθμό, δεν ξέρετε τι ακριβώς συνέβη; το παιδί είναι μόνο του εκεί;
Ο τρόπος που προσεγγίζετε το παιδί σας και το ενθαρρύνετε να κάνετε πράγματα μαζί, να παίζετε, να συμμετέχει σε δραστηριότητες, όλα αυτά καλό είναι να είναι μέρος της θεραπευτικής προσέγγισης του και όχι τυχαίες συμβουλές, που μπορεί να λειτουργούν με τα δικά μου παιδιά π.χ. αλλά όχι με το δικό σας.
Πάντως αν θέλετε κατι πιο συγκεκριμένο( και πάντα εχέμυθα) επικοινωνήστε μαζί μέσω e-mail.
Είστε κάπως αποδιοργανωμένη, αγχωμένη και ίσως αισθάνεσται πολύ μόνη (ή μόνος) σε αυτή σας την προσπάθεια, αλλά εν μέρει είναι έτσι.Από την άλλη υπάρχουν δεκάδες οικογένειες και αλλά τόσα παιδιά, που βιώνουν την ίδια πραγματικότητα με την δική σας,που θα μπορούσαν ίσως να σας συμπαρασταθούν ψυχολογικά τουλάχιστον.Μην αισθάνεστε ντροπή για σας και το παιδί.Κανείς δεν είναι τέλειος, και πιστέψτε με αυτοί που σας φαίνονται ότι είναι καλά, καλύτερα από όλους εμάς, μπορεί να έχουν άλλα προβλήματα που δεν τα λένε και να υποφέρουν και αυτοί για κάτι.Η διαδικασία αποδοχής είναι δύσκολη και επίπονη για όλους.Ξεπεράστε την για να βοηθήσετε το παιδί σας καλύτερα και ουσιαστικότερα.
Καλή δύναμη και αν μπορούμε να βοηθήσουμε , εδώ είμαστε χαμένοι στο διαδίκτυο αλλά ενωμένοι με τον καημό του- δύο για μένα- αυτιστικού παιδιού μας .
Θυμάμαι όταν πήγα για πρώτη φορά τον γυιό μου για λογοθεραπεία, η λογοπεδικός προσπάθησε να παίξει μπάλλα μαζί του. Ηταν κι αυτό μέσα στο παιχνίδι της επικοινωνίας. Εχω ξαναγράψει ότι η πρώτη λέξη που είπε ο γυιός μου ήταν DAEWOO γιατί του διαβάζαμε τα σήματα των αυτοκινήτων επειδή στην ηλικία των 3 μόνον αυτό τον ενδιέφερε. Ετσι μας άνοιξε "την πόρτα". Κάποια στιγμή το επανέλαβε κι αυτός.
Η ομιλία έχει να κάνει με την επικοινωνία περισσότερο παρά με φθόγγους. Ο γυιός μου κάνει 2 χρόνια λογοθεραπεία. Μέχρι πέρυσι το φθινόπωρο όταν τον ρωτούσε η λογοπεδικός τι έφαγες σήμερα έλεγε ό,τι φαγητό του ερχόταν στον νού και όταν ζοριζόταν πολύ έδειχνε πολύ αγχωμένος. Από τον Δεκέμβριο και μετά κατάλαβα ότι μπορούσε να απαντάει σε περισσότερες ερωτήσεις. Ελεγε πάντα το σωστό φαγητό και η κατάσταση πανικού σταμάτησε. Πιστεύω ότι σε αυτό βοήθησε το σχολείο που άρχισε τότε και τα μαθήματα στην λογοπεδικό με ένα γλυκύτατο κοριτσάκι που αποφασίσαμε να κάνει 1 φορά την εβδομάδα. Οσοι δεν το έχουν δοκιμάσει (μάθημα με ένα άλλο παιδάκι) και φυσικά συμφωνεί σε αυτό η λογοπεδικός (αν είναι η κατάλληλη στιγμή), αξίξει τον κόπο να το προτείνουν. Πρέπει βέβαια να βρεθεί και το κατάλληλο παιδί για την κάθε περίπτωση. Και να πώ εδώ ότι τα παιδιά καταλαβαίνουν το δικό μας άγχος το οποίο προσθέτουν στο δικό τους, που είναι δεδομένο ότι έχουν. Σαν παράδειγμα θα αναφέρω το ότι ο γυιός μου έχει εξαιρετικά καλύτερη επικοινωνία με τον μπαμπά του (πάντα είχε, σε σημείο να γίνεται ολόκληρη συζήτηση μεταξύ τους τώρα πια) γιατί μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα (τους υπολογιστές) γιατί δεν είναι τόσο αυστηρός όσο εγώ και γιατί είναι λιγότερο αγχωμένος από εμένα. Ολη αυτή η πίεση δεν δίνει νόημα στα παιδιά για να επικοινωνήσουν. Συμφωνώ ότι κρατούν στο μυαλό τους αυτά που ακούν για να τα χρησιμοποιήσουν όποτε έχουν την ανάγκη να το κάνουν.
