νόηση, ετών 18:)

Μπράβο Αγγελική μου, Ειμαι πολύ περήφανη για εσένα αλλά και για τον ομορφουλάκο μου που είναι τόσο καλός μαθητάκος. Θα σου πω μιά ιστορία που έγινε πριν 7-8 χρόνια με τον Αλέξανδρο μου. Πήγα λοιπόν το μικρό τότε Αλέξανδρο μου για εμβόλιο στο παιδίατρο. Εγω έχω τρελλή φοβία με τις ενέσεις αλλά έπρεπε να φανώ δυνατή μην τρομάξω τον Αλέξανδρο,ετσί τον προετοίμασα ότι και καλά η μανούλα θα πρέπει να κοιτά απ'την αλλη οσή ώρα ο γιατρός θα ετοιμάζει και θα κάνει το εμβόλιο. Μπαίνουμε λοιπόν μέσα, άσπρη εγώ και να κοιτώ τον τοίχο και να λέω στον Αλέξανδρο οτι "δεν είναι τίποτα". Τελειώνουμε και βγαίνοντας απο το γιατρό του λέω εγώ (η άχρηστη σε τετοιες περιπτώσεις): - "Μπράβο αγάπη μου, είσαι πολύ γενναίος που δεν πόνεσες." Και τι νομίζεις μου είπε; - "Πόνεσα! Τι έπρεπε να κάνω όμως αφού με έκανες εσύ ρεζίλι με το φόβο σου? Να έβαζα και εγω τα κλάματα να ξαναγίνω ρεζίλι? Πολλές φορές νομίζω οτι εμείς έχουμε πρόβλημα αφού τα παιδιά δεν σταματούν για να σκεφτούν και δεν έχουν την δυνατότητα να δημιουργήσουν εικόνες που αυτό νομίζω μας κάνει πολλές φορές να υποφέρουμε. Πολλά φιλία στο φιλαράκο μου που περιμένω να ακούσω οτι έβγαλε φωτογραφία για διαβατήριο. Όλγα

Angela μου καλημέρα, Να σου μεταφέρω και γω, κάποιες τεχνικές για την αγωγή τουαλέτας μετά από την συζήτηση που είχα πρόσφατα με την θεραπεύτρια της μικρής μου κ. Μάγκλαρη και κατόπιν επιβεβαίωσης αυτών των τεχνικών από μαμά παιδιού με ΔΑΔ (ενν. διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή, δηλ. αυτισμός). Καταρχήν, μη σου κάνει εντύπωση που δεν τον ενδιαφέρει αν έχει κάνει κακά ή όχι, είναι γιατί για αυτόν προς το παρόν δεν κάνει διαφορά αν κάνει ή όχι. Η αγωγή τουαλέτας είναι μια καθημερινή ρουτίνα με συγκεκριμένη συχνότητα, επανάληψη, σταθερότητα. Καταρχήν, όταν κάνει τα κακά του στην πάνα του τα δείχνεις πάντα και του λές απλά λόγια ...π.χ. "κακά", πριν τα πετάξετε στην τουαλέτα και να τον βάζεις να τραβά το καζανάκι. Ξεκινάς λοιπόν με αυτό να βλέπει κάθε φορά τα κακά του. Θα πρέπει να τσεκάρεις κάθε πότε είναι συχνός στις κενώσεις του, κατέγραψε με λεπτομέρεια πότε κάνει τσίσα και κακά. Θα πρέπει να σε βλέπει τι κάνεις και καλύτερα το μπαμπά του όταν είναι στην τουαλέτα, αλλά ελλείψει του μπαμπά μέσα στην ημέρα θα το επωμιστείς εσύ αυτό τον ρόλο. Όμως θα σε βλέπει την ώρα που κάθεσαι στην τουαλέτα αλλά και τι κάνεις, πριν τραβήξεις το καζανάκι (και εγώ παραξενεύτηκα στην αρχή όμως μια μαμά παιδιού με ΔΑΔ μου το επιβεβαίωσε πως είναι απαραίτητο στάδιο). Συμφωνώ με το καθισματάκι και λιγότερο με το γιογιό, όμως είναι θέμα τι αρέσει στον καθένα. Τα προηγούμενα στάδια θα πρέπει να γίνονται με θρησκευτική ευλάβεια κάθε μέρα. Κάθε περίπου 20 λεπτά να τον καθίζεις για τσίσα και κακά με την ίδια τελετουργία καθημερινά... και βέβαια επειδή το μοντέλο είναι συμπεριφορικό μη ξεχνάς πως η επανάληψη, η σταθερότητα μέχρι να μάθει τί γίνεται είναι καθοριστική. Βεβαίως μη παραλείψεις την επιβράβευση όταν τα καταφέρετε. Καλή επιτυχία. Αλεξάνδρα Ταγκαλάκη