νόηση, ετών 18:)

'Eχω καιρό να σας πω τα νέα μας. Γράφω για να ευχηθώ καλή σχολική χρονια σε όλους και για να συνοψίσω τα καλοκαιρινά μας επιτεύγματα, πιο πολύ για να παρω θάρρος εγώ. Περάσαμε ένα σχετικά χαλαρό καλοκαίρι εναμιση μήνα μακρια απο θεραπείες... Χαρήκαμε τη θάλασσα (δυο μπανια την ημέρα, με μπρατσάκια ή σωσίβιο γιλεκακι), δοκιμάσαμε να κάνουμε ποδήλατο (μόνο το τιμόνι.. τα πετάλια μας δυσκολέψαν... είναι πιο εύκολο να τα γυρναμε προς τα πίσω!) Σ' αυτό το διάστημα δουλέψαμε λίγο θέματα αυτοεξυπηρέτησης. Ο μικρούλης μου έμαθε να βάζει τα παπούτσια του (βάζει μέσα το πόδι, φτιάχνει τη φτέρνα και μετα του θυμίζουμε να κουμπώσει το "χριτς χρατς") βάζει το μπλουζάκι του (αφου τον βοηθήσουμε με το λαιμο και λίγο τα μανίκια) ανεβάζει το παντελόνι, κατεβάζει το παντελόνι... και ξεκινήσαμε και την εκπαίδευση της τουαλέτας. Εκεί δυσκολευτήκαμε. Ενώ φαίνεται ότι έχει έλεγχο και διακόπτει ότι κάνει όταν του έρχονται, μάλλον αγχώθηκε και κάθε φορά που ήταν έτοιμος για τουαλέτα εβαζε τα κλαματα και έτρεχε πανω κάτω. έτσι σταματήσαμε, και αφήνουμε να περάσει λίγος χρόνος να το ξεχάσει... θέλω να πιστέυω ότι αυτό που πηγε στραβά ηταν η δική μου προσέγγιση στο θέμα, και δε θέλω ούτε να σκεφτώ ότι ο στόχος της αυτοεξυπηρέτησης στην τουαλέτα είναι αδύνατος λόγω της ΔΑΔ! Ξεκινάμε σχολείο, στον ίδιο παιδικό σταθμό που πηγαινε και περσι, μονο που θα είναι πια προνήπιο και για να μην απομονωθεί αποφασίσαμε να έχει συνοδό μια πολύ υπομονετική κυρία που τον αγαπά και την συμπαθεί. Εκκρεμούν ακόμα οι ιατρικές εξετάσεις που οφείλουμε να κάνουμε... και μια επέμβαση (πλαστική πόσθης)... τα οποία λέω να τα δρομολογήσουμε μέσα στις διακοπές των Χριστουγέννων. Ο μικρούλης μου είναι συχνά χαρούμενος, τραγουδάει (με το δικό του τρόπο) τουλάχιστον 10 διαφορετικά τραγουδακια, αλλά ποτέ μετα απο εντολή. Επικοινωνιακά είναι ιδιαίτερα επίμονος (είναι στο στάδιο της διάκρισης στο PECS) δυο τρεις φορές ζήτησε με λόγο "νενο" (νερό) και "κάνα" (γάλα) αλλά δεν το κάνει πάντα.