Παροχή συμβουλών για τον 19χρονο γιο μου με Άσπεργκερ
Είμαι μητέρα ενός αγοριού 19 περίπου ετών που διαγνώστηκε πριν ένα χρόνο με το σύνδρομο Άσπεργκερ. Με ενδιαφέρει να έλθω σε επαφή με εξειδικευμένο επιστήμονα για παροχή συμβουλών και καθοδήγησης. Επίσης. με ενδιαφέρει η συζήτηση με άλλους γονείς, η ανταλλαγή συμβουλών και γνώσεων για τα παιδιά μας κι ενδεχόμενα γνωριμία των παιδιών μας, αφού όπως βλέπω το πρόβλημα της απομόνωσης δεν το έχει μόνο το δικό μου παιδί. Μένουμε στο κέντρο της Αθήνας (Άνω Πετράλωνα).
Σχόλια
Καρατζά Ιουλία, Ψυχίατρος Παιδιών & Εφήβων
Δείτε την ιστοσελίδα από τον Οδηγό υπηρεσιών της κ. Καρατζά Ιουλίας, Ψυχιάτρου Παιδιών και Εφήβων
[... Στο Νοσοκομείο Παίδων Πεντέλης, στο Παιδοψυχιατρικό τμήμα, από το 2018-2022, ολοκλήρωσε την ειδίκευση στην Παιδοψυχιατρική. Στο ιατρείο της, διαγιγνώσκονται, αντιμετωπίζονται και παρακολουθούνται άτομα με Διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές (αυτισμός, σύνδρομο Asperger)...]
Δείτε αναλυτικά
Μετά απο πολλά χρόνια ταλαιπωρίας βρήκαμε την κ. Λούβρου
Καλημερα σας,
εχω μια κόρη 19 χρόνων με Άσπεργκερ.
Μετά απο πολλά χρόνια ταλαιπωρίας βρήκαμε την κ. Λούβρου στο Μαρούσι, η οποία έχει βοηθήσει πολύ την κόρη μας.
Έχει ξεκινήσει και κάποιες ομαδικές συνεδρίες για να γνωρίσει τα παιδιά με τα ίδια θεματα.
Αν θέλετε να σας στείλω το τηλέφωνο της, καλη συνεχεια.
Κατερίνα
Οι αποτυχημένες προσπάθειες τον έχουν κάνει αδιαπραγμάτευτο
Σας ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σας. Θα το δω στο ίντερνετ και θα έρθω σε επαφή με την κυρία Λούβρου, αν έχει κάτι να μου προτείνει στο να δεχθεί ο γιος μου να μιλήσει με ειδικό . Οι αποτυχημένες προσπάθειες — η τελευταία με αφορμή μία βεβαίωση για τη στρατευση ήταν τραγική — φοβάμαι ότι τον έχουν κάνει αδιαπραγμάτευτο στο ζήτημα αυτό. Ενθαρρυντικό αυτό που μου λέτε για την κόρη σας, κάνει καιρό συνεδρίες;
Υπομονή και επιμονή
Καλησπέρα σας και πάλι,
Η καλύτερη συμβουλή είναι υπομονή και επιμονή. Η κόρη μου διαγνώστηκε με κατάθλιψη το Δεκέμβριο του 2018, ήταν πολύ άσχημα δεν έτρωγε δεν έβγαινε από το δωμάτιο. Ψυχοθεραπεία και φάρμακα δεν βοηθούσαν, είμασταν σε απόγνωση. Μετά τη διάγνωση αυτισμός Άσπεργκερ άρχισε λίγο να ισορροπεί. Με την Ελένη κάνει περίπου χρόνο και έχει αποδεχτεί τον εαυτό της και μιλάει ανοιχτά. Είναι πολύ σημαντικό να έχει κάποιον από την οικογένεια να στηρίζει και να αναγνωρίζει την ιδιαιτερότητα, και να γίνεται η καλύτερη φίλη που πάντα θα ακούει με ενθουσιασμό τα πάντα και θα συμπάσχει χωρίς σχόλια, μόνο συμπαράσταση και δίκιο. Έχουν την αλήθεια τους και πρέπει να υποστηρίξουμε πολύ.
Συγνώμη αν κούρασα αλλά έχουμε περάσει πολλά και δύσκολα και ο δρόμος συνετίζεται.
