νόηση, ετών 18:)

Σημείωση: Σας μεταφέρω κείμενο που έγραψα σε άλλο forum πριν ενάμιση χρόνο. Ο Άρης μου είναι αυτό που λέμε αυτιστικό! Είναι 9μιση χρόνων μιλά πολύ λίγο, είναι αγαπησιάρης, φοβάται το αεροπλάνο την βροχή και το σκοτάδι. Έχει μνήμη ελέφαντα, κοιμάται στο κρεβάτι του, δεν δυσανασχετεί στα μεγάλα ταξίδια αρκεί να είναι οδικώς. Αγαπημένα του παιχνίδια τα ζώα και τα τζιπ 4x4. Τέλος είναι κούκλος και δεν αρρωσταίνει με τίποτα αυτό το παιδί. O Άρης γεννήθηκε 18 μήνες μετά τον Χρόνη, μικρή διαφορά. Σε αντίθεση με τον Χρόνη ο Άρης ήταν ήσυχο μωρό, αλλά πολύ δεμένο με την μητέρα του. Ήταν ήσυχος μόνος του ,ή στην αγκαλιά της. Στην αγκαλιά μου ούτε 10 sec. Ενός έτους τον βαφτίσαμε. Περπατούσε αρκετά αλλά μόνο έως του σημείου να βρει κάπου να ακουμπήσει. Με το που έβρισκε κάπου, πιανόταν (φανερά ανακουφισμένος) καθόταν και δεν ξανά προσπαθούσε να περπατήσει!!! Έχουμε αρχίσει να παρατηρούμε ότι του μιλάμε και δεν γυρνά να μας κοιτάξει!!! Είναι περίπου 1μιση χρόνων δεν μιλά καθόλου, του μιλάς και σε γράφει και ώρες-ώρες περπατά και κάνει κύκλους. Έχουμε αρχίσει να ανησυχούμε. Η παιδίατρος τον βλέπει μία χαρά και μας στέλνει σε ΩΡΛ όπου αποδεικνύεται ότι τ' αυτάκια του είναι μια χαρά. Επόμενη κίνηση επίσκεψη σε παιδονευρολόγο . Δεν ήταν η σωστή κίνηση αλλά η παιδονευρολόγος μου "έδειξε το δρόμο" κυρίως προς τα πού πρέπει να κινηθώ. Φεύγοντας μου είπε πως βλέπει μία αυτιστικού τύπου συμπεριφορά αλλά δεν είναι η ειδικότητα της απλά εκτίμηση από την εμπειρία της. Ξεκινάμε με αναπτυξιολόγο στο Νοσοκομείο "Αγία Σοφία" συνεχίζουμε με προτροπή της αναπτυξιολόγου σε ιδιωτικό ειδικό κέντρο "Λέγειν" όπου ο Άρης και η μητέρα του μαζί έκαναν κάποια μαθήματα 3ς φορές την εβδομάδα. Βλέπετε, όλοι έλεγαν είναι μικρό το παιδί έχει το δικαίωμα οριακά να συμπεριφέρεται έτσι. Τα μαθήματα αυτά σταμάτησαν αφού ήλθαμε σε επαφή με την παιδοψυχιατρική κλινική του "Αγία Σοφία". Ατελείωτες συνεντεύξεις στην κλινική ...επίσημη διάγνωση. "Διάχυτη Διαταραχή της Εξέλιξης"... δηλαδή... "πιάσε το αυγό και κούρευτο ...