Αγάπη εις την 6η

21 Ιουλίου και ώρα 11.25 ο μικρος μου πρίγκιπας ήρθε στην ζωή και άρχισε να γράφεται η δική του ιστορία που ελπίζω να είναι όσο πιο συναρπαστική γίνεται γιατί τελικά η ζωή δεν ειναι ποτέ εύκολη. Το κόλπο είναι να την κάνεις να φαίνεται εύκολη. Ολα πηγαν κατ ευχην και ο τοκετος ηταν οπως καθε φορα εξαιρετικα ευκολος γιατι για εμενα ειναι μια τοσο συγκλονιστικη εμπειρια που ο πονος εξοστρακιζεται και μαλιστα οταν η ψυχη εχει πονεσει τοσο πολυ ο πονος στο κορμι φανταζει στα ματια μου μηδαμινος ειδικα οταν αυτος εχει ως καταληξη ενα τοσο ομορφο αποτελεσμα. Η γεννηση ενος ανθρωπου ειναι γροθια στον θανατο,στην ανυπαρξια δινει νοημα στην ζωη και σε κανει να μαχεσαι ισως για τον ομορφοτερο σκοπο της ζωης σου και οσο δυσκολος και επιπονος να ειναι ο αγωνας ποτε δεν μετανιωνεις που τον εδωσες. Πολλοι μου λενε οτι πασχω απο καποιο περιεργο συνδρομο, αλλοι οτι ειμαι τρελη,αλλοι οτι ανηκω σε αιρεση γιατι δεν μπορουν να καταλαβουν την δικη μου οπτική, το οτι για μενα αυτο ειναι κατι πολυ φυσικο και πολυ ομορφο να προσφερω στα πλασματα που φερνω στην ζωη και σε αυτους που αγαπω και αντλω τοση δυναμη απο αυτο που οταν καποτε φυγω απο την ζωη θα φυγω γεματη και ευτυχισμενη.