Σας διαβάζω εδώ και αρκετό καιρό καθώς οι ανησυχίες για τον 3 ετών γιο μου με έκαναν να "μπαινοβγαίνω" εδώ μέσα, να αντλώ πληροφορίες και να μαθαίνω για τις εμπειρίες των γονιών με παιδιά στο φάσμα. Η ανησυχία για το γιο μου ξεκίνησε από την ηλικία των 18 μηνών αφού ο λόγος του δεν είχε αναπτυχθεί καθόλου. Παρόλα αυτά ήταν ένα πολύ χαρούμενο και γελαστό παιδί που ενδιαφερόταν και χαιρόταν με τους ανθρώπους στο οικείο του περιβάλλον, γέλαγε πολύ, εκτελούσε εντολές, έδειχνε, έκανε γεια κατόπιν παροτρυνσης, είχε βλεμματική επαφή, ανταποκρινόταν στο όνομά μου ( όχι πάντα με την πρώτη) αντιστοιχούσε λέξεις με εικόνες. Γενικά έδειχνε ένα φυσιολογικό και ανέμελο παιδί που δε με δυσκόλεψε πουθενά.