Παλινδρομήσεις;

Φίλοι μου θέλω τα φώτα σας! Ο μικρούλης μου τον τελευτάιο μήνα εμφανίζει δυο παράξενες συμπεριφορές. Η μία είναι "πετάω πράγματα " (οτι βρεθει στο χέρι μου) στην αρχή είπαμε, "ΟΚ μελετάει το θέμα της βολής". Καποια στιγμή που δεν τον προσέχαμε πέταξε τα βιβλία απο ένα ολόκληρο ράφι της βιβλιοθήκης απο το μπαλκόνι (ευτυχως απο κάτω είναι αυλη με λεμονιές και όχι δρόμος ...). Όταν τον βάζω να γράψουμε, γράφει μια γραμμούλα και αμέσως πετάει κάτω το στυλό. Μία άλλη μέρα ανοιξε το κουτί του νεσκαφέ και το σκόρπισε χουφτα χούφτα στο πάτωμα.δεν πετάει τα αγαπημένα του αυτοκίνητα αλλά τα κουκλακια τα παρακολουθεί οοοοοπ να γέρνουν και να "πε πε πεεφτουν". Αλλη είναι ότι βάζει τα δάχτυλα μέχρι τον καρπο πολλές φορες (και ότι κρατάει) στο στόμα. τουλέω να το βγάλει, το βγάζει για μισό λεπτό και πάλι απο την αρχή... Να το ερμηνεύσω σαν παλινδρόμηση; Πόσο πίσω μπορεί να γυρίσει; Και γιατι; Το έχει αντιμετωπίσει κανένας άλλος αυτο; Πώς το λύσατε;;; Καμμια ιδέα;

Σχόλια

Μιράντα

Υποβλήθηκε από Μαριλένα Κοιλανιώτη Δευ, 08/10/2007 - 20:56

εμείς τη ρίψη αντικειμένων την έχουμε αναγάγει σε τέχνη. Όσο κι αν το περιορίζουμε ή κάνουμε με μπίλιες πιο "λειτουργικό" είναι μια βαθιά ανάγκη του Ρίκου το να παρακολουθεί αντικείμενα που πέφτουν ή τρεχούμενο νερό. Θα σου γράψω πρώτα τι μας λένε σε θεωρητικό επίπεδο και μετά μερικές τι κάνω εγώ-σωστό ή λάθος δουλεύει για μας. Γενικά μού έχουν πει ότι είναι θέμα εργοθεραπείας-που φέτος δεν κάνουμε. Λοιπόν, νομίζω ότι το θεωρητικά σωστό για τις στερεοτυπίες είναι ο χωρικός και χρονικός περιορισμός τους. Αυτό το εφαρμόσαμε με τα κάτι μπαλάκια που του άρεσε να ρίχνει από τη σκάλα, τον αναγκάσαμε να τα μαζεύει μόνος του-επίπονο-οπότε το παράτησε. Δυο άλλα παιχνίδια που δείχνουν να τον ηρεμούν είναι ένα που έχω πάρει από το Νάκα-είναι ένας διαφανής κύλινδρος γεμάτοος μικρά μπαλάκια, τον αναποδογυρίζει και απολαμβάνει την πτώση τους-και οι μπίλιες που κάθεται και ρίχνει από μια κεκλιμένη επιφάνεια-ένα περιστρεφόμενο πάρκιν.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ψάξε για την αιτία

