νόηση, ετών 18:)

καλως ηλθατε, ελπιζω να ενημερωθειτε κ να ενημερωσετε με την σειρα σας οσο μπορειτε...εχω διδυμα κοριτσακια, 2 χρονων σημερα η μια απο τις δυο με εγκεφαλικη παραλυση, κινητικα κυριως προβληματα εχει,,,εχει κ ψυχοκινητικη καθυστερηση αλλα ηδη μας μιλαει αλλα οχι οπως η αλλη, γενικα εχουμε πολυ καλη επικοινωνια...τα αγχη μου ειναι οτι μεγαλωνουν και αρχιζουν εδω κ πολυ καιρο να αντιλαμβανονται την διαφορα τους..την εκφραζουν με τον τροπο τους...π.χ η μια λεει στην αλλη..αντε ελα σηκω ..κ η μικρη μου δεν μπορει φυσικα αφου ακομα δεν περπαταει ουτε στηριζεται μονη της ( εγκεφαλικη παραλυση) ουτε κ μπορει να καθεται κατω στο χαλακι που ειναι τα παιχνιδια τους χωρις καποιος να την προσεχει να μη πεσει αφου ακομα δεν εχει κατακτησει απο μονη της την καθηστη θεση...απο την αλλη η μικρη μου με το προβλημα ζοριζεται γιατι θελει να κανει πραγματα κ δεν μπορει κ θυμωνει νευριαζει κ ζοριζεται...εχει ικανοποιητικη αντιληπτικοτητα κ οσο παει κ γινεται πιο ευστροφη... ηδη μας λεει πολλες κουβεντες ,τα ονματα μας κ καποιες φρασεις καθως επισης απανταει σε οτι της αρσει με ναι κ σε οτι δεν της αρεσει με οχι...εχει πλεον πως να το πω...εχει αποψη κ την εκφραζει...αυτο φυσικα μου ειναι πολυ ευχαριστο γιατι εχει να κανει με την αντιλειπτηκοτητα της αλλα απο την αλλη δεν ξερω πως να χειριστω καποια πραγματα..σημερα με πηραν τα κλαμματα ( ενω γενικα το εχω ξεπερασει αυτο το σταδιο) οταν ακουσα την μια να λεει στην αλλη..ελα σηκω να παιτσουμε...αντε σηκω..ελα μεσα στο ζωματιο...εκει με επιασε το παραπονο...ειχα καιρο να κλαψω για την μικρη μου...αλλα ε μερικες φορες καταπινεις καταπινεις...μου εφυγαν τα δακρυα ( οπως κ τωρα)που γυριζει στο μυαλο ου συνεχεια αυτη η φραση της μικρης μου..φυσικα κ την πηρα στην αγκαλια μου κ την πηγα εγω μεσα κ παιξανε...η μια ζητα την αλλη πολυ...ολο λεω θα παω σε μια παιδοψυχολογο να με συμβουλεψει...δεν θελω να γινει η μια κακομαθημενη κ η αλλη επιθετικη...νιωθω οτι η μια κατανοει οτι εχω την αλλη συνεχως στα χερια κ ισως αισθανεται ζηλια που την εκφραζει με διαφορους τροπους...ενας απο αυτους ειναι οτι τωρα τελευται 3 μηνες ξυπναει τα βραδια κ μου ζηταει γαλα...αρκει κ μονο να την ταισω να την παρω αγκαλιτσα κ αμεσως πεφτει ξανα κ κοιμαται στο κρεβατακι της...δεν ξερω πως να συμπεριφερθω ..νιωθω τυψεις κ για τις δυο..για διαφορετικους λογους..τις λατρευω κ τις 2 ..ειναι ολη μου η ζωη...τις εκανα με κοπο...ειναι οτι πολυτιμοτερο εχω κανει ποτε στην ζωη μου οτι πιο σημαντικο...τιποτα δεν εχει για μενα σημασια αν αυτες δεν ειναι καλα...φροντιζω τον εαυτο μου για να ειναι εκεινες καλα...φροντιζω την οικογενεια μου για να ειμαστε οσο πιο δεμενη οικογενεια γινεται..φοβαμαι μηπως αυτη η υπερπροστατευτικοτητα τους κανει κακο τελικα...