Ένα θαύμα στο σπίτι μου
Καταρχήν θα ήθελα να σας ευχηθώ τα καλύτερα σε όλους σας και πολύ πολύ κουράγιο, θα το χρειαστούμε για ένα καλύτερο μέλλον! Σήμερα ένιωσα την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας την χαρά και την δικαίωση που ένοιωσα χτες παραμονή Χριστουγέννων. Ένα μικρό θαύμα έγινε και σε κάποιες "άσωτες" ψυχές βασίλευσε η αγάπη.
Έπειτα από μια απουσία μηνών, έκαναν την απρόσμενη εμφάνισή τους στην πόρτα μας αλλά και ξανά στην καρδιά μας, η οικογένεια της νονάς του Νεκτάριου που είχαν αποτραβηχτεί από τη ζωή μας καθώς έμαθαν την διάγνωση του μικρού.
Δεν ήταν τα πολλά και ακριβά δώρα, (αυτά ήταν για την δική τους εξιλέωση), αλλά η ξαφνική παρουσία τους και η μεγάλη αγκαλιά που του χάρισαν και τα λόγια παρηγορίας που άκουσα, που με έκαναν να πιστέψω πως ίσως και εκείνοι να σοκαρίστηκαν από την διάγνωση και να ήθελαν τον χρόνο τους για να το συνηδειτοποιήσουν!
Το να ακούς πρώτη φορά τον όρο "Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή / Αυτισμός" είναι από μόνο του σοκαριστικό και τρομακτικό.
Το πνεύμα των Χριστουγέννων για αγάπη και συγχώρεση έκανε το θαύμα του και ένοιωσα και εγώ την γαλήνη αυτή!
Ένα μεγάλο βήμα έγινε και μια κρυφή ευχή μου αλήθινή, το μόνο που μένει είναι να ελπίζω το ίδιο και για την οικογένεια του κουνιάδου μου...!
Μακάρι κάθε μέρα να γίνονται τέτοια μικρά ή μεγάλα θαύματα και να είναι όλος ο κόσμος μια ζεστή αγκαλιά για όλα τα παιδιά του κόσμου!
Καλά Χριστούγεννα!!!
Σχόλια
Χαίρομαι για τη συμφιλίωση
Αυτό είναι μόνο η αρχή
Anja και Όλγα
Εγώ πιστεύω πως