και ο Άρης είναι πλέον 2,5 με 3 χρόνων. Από την κλινική μας προτείνουν ειδικό σχολείο για αυτιστικά. Ερχόμαστε σε επαφή με το σχολείο και μας προτείνουν κάποιες απογευματινές συνεδρίες για το παιδί 2~3 φορές την εβδομάδα. Εν το μεταξύ το πρωϊ ο Άρης πηγαίνει σε παιδικό σταθμό όπου τέλος πάντων δεν τους ενοχλεί και πολύ. Πρώτη χρονιά πολύ καλά χάρης την ευαισθησία ενός ανθρώπου από τον παιδικό. [Σ' ευχαριστώ Σοφία όπου και να 'σαι]. Δεύτερη χρονιά καταστροφή και το κλίμα βαρύ για τον Άρη. Έχουμε αρχίσει να δεχόμαστε ότι ο Άρης είναι για το ειδικό σχολείο. Εκεί είναι έως και σήμερα. Πώς είναι το ειδικό σχολείο;;; Καλό λεω. Δεν ξέρω τι πάει να πει καλύτερο ή χειρότερο. Το παιδί έχει πρόοδο. Είναι πιο κοινωνικός μας λεει και μερικές κουβέντες... Σκεφτείτε ότι 5-6 χρόνων δεν είχε βγάλει κουβέντα. Τώρα πάω σπίτι και μου λεει "γεια σου μπαμπά" και με κοιτά στα μάτια. Κάποτε του μιλούσες και αυτός κοιτούσε αλλού Ένα άλλο δύσκολο κομμάτι είναι αυτό... να αποδεχθείς ότι έχεις ένα παιδί με πρόβλημα. Κοιτώντας πίσω βλέπω πως μου πήρε κάνα 2 μήνες να το χωνέψω. Η γυναίκα μου όμως ταλαιπωρήθηκε πολύ. Η ίδια παραδέχεται ότι μόλις πριν 1 χρόνο το παραδέχτηκε. Θυμάμαι δύο πολύ δύσκολες στιγμές όλα αυτά τα χρόνια και θα σας τις πω. 1) Γυμναστικές επιδείξεις στον παιδικό και παρακολουθώ το μεγάλο μου παιδί να παίρνει μέρος και αντί να καμαρώνω σκέφτομαι αν θα μπορέσει και το μικρό μου παιδί να κάνει το ίδιο μία μέρα... και το κλάμα δεν λεει να σταματήσει. 2) Δημοτικό σχολείο όπου πηγαίνει ο μεγάλος. Κάθε πρωί τον πηγαίνω στο σχολείο. Εκείνο το πρωί ήταν αναρτημένη μία ανακοίνωση που έγραφε: Ξεκινούν οι εγγραφές στην πρώτη Δημοτικού για τα παιδάκια που έχουν γεννηθεί το 1996. Φυσικό ήταν με σακάτεψε μου έκοψε τα πόδια... ο Άρης γεννήθηκε το 1996 και ήξερα ότι δεν θα πάει ποτέ Α' δημοτικού. Σήμερα προσπαθούμε να έχουμε και τον Άρη σε κάθε δραστηριότητα μας για να περνάμε καλά και να βλέπει και αυτός ότι μπορεί να περάσει καλά άμα το αποφασίσει. ... Λοιπόν σήμερα 10/02/007 ο Άρης είναι πιο κοινωνικός χρησιμοποιεί προτάσεις των τριών λέξεων, γνωρίζει και τραγουδά πολλά τραγούδια, αναζητά την συνεργασία στο παιχνίδι με ανθρώπους που γνωρίζει. Του αρέσει πάρα πολύ η εκτέλεση ολόκληρων αποσπασμάτων από ταινίες ή κινούμενα σχέδια ...αυτό το κάνει με τον αδελφό του και στο τέλος ξεραίνονται στα γέλια. Μετράει (δεν έχω καταλάβει έως που) τον έχω ακούσει γύρω στο τριάντα, κάνει μικρές προσθέσεις του στυλ 2+3=5 ή 4+4=8 γράφει το όνομά του, και αναγνωρίζει αρκετές γραπτές λέξεις. Καλά τα πάμε. Να βγάλουμε και λίγη άκρη με αυτές τις κρίσεις (επιληπτικές) διότι είναι πολύ στενάχωρο θέαμα για μας και δεν ξέρω πόσο επιβλαβείς για τον ίδιο.