Δες πιο πέρα από τον πόνο
Σε εσάς, στην οικογένεια μου που δεν μας δένει το ίδιο αίμα αλλά ο κοινός προορισμός, η κοινή μας Ιθάκη αφιερώνω το βιντεάκι ενός αγαπημένου μου τραγουδιου και την πρώτη φωτογραφία του νέου μέλους μας. Με πολύ αγάπη και ελπιδα.
...ΤΗΝ ΝΎΧΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑ ΣΑΝ ΓΕΛΙΟ ΜΑΝΑΣ ,ΜΑΝΑΣ ΠΟΥ ΓΕΝΝΑ.΄΄
Έτσι απλά ,φυσικά και ταπεινά η νέα ζωή έκανε την εμφάνισή της σε αυτόν τον κόσμο.Ήρθαν όλα τόσο φυσικά όπως έπρεπε να έχουν έρθει.Έχοντας πλήρη επίγνωση πλέον του σώματός μου και της διαδικασίας του τοκετού καταλάβαινα πως είχε δειλά δειλά αρχίσει να κάνει τις προσπάθειές του για την πρώτη ανάσα ένα 24 πρίν .Η φύση προνοεί για όλα ή ας πούμε τα περισσότερα.Ήμουνα στο σπίτι και παρέμεινα μέχρι τα πονάκια να γίνουν 10λεπτα τότε μεταφέρθηκα στο μαιευτήριο με τελεία διαστολή και΄΄ του κάτω κόσμου το έγκαυμα στο χέρι΄΄ και η πρώτη ανάσα και το πρώτο χαμόγελο έβαψαν την νύχτα της 9ης Οκτωβρίου με τα πιο λαμπερά χρώματα.Έστειλα τις πρώτες μου ευχές στα άστρα και ξαφνικά το έγκαυμα μετατράπηκε σε σημάδι ανεξίτηλο στην καρδιά μου,ανάμνηση γλυκειά και ταυτόχρονα πικρή στην ψυχή μου.Το μόνο που μπορεσα να ψελλίσω σιγανά ήταν το τραγούδι των pink floyd "HOW I WISH YOU WERE HERE".
Σχόλια
Ελπίδα μου, να σου ζήσει το παλικάρι σου
Καλή μου Ελπίδα
Το μωρό σου το δικό σου το άλλο σου μισό σου...
Άπειρες ευχές...
Nα είναι γερό..