Εδώ με έφερε ο ιδιαίτερος ανιψιός μου. Τον λέω ιδιαίτερο, γιατί προσπάθησα παρά πολύ για να έρθει στη ζωή. Με λίγα λόγια είναι ένα μωρό απο εξωσωματική με δότη και δοτρια και το μεγαλώνουμε η μανούλα, η γιαγιά και εγώ. Είναι τώρα 10 μηνών. Γεννήθηκε με μια χαλάρωση στο αυχένα. Δεν στήριζε καθόλου καλά το κεφάλι του, αλλά μέρες με τις μέρες είναι όλο και καλύτερα. Είναι σε μια μόνιμη υπερένταση, με μια "αγχωμένη" γρήγορη αναπνοή και γενικά όταν τον έχουμε αγκαλιά παλεύουμε. Δεν κάθεται σταθερά ακόμα και σέρνεται για να μπουσουλισει.