Σύνδρομο Μάρσαλ – Σμιθ (Marshall – Smith Syndrome)
To σύνδρομο Marshall-Smith αφορά μία διαταραχή που επηρεάζει την αναπτυξιακή πορεία ενός παιδιού, με αποτέλεσμα την καθυστερημένη και μειωμένη ανάπτυξη σώματος και πνεύματος. Συνδέεται με ψυχοκινητική καθυστέρηση αλλά και προβλήματα υγείας.
Το σύνδρομο πήρε το όνομά του από τους Richard E. Marshall και David W. Smith, που είναι οι πρώτος και τελευταίος συγγραφέας αντιστοίχως της πρώτης μελέτης, που είδε το φως της δημοσιότητας το 1971, για τα άτομα, που φέρουν τη διαταραχή.
Κύρια χαρακτηριστικά
To σύνδρομο Marshall-Smith χαρακτηρίζεται από "γήρανση" των οστών, που είναι εμφανής εργαστηριακά (δηλ. με ειδικές ιατρικές εξετάσεις) ακόμη και αμέσως μετά τη γέννηση. Συνοδά χαρακτηριστικά του προσώπου αποτελούν: - πλατύ μέτωπο - προεξέχοντες οφθαλμοί - μικρό πηγούνι
Συμπτωματολογία
Λοιπά προβλήματα που συνδέονται με το σύνδρομο είναι: - δυσκολίες στη σίτιση - μικρή και αργή σωματική ανάπτυξη - ψυχοκινητική καθυστέρηση - προδιάθεση σε λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος Το σύνδρομο μπορεί να επιφέρει το θάνατο εντός των πρώτων χρόνων ζωής των βρεφών.
Αιτιολογία
Οι παράγοντες που αποτελούν αιτία εμφάνισης του συνδρόμου δεν είναι γνωστοί έως σήμερα. Το σύνδρομο έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με μία άλλη διαταραχή που ονομάζεται σύνδρομο Weaver.