νόηση, ετών 18:)

Γεια σας, 

Θα ηθελα τη γνώμη σας. Εχω έναν γιο 16 μηνων και ανησυχώ για κάποιες συμπεριφορες του.

Είναι ένα αρκετά ανεπτυγμένο παιδι, περπαταει αυτόνομα απο 12 μηνων, πλέον ανεβαίνει τις σκάλες στη τσουλήθρα μονος του, κανει πατινακι και έχει ένα πολύ ανεπτυγμένο λεξιλόγιο με πάνω από 50-70 λέξεις. Γνωρίζει αντικείμενα και τα κατονομάζει, όπως γνωρίζει και τη χρήση τους. Σου ζηταει αυτο που θέλει και σε ενημερώνει για την κατάσταση του (Καλα, νερο, φοβάται, χτυπησε, ερχομαι) σε άλλες λέξεις χρησιμοποιεί πρώτο πρόσωπο, σε άλλες οχι ακομα (...ελπιζω).

Αλλα ειναι ενα παιδι υπερβολικά άτακτο. Δεν υπακούει κανεναν, δε φοβάται κανεναν, Δεν στέκεται πουθενα, αρνείται να κοιμηθεί μεσα στη μέρα, τον τελευταίο καιρό κάνει πεισματα και στο φαγητό, είναι υπερβολικά επιμονος και μπορεί να επαναλαμβάνει για δύο ώρες το ίδιο πράγμα μεχρι να του το κάνεις.

Αυτό που ξεκίνησε να με ανησυχει περισσοτερο ομως ειναι η εμμονή του με το να είναι αυτά που θέλει στη θεση τους. Πχ με το που μπει σε κάποιο δωματιο σου απαιτεί να κλείσουμε την πόρτα, όταν ανοίγω ενα συρτάρι ερχεται αμεσως και μου το κλείνει, όταν φευγουμε από το μπάνιο ζηταει το τηλέφωνο της κρουαζιέρα να μπει στη βάση του.

Και το βασικότερο πρόβλημα είναι η κοινωνικοποίηση του με άλλα παιδια. Τον πηγαινω στην παιδικη χαρα 2 φορες την μερα (πρωι απογευμα) και δείχνει ευτυχισμενος μονο οταν είμαστε μόνοι μας εκει. Με το που ερθουν παιδια και τον πλησιάσουν τα αποφεύγει και αν δε μπορεσει ερχεται και κολλαει πανω μου. Αν δε καποιο παιδι προσπαθησει να τραβήξει τη δική μου προσοχή ή του πατέρα του γίνεται χαμός απο φωνες και κλαματα.

Με τους μεγάλους ειναι κοινωνικός αλλά επιφυλακτικός, θέλει να τον βλέπω και να με βλεπει οταν του μιλαει καποιος ή ασχοληθείς καποιος καινούργιος άνθρωπος μαζι του.

Ο παιδίατρος μεχρι τωρα τον έβρισκε "σουπερ"... Τέλος της άλλης εβδομάδας εχω παλι ραντεβου μαζι του, όπου θα του εκφράσω τις ανησυχίες μου.

Σας ζαλισα!

Ευχαριστώ για το χρονο σας.