Μάθαινα στον γυιό μου πώς είναι να αγαπάς κάποιον( του είπα πως όταν αγαπάς κάποιον χαίρεσαι μαζί του, λυπάσαι μαζί του, τον φιλάς, τον αγκαλιάζεις κ.λ.π.) και αναρωτιόμουν αν καταλαβαίνει. Χθές η λογοπεδικός του μου είπε ότι αγκάλιασε το κοριτσάκι που κάνουν μάθημα μαζί και της είπε: "Σ' αγαπώ Δέσποινα"! Και της έδωσε φιλάκι.
Υπομονή λοιπόν. Σιγά σιγά θα καταφέρουμε πολλά.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τις "κοινωνικές ιστορίες" που μου πρότεινες.Πρέπει να βρώ τώρα κάτι που να είναι κατάλληλο για τον μικρό μου.Θα επικοινωνήσω και με την Αγγελική.
Αν μπορω να βοηθησω με ιδεες που δεν ειναι καν δικες μου, απλως τις μεταφερω και τις κοινοποιώ σε εσάς είναι ευχής έργο. Αυτό που κοίταζα είναι ότι υπάρχουν ήδη γραμμένες πολλές ιστορίες στα αγγλικά όπως:
1. Φροντιδα εαυτου
χρηση τουαλετας
πλενω τα χερια
βουρτσιζω τα δοντια
παιρνω φαρμακο
φυσαω τη μυτη μου
φοραω νεα ρουχα
ντυνομαι αναλογα με τον καιρο
παιρνω εναν υπνακο
κουρεμα
κοβω τα νυχια
κανω μπανιο
λουζομαι
ωρα για υπνο
2. Σπιτι
απροσμενοι θορυβοι
χρόνος, ωρα
παιζω με καποιον
μπειμπισιτερ
διαζυγιο
3. Πηγαινω σε μερη
γιατι οι μεγαλοι ξεχνουν; τι κανουν για να θυμουνται;
περιμενοντας στην ουρά
πηγαίνω στο ζωολογικο κηπο, σινεμα, videoclub, παραλια
τρωω σε εστιατοριο
πηγαινω στο σχολειο, με λεωφορειο κλπ.
πηγαινω στο γιατρο
4. Κοινωνικες δεξιοτητες
μαθαινω να μασαω τσιχλα
δινω δωρο
η ευτυχια ειναι καλο συναισθημα
μαθαινω να βοηθω αλλους
πώς να αγκαλιαζω
πώς να χαιρετω καποιον
πώς να κανω καποιον χαρουμενο
πώς χρησιμοποιω το τηλεφωνο
μαθαινω να παιζω τιμια
παιρνω ενα ανταλλαγμα στο σχολειο
μοιραζομαι
χαμογελω
μαθαινω να κανω χειραψία
ποτε λεω "ευχαριστω" και "με συγχωρείτε"
κοιταζω οταν ακουω καποιον
...και άλλες πολλές ακόμα. Πάντως θα μπορουμε να φτιαξουμε πολλες ακομα αναλογα με την περισταση. Φαντασια να υπαρχει.