Καλή συνέχεια,
Κατερίνα
Συναναστροφές με άτομα στο φάσμα
Καλησπέρα σας, είμαι μητέρα ενός νεαρού 21 χρονών στο φάσμα του αυτισμου (Υψηλής λειτουργικότητας), και μένουμε στην Πεύκη (σύνορα Αμαρουσίου). Πρόσφατα αποταθήκαμε σε ένα καινούριο κέντρο στους Αμπελοκήπους που λέγεται SKKA A Life Plan, πολύ χρήσιμη ωστόσο η πληροφορία για την κ. Λούβρου, δεν ξέραμε πως υπάρχει μία τόσο καλή ειδικός στο Μαρούσι. Ο γιος μου είναι πολύ συμπαθής και ευχάριστος, θα ήθελε να έχει φιλίες, ωστόσο όπως πολλά άτομα στο φάσμα, έτσι και αυτός δυσκολεύεται στο να κάνει παρέες. Εν μέρει για αυτό ευθύνεται το γεγονός ότι απέχει αρκετά από ορισμένες συμπεριφορές που αναπτύσσουν οι συνομήλικοί του (πχ. δεν πίνει, δεν καπνίζει, δεν ξενυχτάει μέχρι πρωίας κλπ.).
Θα με ενδιέφερε να έρθει σε επαφή με άλλα άτομα στο φάσμα, και θα ηθελα κι εγώ να έρθω σε επικοινωνία με γονείς.
Σε περίπτωση που ενδιαφέρεστε κι εσείς για κάτι τέτοιο, θα μπορούσαμε να επικοινωνήσουμε περαιτέρω! Καλή σας συνέχεια.
Ανταπόκριση για γνωριμία
Γεια σας, είμαι κι εγώ μητέρα ενήλικου (19χρονου) αγοριού που διαγνώστηκε πριν ενάμιση χρόνο περίπου ότι είναι στο φάσμα αυτισμού (Υψηλής Λειτουργικότητας) . Μένουμε μαζί στο κέντρο της Αθήνας . Μ΄ ενδιαφέρει η πρότασή σας για επικοινωνία, πιστεύω ότι μαζί με άλλους γονείς θα είναι πιο εύκολο να βρεθεί λύση στα προβλήματα που υπάρχουν. Αν θέλετε, μπορούμε αρχικά μέσω ανταλλαγής E-mail, ή με κάποιο άλλο τρόπο αν έχετε να προτείνετε, να επικοινωνήσουμε. Ίσως παρέχεται σχετική ευχέρεια γι΄ανταλλαγή στοιχείων, χωρίς να δημοσιοποιούνται, από τον εδώ χειριστή. Καλή συνέχεια και σ΄εσάς.
Λογαριασμοί μέλους σας παρέχουν τη δυνατότητα επικοινωνίας
Σας στείλαμε προσωπικά τις σχετικές οδηγίες στο e-mail σας.
(*) Δείτε περισσότερα στο άρθρο:
19χρονος με Asperger
Έχω κι εγώ γιο με Asperger.
Σε συμβατικο δημοτικό σχολείο τα πήγε μια χαρά και ήταν πολύ κοινωνικός.
Το παλιό ΚΕΣΥ αποφάσισε, και καλώς, να παρακολουθήσει ΕΕΝΕΓΥΛ το γυμνάσιο και λύκειο. Φέτος ολοκληρώνει την τρίτη λυκείου και είναι άριστος με την δική μου βοήθεια στα μαθήματα, αφού ο δάσκαλος που τον βοηθούσε πέθανε.
Οι απώλειες που ακολούθησαν είναι μέρος της ιστορίας του.
Κοινωνικά παρακολουθώ μια τάση απομόνωσης εδώ και καιρό και ιδιαίτερα μετά την απώλεια του πατέρα του πριν ενάμιση χρόνο.
Παρακολουθείται όλο αυτό το διάστημα από ψυχολόγο, αλλά είμαι έτοιμη για αλλαγή γιατί δεν βλέπω ανταπόκριση στη μέθοδο που ακολουθεί.
Θα εκτιμούσα συνομιλίες με γονείς με παρομοιο θέμα.
