Στην κόρη μου 14 ετών διαγνώστηκαν αφαιρέσεις - ήπιες επιληπτικές κρίσεις
Στην κόρη μου 14 ετών διαγνώστηκαν αφαιρέσεις - ήπιες επιληπτικές κρίσεις (λίγων δευτερολέπτων κάθε φορά χωρίς να κάνει σπασμούς ή να πέφτει στο έδαφος, απλά σαν να είναι σκεφτική και σιωπηλή). Στους τρεις νευρολόγους που την πήγα λίγο πολύ μου είπαν τα ίδια και όλοι πρότειναν φαρμακευτική αγωγή χωρίς επιπλέον διερεύνηση του θέματος. Με μια έρευνα στο διαδίκτυο φάνηκε ότι η έλλειψη κάποιων βιταμινών και αμινοξέων μπορεί να είναι λόγος για επιληπτικές κρίσεις, άρα η συμπλήρωσή τους θα ήταν καθοριστική, αλλά και η στοχευμένη διατροφή (άλλη πλην της κετογονικής? που είναι η πλέον κατάλληλη για τους επιληπτικούς, αλλά και η τελευταία στην επιλογή των γιατρών λόγω της πολύ δύσκολης εφαρμογής της).
Παρά το γεγονός ότι ανέφερα σε κάποιους από αυτούς τα δημοσιεύματα, φάνηκε πως δεν θεωρούσαν ότι αξίζει να διερευνηθεί το θέμα σε αυτή την κατεύθυνση, ίσως λόγω της απλότητας του ζητήματος διότι γι αυτούς είναι το ποιό απλό είδος επιληψίας το οποίο καταστέλεται εύκολα με ένα φάρμακο(το οποίο όμως δεν κόβεται εύκολα και μπορεί να συνοδεύει το παιδί για όλη του την ζωή).
Ξέρετε κάποιον νευρολόγο που αντιμετωπίζει την επιληψία με άλλο τρόπο;
Ποιές οι εμπειρίες σας από γιατρούς ομοιοπαθητικούς που προσπάθησαν να θεραπεύσουν τέτοια περιστατικά; Σημειώνω ότι την παραπομπή του παιδιού στον νευρολόγο για τις αφαιρέσεις την έκανε ομοιοπαθητικός γιατρός που μας κουράρει οικογενειακώς. Απλά λόγω της σοβαρότητας του θέματος και του γεγονότος ότι ο ομοιοπαθητικός μας θα λείψει για καιρό στο εξωτερικό, αναζητώ τρόπους αντιμετώπισης άμεσα από ανθρώπους που το έχουν ζήσει, διότι η πιθανότητα να συμβεί κάποιο ατύχημα στο παιδί κατά την διάρκεια κάποιας κρίσης είναι ίσως μικρή, αλλά υπαρκτή και τότε θα είμαστε οι γονείς οι μόνοι υπεύθυνοι γι αυτό, "αφού όλοι μας το έλεγαν ότι το παιδί πρέπει να καλύπτεται από φαρμακευτική αγωγή" (μπορεί και αυτός να είναι ο λόγος που κανένας δεν κάνει τίποτε άλλο πέρα από την πεπατημένη).
Πρόσφατα σχόλια