νόηση, ετών 18:)

Φίλοι μου, έχω καιρό να γράψω "βιολόγιο" αλλά είχα έναν αρκετά σοβαρό λόγο. Παρόλο που ο Αναστάσης τα πηγαίνει θαυμάσια με τις θεραπείες του κάνοντας ομάδα (2 παιδάκια) στην εργοθεραπεία και με 3 παιδάκια στην λογοθεραπεία, προέκυψε πρόβλημα με τον μικρό μου γιό ηλικίας 3 ετών. Δεν μιλούσε παρα μόνο με περιορισμένο λεξιλόγιο και δεν έκανε καθόλου προτάσεις. Αυτό από ό,τι λένε τώρα οι ειδικοί τον έκανε να έχει επιθετική συμπεριφορά στον παιδικό, ακόμη έχει διάσπαση προσοχής. Δεν μας έδωσαν διάγνωση την πρώτη φορά που πήγαμε να κάνουμε αξιολόγηση. Την δεύτερη φορά μας είπαν οτι ίσως να υπάρχουν κάποιες ομοιότητες με τον Αναστάση. Έτσι άρχίσαμε και με τον μικρό μου πρόγραμμα εργο-λόγο. Μέσα σε λίγο μόνο διάστημα ο μικρός είχε θεαματική βελτίωση και αλλαξε αρκετά η εικόνα του. Όπως καταλαβαίνετε ο χρόνος περιορίστικε αρκετά. Αξίζει όμως τον κόπο (εννοείται) για κάτι στιγμές σαν τις σημερινές, να τους βλέπεις να παίζουν μαζί μπάλα, να τρέχουν, να παλεύουν και που και που να σου δίνουν και σένα κανένα φιλί. Τέτοιες στιγμές ούτε κόπος δεν μετρα, ούτε άγχος, ούτε φόβος για το μέλλον. Συνεχίζουμε...