Επιθυμία επικοινωνίας (Άσπεργκερ)
Ο γιος μου ειναι 21 ετων το Σεπτεμριο 2022 διεγνωσθηκε με καταθλιψη, περασαμε ενα πολυ δυσκολο χειμωνα τωρα μαλλον το ξεπερασε.Ο ιατρος μας ειπε πως μαλλον ειναι στο φασμα, πολυ λειτουργικος Ασπεργκερ. Δεν πηραμε φαρμακα, μονο ομοιοπαθητικα.Τωρα πρεπει να δουμε τι μπορουμε να κανουμε με το θεμα του Ασπεργκερ, θελουμε την επικοινωνια με γονεις με τα ιδια βιωματα, ωστε να βοηθηθουν τα παιδια οσο καλυτερα γινεται. Ευχομαι οτι καλυτερο για την κορη σας, θα ηθελα να επικοινωνησουμε.
Μεγαλώνει η παρέα (σημαντική πρωτοβουλία του διαχειριστή)
Καλησπέρα, πολύ σημαντική η πρωτοβουλία του διαχειριστή εδώ για την ομάδα μας και η ανταλλαγή που υπάρχει μεταξύ μας.
Αγαπητή Geok, συμμερίζομαι την κατάσταση και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζετε κι εσείς και το παιδί σας. Είναι μεγάλο κατόρθωμα για σας και για το παιδί σας που ανταποκρίνεται τόσο καλά στις σχολικές υποχρεώσεις μέσα στις δυσκολίες.
Η τάση απομόνωσης μπορεί σε όλους μας να υπάρξει όταν κλονιστεί ο κόσμος μας και ανατραπούν τα σημαντικότερα δεδομένα στη ζωή μας. , Κρίνοντας από το παιδί μου και όσα έχω διαβάσει και μοιραστεί, στα παιδιά με το σύνδρομο Άσπεργκερ το θέμα της απομόνωσης είναι συνηθισμένο. Βέβαια εσείς γνωρίζοντας το δικό σας παιδί, προφανώς έχετε δει μια αλλαγή που σας ανησυχεί.
Με βάση την δική μου εμπειρία, η σταθερότητα είναι σημαντικό να υπάρχει κι όταν αυτή ανατρέπεται, βλέπω έκδηλες αλλαγές στη συμπεριφορά του γιου μου. Δεν εκδηλώνει το συναίσθημά του, βλέπω την ανάγκη του να απομονωθεί και να ψάξει σιγά σιγά την ασφάλεια σ΄ότι άλλο υπάρχει σταθερό στη ζωή του. Η ρουτίνα μέσα σ΄αυτήν, σε κάθε συνθήκη, του είναι αναγκαία και νιώθει ασφαλής. Το μοίρασμά της μαζί με έναν αγαπημένο πρόσωπο είναι γι΄αυτόν σημαντικό και την ανάγκη του για το μοίρασμα την βγάζει σε πρακτικό επίπεδο. Του αρέσει και ζητά π.χ. να του ετοιμάσω το συγκεκριμένο αγαπημένο του έδεσμα μια συγκεκριμένη μέρα της βδομάδας, ή να παρακολουθήσουμε μαζί μια σειρά.
Το αν βοηθά το παιδί σας η συγκεκριμένη ψυχοθεραπεία και σε πόσο χρόνο πρέπει να αναμένετε τα οφέλη της, αυτό είναι σημαντικό ζήτημα και δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποια στάνταρ κριτήρια για να το καταλάβετε.
Ίσως το παιδί σας να χρειάζεται χρόνο. Γρήγορες και δραστικές αλλαγές, ίσως να μην είναι αναμενόμενες και εφικτές . Είναι δύσκολα αυτά που έχει κληθεί και καλείται να αντιμετωπίσει. Για τον γιο μου π.χ. το γεγονός ότι τελείωσε το Λύκειο και στη συνέχεια η μετάβασή του στη νέα κατάσταση του ΙΕΚ, ήταν πάρα πολύ δύσκολη κι εντέλει την απέρριψε. Δεν ήταν έτοιμος.