Υποβλήθηκε από Lenak Δευ, 08/10/2007 - 21:00

Η γνώμη μου είναι να κοιτάξεις λίγο το τι προκαλεί αυτήν την συμπεριφορά και μετά να δεις πως θα το αντιμετωπίσεις και να κρίνεις αν είναι παλινδρόμηση ή όχι. Για παράδειγμα, αυτό του συμβαίνει τον τελευταίο μήνα. Τι συμβαίνει αυτόν τον μήνα? Λόγου χάρη άρχισε σχολείο.Μήπως επηρεάζεται από το σχολείο? Μήπως όλο αυτό είναι ένας τρόπος να ξεσπάει σε κάτι που αντιμετωπίζει εκεί? Ή τι διαφορετικό αντιμετωπίζει που του προκαλεί αυτές τις αντιδράσεις? Σου τα λέω όλα αυτά, γιατί παρόμοια συμπεριφορά είχε η μικρή μου μετά το επεισόδειο στην εκδρομή. Σε όλα αρνητική, με ένα "ΔΕΝ ΘΕΛΩ" στο στόμα για όλα και να ξεσπάει στις κούκλες τις που τόσο τις λατρεύει και να τις κοπανάει κάτω με δύναμη. Μέχρι και μέσα στην τάξη, που μέχρι τώρα δεν δημιούργησε ποτέ πρόβλημα, έβγαζε κραυγές στα καλά καθούμενα και δεν πρόσεχε καθόλου. Μήπως λοιπόν δεν είναι παλινδρόμηση, αλλά ένας τρόπος να σου πει κάτι? Μη γνωρίζοντας τον τρόπο τέτοιου είδους αντιδράσεις είναι ο μόνος τρόπος να μας δείξουν οτι κάτι δεν πάει καλά σε κάποιον τομέα της ζωής τους. Μήπως είναι κραυγή βοήθειας για κάτι? Σκέψου..... Με εκτίμηση Λένα Keep Walking!

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Παρόμοια

Υποβλήθηκε από αγγελική Δευ, 08/10/2007 - 22:53

Παρόμοια προβλήματα συμπεριφοράς παρουσιάζουν πολλά παιδιά τα οποία μπορεί να ξεκινάνε από πολλούς λόγους όπως: απλή απειθαρχία,επιδίωξη της προσοχής, εκρήξεις θυμού, αγχογόνες καταστάσεις. Αυτό το οποίο πρέπει να λάβεται σημαντικά υπόψιν είναι την ιδιαίτερη προσωπικότητα του παιδιού και τυχόν αγχογόνες καταστάσεις οι αλλαγές που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη ζωή σας. Αναλόγως την αιτία που προκαλεί τον μικρό σας να έχει αυτή τη συμπεριφορά θα πρέπει να κινηθείτε και να χειριστείτε την κατάσταση αυτή.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ανταλλαγή ρόλων

Υποβλήθηκε από Ginka Τρί, 09/10/2007 - 01:16

Μήπως θα μπορούσαμε να το ερμηνευσουμε ως ανταλλαγή ρόλων? Μήπως το παιδί έχει αναλάβει τον ρόλο του γονιού και ο γονιός το ρόλο του παιδιού? Και εννοώ πως σε πολλές περιπτώσεις τα παιδιά μας , έχουν τον τρόπο να μας "χειρίζονται" πολύ καλύτερα απο όσο εμείς. Δεν θα ξεχάσω που η μικρή μου για να καταφέρει αυτό που ήθελε , έβαζε τα δάχτυλα στο στόμα , μέχρι το φάρυγγα με αποτέλεσμα να κάνει εμετό. Μέχρι που έπαψα να αγχώνομαι και να τρέχω πανικόβλητη. Φιλικά Ginka

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Thanks

Υποβλήθηκε από miky Τρί, 09/10/2007 - 10:26

Eυχαριστώ όλους για το ενδιαφέρον σας. Δεδομένου: α) ότι δεν υπάρχουν μεγάλες και σημαντικές αλλαγές στη ζωή του τελευταία (όχι οτι μπορώ εγω να αποφασίσω τι πιθανον να αντιλαμβάνεται το πριγκηπόπουλο μου σαν μεγάλη αλλαγή) και β) ότι το κάνει σχεδόν όλη μέρα (χαρούμενος θυμωμένος κουρασμένος και ξεκούραστος) προσανατολίζομαι σε μια ερμηνεία απο την πλευρά της αισθητηριακής δυσλειτουργίας (ευχαριστώ Κari για την λέξη κλειδί "ιδιοδεκτικά ερεθίσματα"). Ο μικρούλης μου λοιπόν εκτός απο το να πετάει πράγματα, συνηθίζει να χτυπά τα πόδια στο πάτωμα, να τρέχει και να πέφτει με φόρα πάνω στον καναπέ... Σαν εργοθεραπεύτρια εσεις (Αγγελική) πώς τη βλέπετε αυτή την ερμηνεία; θα ηθελα τη γνώμη σας. Θα το συζητήσω και με την εργοθεραπεύτρια του σήμερα. Μαριλένα πολύ καλή η ιδέα με το παιχνιδάκι ...σκέφτομαι να το πάρω μήπως και το οργανώσουμε λιγάκι το θέμα... Miranta

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)