Ήταν τόσο άδικο!
Ερχονται Χριστουγεννα, μέρες αγάπης, χαράς. Μετά απο ενα περιστατικο που συνεβει στο παιδι μου, πρεπει να τονισω σε ολους οσους ασχολουνται με τα παιδια μας να εχουν τον ρολο που τους αρμοζει. Ο αγωνας αυτων των παιδιων για ενταξη, μεσα σε μια κοινωνια που ολα πρεπει να ειναι ΤΕΛΕΙΑ, μοιαζει με ονειρο απιαστο. Αγαπητοί εκπαιδευτικοί, πριν ενεργήσετε με βία πάνω σε ένα παιδί σκεφτείτε...
Όχι μόνο την θέση σας.
Όχι μόνο τις συνέπειες (ποινικές και μη).
Είστε εκεί να δείξετε τον σώστο δρόμο.
Είστε σε αυτές τις θέσεις για να δώσετε με αγάπη τις γνώσεις σας.
Είστε εκεί για να μας βοηθήσετε να φτιάξουμε τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ του αύριο.
Πριν λοιπόν ασκήσετε οποιαδήποτε μορφή βίας (σωματικη, ψυχολογική, λεκτική) δειτε τα ματια που σας κοιτουν και πνιξτε τον θυμο σας.
Όλοι κανουμε λαθη αλλα παντα τα λαθη εχουν και συνεπειες, και στη προκειμενη περιπτωση ολες ειναι εις βαρος των παιδιων.
Τώρα που σηκωσες χερι, αυτα τα ματια πως σε κοιτουν;;
Τώρα αυτη η ψυχη πως νιωθει καθε φορα που του μιλας;;
Τώρα αυτη η καρδια ποσο ποναει καθε φορα που περνας απο διπλα του;;
Τώρα τι;;
Σχόλια
Στιγματισμός
Υποκλίνομαι
Απαράδεκτη συμπεριφορά!
Αχ αυτοί οι δάσκαλοι...
Για τα ζωντανά
Ευχαριστώ
'Ετσι θα το αφήσουμε;