Στην περίπτωση μας, -γιατί είναι επικίνδυνο να κάνω γενικεύσεις-, θα θεωρούσα ότι πάει καλά η ψυχοθεραπεία, αν ο ψυχοθεραπευτής με σημαντική εμπειρία στο φάσμα του αυτισμού, με βοηθούσε να διαχειριστώ την όλη κατάσταση, αν τον αποδεχόταν ο γιος μου σε βαθμό που να θέλει τη συνεδρία και να τον θεωρεί κατά κάποιο τρόπο σύμμαχο στις προκλήσεις. Και βέβαια αν με την θεραπεία δυνάμωνε σε αυτές έστω και με βραδεις ρυθμούς.
Καλή δύναμη!
Ο γιος μου διαγνώστηκε πρόσφατα με Άσπεργκερ, δεν το γνωρίζει
Οπως είπα, προσφατα διαγνωστηκε με Ασπεργκερ ....δεν το γνωρίζει παρόλα αυτά.
Πάει σε ψυχολογο και παιδοψυχίατρο (του εχει χορηγησει 1,5 μλ φαρμακευτικη αγωγη)για τον θυμό που ένιωθε....
Δυσκολεύεται να φοιτησει στο σχολείο.
Εχει υψηλή λειτουργικότητα και για αυτό δεν έγινε αντιληπτο νωρίτερα.
Δυσκολέυεται στις κοινωνικες σχέσεις.
Σαν γονείς και σαν μητέρα έχω ανχωθεί δεν ξέρω πως να τον βοηθησω να εξελιχθει.
Γνωρίζοντας το παιδί μας, θα βρούμε τη λύση
Καταλαβαίνω πώς νιώθετε ως μητέρα έφηβου που διαγνώστηκε στα 18 περίπου με Άσπεργκερ. Η διαφορετικότητα του παιδιού μου προκαλούσε στο περιβάλλον του αντιδράσεις που δεν ήταν οι καλύτερες.
Η απομόνωση και το μπούλινγ πήγαινε σύννεφο. Οι παρατηρήσεις από τους τρίτους κι η αυστηρή αντιμετώπισή του επίσης. Μακάρι να είχε διαγνωστεί νωρίτερα, αλλιώς θα ήταν η κατάσταση και πιο ομαλή η ανάπτυξη, η πορεία του στην εκπαίδευση κι η κοινωνικοποίησή του.
Δεν ξέρω αν αυτά ισχύουν για το δικό σας παιδί. Δεν είναι αργά η διάγνωση, υπάρχει χρόνος και περιθώριο. Ίσως η ακατάλληλη αντιμετώπιση από το περιβάλλον προς τα παιδιά μας να τους προκαλεί συσσωρευμένο θυμό που την εκτονώνουν όταν βρίσκονται στην ασφάλεια της οικογένειας. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί πάλι να συσσωρεύουν άγχος, ή θλίψη. Αλλά μόνο οι ειδικοί, με εμπειρία στο φάσμα του αυτισμού και το Άσπεργκερ, θα το πούν αυτό.
Κι έχει μεγάλη βαρύτητα ο ψυχοθεραπευτής, ψυχίατρος, ψυχολόγος να είναι ο κατάλληλος για το παιδί μας. Ο γιος μου, π.χ., για να συνεργασθεί θέλει εγγύτητα, θέλει να αντιλαμβάνεται το πραγματικό ενδιαφέρον του θεραπευτή αλλά και να τον εκτιμά σαν προσωπικότητα και σαν επιστήμονα.
Η αποδοχή του ειδικού από το παιδί νομίζω ότι είναι απαραίτητη. Κι αυτή φαίνεται πάνω του, είναι πρόθυμο, συνεργάσιμο. Είχαμε επισκεφθεί στο παρελθόν κι άλλους, ο γιος μου ήταν αδιάφορος κι απορριπτικός απέναντί τους κι ένιωσα ότι κι εκείνοι δεν είχαν κάνει τις κινήσεις που χρειαζόταν ο γιος μου ώστε να τον προσεγγίσουν. Έτσι δεν ήθελε να ξαναπατήσει σε ψυχοθεραπευτή παντός είδους. Και το άγχος μου μεγάλωνε.