Η νόηση στο διαδίκτυο είναι μία κοινότητα μελών με Βιολόγια με προσωπικέςεμπειρίες, που τροφοδοτούν συζητήσεις, και Οδηγούς, μία κοιτίδα γνώσης. Οι Ομάδες εμφανίζουν τα posts ανά τοποθεσία ή θέμα και η Αρχική τα πιο πρόσφατα.
Οδηγίες για να γράψετε "Βιολόγιο". Για να δημοσιεύσετε, μπείτε ως μέλος (Login). Μετά, από το μενού Πλοήγηση επιλέξτε Δημοσιεύστε νέο κείμενο. Επιλέξτε είδος ανάρτησης, συμπληρώστε τη φόρμα με κείμενο, πατήστε Ανάρτηση.
Είσοδος μελών
Έχω εναν μικρούλη που θα γίνει 6 σε λίγες μέρες
Εχω εναν μικρουλη που θα γινει 6 σε λιγες μερες.. επειδη εχει παρουσιάσει επιθετικη συμπεριφορά μας ζητησαν απο το σχολειο αξιολογηση (λιγο πιεστικά το ζητησαν ειναι η αληθεια). Ο παιδοψυχιατρος με μια εξεταση 10(!) λεπτων μας ειπε οτι το παιδι ειναι στο φασμα του αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας. Η διαγνωση αναφερει ατυπο αυτισμο. Και μας ειπε να μην κανουμε τιποτα, απλα να του μιλαμε και να του εξηγουμε. Η απορια μου ειναι πως μπορει καποιος να βγαλει συμπερασμα σε ενα 10λεπτο;! Και πως μπορουμε να βαλουμε μια ταμπελα σε ενα παιδι χωρις καν να δωσουμε βοηθεια στους γονεις για το τι μπορουν να κανουν. Πραγματικα, εχω μια εβδομάδα που δεν τρωω και δεν κοιμαμαι απο την αγωνια και τη στεναχωρια. Σχολιάστε / Δώστε συμβουλή.
Δημιουργική απασχόληση για αγόρι 5 ετών με ΔΑΦ (Μαρούσι)
Ζητείται εκπαιδευτικός ειδικής αγωγής για κατ' οίκον δημιουργική απασχόληση σε αγοράκι 5 ετών, μη λεκτικό αλλά συνεργάσιμο, με ΔΑΦ. Περίοδος: 8 ημέρες τον Ιούλιο και 8 τον Αύγουστο, από 5 ημέρες Χριστσύγεννα και Πάσχα, συν ένα Σάββατο κάθε 15 μέρες. Απαραίτητη προϋπηρεσία ενός έτους σε παιδί με ΔΑΦ. Περιοχή: Αμαρουσίου. Επικοινωνία: Sot Mil
Αναζήτηση παράλληλης στήριξης για Α' Γυμνασίου (Μεταμόρφωση)
Αναζητώ παράλληλη στήριξη για παιδί μου που βρίσκεται στο φάσμα του Αυτισμού υψηλής λειτουργικότητας, να τον συνοδεύει στην Α' Γυμνασίου την σχολική χρονιά 2024 - 2025. Ιδανικό θα ήταν να μπορεί να σταθεί δίπλα του και στα μαθηματικά αλλά και στα φιλολογικά μαθήματα. Για περισσότερες πληροφορίες παρακαλώ πολύ επικοινωνήστε μαζί μου. Επικοινωνία: Σόνια Βρετού
Σχόλια
Θα ήθελα να μιλήσουμε για το λόγο
Από κάποιον ειδικό
Πιο πολυ δουλεια..
Σχετικά με την ανάπτυξη του λόγου
Λόγος και επικοινωνία
Κυριάκο ευχαριστώ
Carol Gray