νόηση, ετών 18:)

Καλοί μου φίλοι γεια σας. Δεν σας ξέχασα ποτέ αν και έχω αρκετό καιρό να λάβω μέρος στις συζητήσεις σας στο Νόηση. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν διαβάζω τα όσα λετε και μέσα από αυτά να προβληματίζομαι, να παίρνω κουράγιο αλλά και κάποιες φορές να στεναχωριέμαι. Πολλές φορές διαβάζοντας κάτι, νοιώθω ότι έχω τόσα να πω και δεν έχω το χρόνο να κάτσω τόση ώρα όση χρειάζομαι να συντονίσω τις σκέψεις μου και να τα γράψω. Προτιμώ να σηκώσω το τηλέφωνο να πάρω τη Μαιρούλα ή τη Κατερίνα μου ή την Αγγελική (αν και δεν τη βρίσκω εύκολα) να πούμε δυο λόγια και πρέπει να πω ότι αυτό με κάνει να νοιώσω πολύ καλύτερα. Οι τελευταίοι 4 μήνες δεν μπορώ να πω ότι ήταν οι πιο εύκολοι για κανένα μέλος της οικογένειας μου αφού στις 17/11 διαγνώστηκε η μανούλα μου με καρκίνο του μαστού. Έτρεχε αυτή με τις θεραπείες της και εγώ με τις θεραπείες του «αγγέλου» μου. Αναγκάστηκα να σταματήσω από τη δουλειά μου για να μείνω στο σπίτι να φροντίζω τα παιδάκια μου και την οικογένεια μου, να αντιμετωπίσω τους συγγενείς και φίλους που μας «έκλαιγαν» και πάλι για το «κακό» που μας βρήκε ξανά... Για εμένα που μένω δίπλα στη μαμά μου, που είναι ο άνθρωπος που με βοηθούσε με τα μωρά και ειδικά με τον Ανδρεούλη μου, που είναι η καλύτερη μου φίλη πρέπει να παραδεχτώ ότι μου ήρθαν τα πάνω κάτω. Ευτυχώς είμαστε θετικοί όλοι σαν οικογένεια και μαθημένοι τον τελευταίο χρόνο στα δύσκολα αλλιώς δεν ξέρω και εγώ πως θα τα βγάζαμε πέρα. Ένα από τα πολλά καλά που μου έχει προσφέρει το Νόηση είναι η ευκαιρία να γνωρίσω τρεις κοπέλες οι οποίες μέσα από το ενδιαφέρον και την αγάπη που μου έδωσαν τόσο από μακριά αλλά και από κοντά, με έκαναν να νιώσω πολύ τυχερός άνθρωπος. Τελικά κανένας δεν είναι μόνος φτάνει να είναι έτοιμος να δώσει αγάπη και το μόνο σίγουρο είναι ότι θα την εισπράξει πίσω. Νοιώθω ότι έχω δικούς μου ανθρώπους στην Αθήνα και αν δεν είμαι καλά μπορώ να σηκώσω το τηλέφωνο και με το ενδιαφέρον και την αγάπη τους θα με κάνουν να νοιώσω πολύ καλύτερα. Ο λόγος που σας γράφω αυτά σήμερα είναι γιατί θέλω να σας ευχαριστήσω όλους και ειδικά τις φίλες μου και να ευχηθώ για όλους στο Θεό να μας δώσει υγεία και δύναμη να μεγαλώσουμε τους "αγγέλους" μας και να τους δούμε όπως εμείς ονειρευόμαστε. Επίσης θέλω να χαιρετήσω την Emma αλλά και την Kari και εύχομαι όταν ξανάρθω στην Ελλάδα να καταφέρω να γνωρίσω όσους πιο πολλούς μπορώ. Φιλικά, Όλγα