νόηση, ετών 18:)

Τίνα μη κολλάς... πιστεύω σε σένα! αλήθεια! δεν στο λέω για να σε κάνω να νιώσεις καλύτερα και να βγεις από τον ωκεανό της κατάθλιψης που μοιάζει να έχεις χαθεί! Ο χειμώνας που πέρασε ήταν βαρύς! Βαρύς από πολλές πλευρές! Έκανε πολύ κρύο! Οι μέρες ήταν μουντές, συννεφιασμένες, υγρές! Τα δελτία ειδήσεων μόνο κακές ειδήσεις και μαύρα προγνωστικά για τη χώρα μας κι εμάς είχαν! Οι αποδείξεις μισθοδοσίας μας σχεδόν κάθε μήνα είχαν λιγότερα χρήματα ενώ φίλοι γύρω μας έχαναν τις δουλειές τους! Τα χαράτσια διαδέχονταν το ένα το άλλο και τα super markets ανέβαζαν τις τιμές διαρκώς! Οι αρρώστιες έδιναν κι έπαιρναν φέτος. Όλα τα παιδιά σε μια τάξη δεν ήταν ποτέ! Τα παιδιά μας είχαν και έχουν ανάγκη υποστήριξης πέρα από εμάς κι αυτό χρειάζεται αφενός χρόνο, τρέξιμο και χρήματα από εμάς κι αφετέρου κοινωνικό κράτος! Όπα........ πόσο να αντέξει η ανθρώπινη ψυχή! Θέλεις δεν θέλεις χάνεις το χαμόγελό σου, την όρεξή σου, τη διάθεσή σου! Αφήνεσαι και βουλιάζεις.... - Εντάξει; Έπιασες πάτο; Αφήσου τώρα να σε βγάλει στην επιφάνεια η άνωση της αυτοσυντήρησης! Και ξέρεις γιατί; Γιατί σε κανέναν πολιτικό, σε κανέναν ανίδεο "αρμόδιο", σε κανέναν άνθρωπο δεν πρέπει να επιτρέψεις να σε κάνει να χάσεις τις δυνάμεις σου! Γιατί τις δυνάμεις αυτές έχεις ανάγκη για να σταθείς δίπλα στο παιδί σου! Γιατί τις δυνάμεις αυτές τις έχεις ανάγκη για την Τίνα σου που είναι πολύτιμη! Η ζωή μας κοριτσάκι έτσι είναι! Τη μια είμαστε καλά και την άλλη κακά. Σαν το καρδιογράφημα. Μια πάνω, μια κάτω, μια πάνω, μια κάτω. Αυτό σημαίνει "ΖΩ"! Εάν ήταν μια ευθεία γραμμή ένα πράγμα μόνο θα σήμαινε... πως πεθάναμε! Αυτό το χειμώνα που πέρασε έπιασα κι εγώ πάτο! Ένιωσα κι εγώ αβοήθητη, έρμαιο αρνητικών σκέψεων. Το παραμικρό που συνέβαινε το ένιωθα να με πλακώνει και να με βυθίζει ακόμα περισσότερο. Και τότε είπα "Όπα... ανέβα τώρα Αλεξάνδρα". Το γεγονός ότι έφτιαξε ο καιρός με βοήθησε πολύ! Το πρωί ξυπνάω, ανοίγω το παράθυρο και ψάχνω να ακούσω τα πουλάκια να κελαηδούν. Αναζητώ μυρωδιές της άνοιξης (όσο μπορείς σε αυτή την τσιμεντούπολη). Χαϊδεύω συνέχεια τον γιο μου και τον γεμίζω φιλιά! Του λέω συνέχεια "πιστεύω σε σένα" και το εννοώ! Τον πηγαίνω σχεδόν κάθε μέρα στις κούνιες, να βγαίνουμε έξω, έξω, πέρα από τους 4 τοίχους που καλιεργούν τη μιζέρια! Ακόμα αγόρασα για μένα μια μπλούζα από τους κινέζους με 10 ευρουδίνια και μια μάσκα της APIVITA και έκανα μποτέ και ένιωσα πολύ ωραία! Τέλος πήγα σε ένα χωράφι κοντά στο σπίτι μου κι έκοψα μαργαρίτες και στόλισα το σπίτι! Όλα αυτά μου έφτιαξαν τη διάθεση! Τώρα που σου γράφω αισθάνομαι πολύ καλά! Τα μαύρα χρώματα έφυγαν από το προφίλ μου! Τίνα ειλικρινά πιστεύω σε σένα! Εάν ξαναδιαβάσεις αυτά που έχεις γράψει θα δεις ότι μέσα σου έχεις πολύ δύναμη! Και είμαι σίγουρη (χωρίς να σε ξέρω) ότι είσαι άτομο με τσαγανό, που δεν μασάει στις δυσκολίες που όσο κι αν σε ρίχνουν εσύ ξέρεις να ξανασηκωθείς (τώρα θα μου πεις χάθηκε ένα χεράκι να μου απλώσει κάποιος να σηκωθώ πιο εύκολα; μην περιμένεις χεράκια κούκλα μου, αν μας άπλώσουν καλώς αλλιώς μόνες μας), άτομο με δημιουργική φαντασία και εφευρετικότητα, άτομο με ακούραστη διάθεση (όσο κι αν κουράζεσαι)! Αυτό βγαίνει μέσα από όσα γράφεις! Ακόμα και στο σημείο που γράφεις "Ακομα και η αυτοκτονια μου περασε απο το μυαλο..." δύναμη βγάζεις! Η αποστολή μας σε αυτή τη ζωή είναι δύσκολη όμως σε καμία περίπτωση δεν είναι mission impossible! Και ο λόγος που επιλεχθήκαμε να την επιτελέσουμε είναι γιατί είμαστε αυτό ακριβώς που είμαστε! Τα κατάλληλα άτομα για την κατάλληλη αποστολή! Άσε τα εύκολα για κείνους με τα λιγότερα προσόντα! Εμείς μπορούμε!Και θα τα καταφέρουμε! Γιατί είμαστε ΕΜΕΙΣ! Τώρα.... όσο αφορά όλα εκείνα που γράφεις για το εκπαιδευτικό μας σύστημα και την αναλγησία του.... τι να πω; Η κουνιάδα έκανε κι εκείνη το λάθος να πει στο ιδιωτικό σχολείο του γιου της ότι είναι στο φάσμα και πέταξαν το παιδί από την τάξη! Και φαντάσου είναι στη μέση και οι πελατειακές σχέσεις.... Τι να πω; Σήμερα ο γιος της είναι στην ΣΤ΄ Δημοτικού και τα έχει πάει μια χαρά! Στο επόμενο σχολείο που τον πήγε δεν είπε σε κανέναν τίποτε και το παιδί τα πήγε υπέροχα. Τσακίστηκε η ίδια να τον διαβάζει, έφτυσε αίμα να του μάθει πράγματα όμως στο σχολείο πρόβλημα δεν αντιμετώπισε. Της λέγανε πως είναι καλός στα μαθηματικά και υστερεί σημαντικά στη γλώσσα. Ε και; Ο πρώτος ή ο τελευταίος που δεν τα πάει καλά στη γλώσσα είναι; Δεν σου λέω να μη το πεις στο σχολείο όμως έτσι άσχετοι που είναι οι περισσότεροι σε τι ωφελεί άραγε; Έτσι χάλια που είναι δομημένο το σύστημα τι καλό θα μπορούσε να προσφέρει στο παιδί; Είναι και το βρωμοοικονομικά στη μέση αλλιώς θα σου πρότεινα να πάρεις μια δασκάλα ειδικής αγωγής στο σπίτι να τον διαβάζει και να τον κόψεις από την παράλληλη! Λες και στην εποχή μας είχαμε ΔΕΠΥ; Σκέψου! Θα την βρεις τη λύση από μόνη σου! Άνθρωπος που πηγαίνει σε σεμινάρια για να βοηθήσει το παιδί του γεννάει ιδέες και βρίσκει λύσεις! Γι' αυτό πιστεύω σε σένα! Τίνα μου γλυκιά! Μη μασάς! Κάνε (ήδη το κάνεις) το καλύτερο για το παιδί σου! Μείνε δίπλα του και στηριξέ τον. Πίστεψε σε κείνον και στο όμορφο μέλλον του κι όλα καλά κι όλα όμορφα θα είναι! Καλή σου μέρα όμορφη!