νόηση, ετών 18:)

...φέγγε μου να περπατώ, να πηγαίνω στο σχολειό, να μαθαίνω γράμματα....., τραγουδούσε ο Σάββας μου πριν λίγες μέρες, όταν τον έβαλα να κοιμηθεί. Και το τραγουδούσε ολομόναχος, όχι τελείως καθαρά αλλά πλήρως κατανοητά. Και το μυαλό μου πήγε 3 χρόνια πριν, όταν δεν έλεγε ούτε λέξη, όταν μας έλεγαν οτι ο Σάββας έχει λίγο από όλα. Λίγο δυσπραξία, λίγο στο φάσμα, λίγο ανωριμότητα... Με πολλές θεραπείες, πολλών ειδών, με εξαιρετους θεραπευτές αλλά κυρίως με την αγάπη μας και την προσευχή μας, μπορουμε τώρα να ακούμε το τραγούδι του και τη φωνή του, να τον ζούμε καθημερινά και να ελπίζουμε για το μέλλον του, που το τελευταίο καιρό μοιάζει πολύ ελπιδοφόρο. Την επόμενη χρονιά θα πάμε στο νήπιο και ελπίζουμε να τα καταφέρουμε. Εύχομαι σε όλους τους γονείς να έχουν υπομονή και πίστη. Πιστεύω οτι για όλους, "το φεγγαράκι θα είναι λαμπρό" κάποια στιγμή. Τζούλια