Ωστόσο η επαφή με το παιδί μου, μου έδειξε, χωρίς καν να το συνειδητοποιήσω, το δρόμο. Και βοήθησε κι η ανταλλαγή κι η ενημέρωση από εμπειρίες άλλων γονιών μέσω της ΝΟΗΣΗ. Ναι το παιδί μου είναι διαφορετικό, χωρίς αυτό απαραίτητα να είναι αρνητικό γιατί έχω δεί όψεις της διαφορετικότητάς του που με κάνουν να το θαυμάζω.
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι δεν έχει νόημα να στενοχωριέμαι για την περίεργη κι αδέξια συμπεριφορά του, για το πώς θα βγει στη ζωή και θα ταιριάξει με τους άλλους. Οι, όχι πολύ συχνές είναι αλήθεια, στιγμές κοινής αγαπημένης δραστηριότητας μας έφεραν κοντά ώστε να καταλάβω περισσότερο πώς λειτουργεί και τί χρειάζεται, κι από την πλευρά του μεγάλωσε η αποδοχή κι εμπιστοσύνη. Όχι σε απόλυτο βαθμό, αλλά περισσότερο από πριν.
Συναισθανόμενη τις ανάγκες του, συνέχισα να αναζητώ λύση που να του ταιριάζει και να το βοηθά. Μέχρι που βρέθηκε η παιδοψυχίατρος (για την οποία έμαθα μέσω της διαχειριστή εδώ και τον υπερευχαριστώ) που έκανε από την πρώτη στιγμή εκπληκτική προσπάθεια και τον άγγιξε κι η ανταπόκρισή του με έχει αφήσει άφωνη. Την επισκέφθηκα αρχικά μόνη μου για να την βοηθήσω να καταλάβει τις ιδιαιτερότητές του και να τον προσεγγίσει όταν κι αν πήγαινε σε αυτήν, αλλά και για να μου δώσει συμβουλές πώς να τον πείσω να την επισκεφθεί. Και πέτυχε.
Το άγχος μας νομίζω ότι μεταφέρεται ασυναίσθητα στα παιδιά μας κι επιδεινώνει την κατάστασή τους. Η υποστήριξή μας κι οι κατάλληλες συμβουλές από τον ψυχοθεραπευτή είναι αναγκαίες. .Κι ότι αυτός είναι ο ενδεδειγμένος για το παιδί μας θα το καταλάβουμε πολύ γρήγορα. Γιατί με το να γνωρίζουμε το παιδί μας και τις ανάγκες του, μπορούμε να δούμε την επίδραση πάνω του. Αλλά και πάνω μας
Ελπίζω να μην κούρασα . Μέσα από την καρδιά μου σας εύχομαι καλή δύναμη και καλή επιτυχία στην προσπάθειά σας!
Άσπεργκρ 13 χρονών κορίτσι
Καλησπέρα και από εμένα.
Έχω μια κόρη 13 χρονών και μάλλον έχει άσπεργκερ αλλά ακόμα ψάχνω μια παιδοψυχίατρο για να κάνουμε διάγνωση. Έχει διαγνωσθεί από μικρότερη ηλικία για εναντιωματική συμπεριφορά και γύρω στα 10 με κατάθλιψη από το Παίδων. Αλλά επειδή έχουμε ταλαιπωρηθεί έχει αναπτύξει άρνηση με τους γιατρούς. Προς το παρόν έχει ξεκινήσει ψυχοθεραπεία αφού δοκίμασε αρκετές επιλογές και φαίνεται πως με αυτήν έχει αναπτύξει μια επικοινωνία. Διάβασα όλα τα παραπάνω σχόλια και ευχαριστώ όλους που μοιράζονται τις εμπειρίες τους και την γνώση τους και θα ήθελα και εγώ με την σειρά μου να ρωτήσω αν γνωρίζεται κάποια παιδοψυχίατρο με γνώση στο θέμα του αυτισμού στα νότια προάστια.
Ευχαριστώ για το μοίρασμα και την κατανόηση.
Με βοηθάνε πολύ αυτές οι σκέψεις ανθρώπων
Ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια και συγνώμη που δεν επικοινώνησα νωρίτερα αλλά συμβαίνουν πράγματα που ανατρέπουν συνεχώς την καθημερινότητα μας.
Με βοηθάνε πολύ αυτές οι σκέψεις ανθρώπων που περνάνε παρόμοιες καταστάσεις.
Αυτή τη στιγμή είναι στην τελευταία τάξη εενεγυλ και περιμένει πώς και πώς να τελειώσει το λύκειο.
