νόηση, ετών 18:)

Σας ευχαριστώ όλους… Η κατανόηση είναι πολύ σημαντική. Κολυμπάμε στα ίδια νερά. Αχ γλυκειά μου Ρήνα, σ’ ευχαριστώ ιδιαίτερα για τα καλά σου λόγια. Θα μπορούσα να σου γράψω μία πολύ μακροσκελή απάντηση, όμως δεν είναι τώρα η ψυχανάλυση αυτό που ταιριάζει εδώ. Θα σου πω σύντομα ότι ακριβώς αυτή η φράση «όλοι από σένα περιμένουν» είναι κάτι που δεν μπορεί μια μάνα να ακούει εύκολα… Δεν αποτελεί ενθάρρυνση αυτό, αντιθέτως πρόσθετο άγχος και ψυχική επιβάρυνση. Η μάνα είναι συνήθως ο καπετάνιος, το στήριγμα, ο κατευθυντήριος μοχλός. Ναι. Αλλά και οι γύρω, όσοι βρίσκονται στο περιβάλλον ενός παιδιού με ΔΑΔ, είναι πολύ σημαντικό να προσεγγίζουν το παιδί επιδιώκοντας τον ίδιο στόχο: να το βοηθήσουν να μεγαλώσει. Και τουλάχιστον, αν δεν μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικά, παρά μόνο επικουρικά, τότε ας αφήνουν αυτή τη δόλια μάνα να πάρει την ανάσα της – που απαραίτητα χρειάζεται – χωρίς βλέμμα βαρύ και διάθεση επικριτική. Ναι είμαστε όλοι άνθρωποι, με τα ελαττώματα, τις επιθυμίες μας –όπως λες- αλλά όποιος δεν έχει νιώσει στο πετσί του τι σημαίνει «ΜΟΝΙΜΗ ΑΓΩΝΙΑ ΓΙΑΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ» , τότε δεν καταλαβαίνει. Και τουλάχιστον, ας σιωπά. Κι όσο για τη διάθεση της μάνας, σωστό, δίνει τον τόνο στην οικογένεια, αλλά κι αυτή διαμορφώνεται από πολλούς παράγοντες. Και δυστυχώς, δεν υπάρχει μάνα που δεν κρυφοκλαίει. Τέλος πάντων, να μη σε κουράζω, έχοντας διαβάσει τα βιολόγιά σου καταλαβαίνω ότι είσαι μια αξιοθαύμαστη γιαγιά και να μας γράψεις τα νέα της μικρής Ρηνούλας. Σου δίνω όμως μία πολύ φιλική συμβουλή – αν μου επιτρέπεις, αν και μικρότερη… Μην πεις ποτέ στη μάνα της Ρηνούλας «όλοι από σένα περιμένουν». Το πιθανότερο είναι ότι αισθάνεται κάτι τέτοιο ήδη από μόνη της. Δεν είναι λοιπόν αυτό που θα της δώσει δύναμη. Δύναμη δίνει στη μάνα το να νιώσει ότι το δύσκολο έργο της δεν το κουβαλάει όλο μόνη της… Δυστυχώς οι άνθρωποι δεν είμαστε από σίδερο και κάποιες φορές λυγίζουμε. Εύχομαι πολλή και καλή πρόοδο το χειμώνα που έρχεται. Κυριακή Φ.