Δεν έχουμε ιδέα πως θα συνεχίσει παρακάτω η πορεία του γιατί προέχουν αλλά θέματα που πρέπει να κοιτάξουμε.
Έτσι κι αλλιώς από ότι λέει και ο ίδιος, θα χρειαστεί χρόνο ξεκούρασης μετα το σχολείο.
Είναι σημαντικό για αυτόν να νιώθει ασφάλεια έτσι ώστε όλη η καθημερινότητα να διαμορφώνεται μέσα από πράγματα που κάνουμε μαζί ως επί το πλείστον.
Με ενημέρωσε το σχολείο ότι μέσα από το πρόγραμμα Erasmus έχει επιλεγεί αυτός και δύο συμμαθητές του για 7ημερο ταξίδι στην Ιταλία. Ο ίδιος δεν έχει ταξιδέψει ποτέ μόνος, ούτε έχει πάει εξωτερικό.
Τα ταξίδια του αρέσουν πολύ και το δίλημμα μου είναι να ακολουθήσω κι εγώ (μπορεί να καλύψει το κόστος το σχολείο), ή να τον αφήσω να ζήσει εμπειρίες μόνος του, υπό την προϋπόθεση ότι θα θέλει να το κάνει. Είναι αρκετά άτολμος στις νέες εμπειρίες και δεν ξέρω αν θα το τολμήσει χωρίς εμένα.
Θα εκτιμούσα κάποιες άλλες σκέψεις στο θέμα
Ευχαριστώ.
Γεωργία
Συμμετοχή σε Erasmus σχολείου
Καλησπέρα σας Geok, καταλαβαίνω τον προβληματισμό σας. Θα σας μεταφέρω την εμπειρία μου και μακάρι να βοηθήσει. Ένα 15χρονο αγόρι, αδελφός της κολλητής φίλης της κόρης μου, διαγνωσμένος με Άσπεργκερ πήρε μέρος σε erasmus σχολικό. Πιέστηκε πολύ από το φορτωμένο πρόγραμμα που απαιτούσε πολύ καλή οργάνωση και συντονισμό του. Όταν επέστρεψε, ήταν κλεισμένος στον εαυτό του, όλη μέρα στο δωμάτιο. Δεν μίλαγε σε κανέναν και δεν έτρωγε.
Δεν είμαι ωστόσο σίγουρη αν το αγόρι αυτό παρακολουθούσε ΕΝΕΓΥΛ, όπως το δικό σας παιδί.
Η κόρη μου συμμετείχε σε σχολικό Erasmus στη Γρανάδα από ΕΠΑΛ. Δεν έχει το σύνδρομο, είναι απλά αγχώδης και λόγω του θυρεοειδισμού έχει κάποια θέματα υγείας. Απ΄ ό,τι μου περιέγραφε οι ρυθμοί ήταν εξουθενωτικοί, οι ανάγκες υγείας της δεν λαμβανόταν υπόψη και τα παιδιά έτρεχαν τροχάδην κυριολεκτικά για να ανταποκριθούν στα χρονοδιαγράμματα, με ανεπαρκή ύπνο και κακό φαγητό . Όταν επέστρεψε, με διαβεβαίωσε ότι αν γνώριζε ότι θα ήταν έτσι η κατάσταση, δεν θα συμμετείχε.
Βέβαια, τα παραπάνω σαφώς και μπορεί να είναι τυχαία και δεν σημαίνει ότι όλα τα προγράμματα είναι χάλια. Και πράγματι είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για να ανεξαρτοποιηθεί το παιδί σας. Όμως υπάρχει και ένα ρίσκο το οποίο θα πρέπει να συνυπολογισθεί με δεδομένες τις δυσκολίες, που έχει διαχειριστεί μέχρι σήμερα.
Αν ήμουν στη θέση σας θα ενημερωνόμουν από γονείς συμμαθητών που έχουν πάρει μέρος σε αντίστοιχα παλιότερα προγραμμάτα κι ανάλογα θα αποφάσιζα. Αλλά μάλλον θα συμμετείχα, τηρώντας μια στάση όσο το δυνατό πιο διακριτική, ώστε να νιώθει πιο ελεύθερο το παιδί.