νόηση, ετών 18:)

Όποια πληροφορια χρειαστεις πες μου γνωριζω το θεμα πολυ καλα ο γιος μου ειναι τραχειοτομημενος 11 χρονια τωρα και ειμαστε σπιτι. Κι εγω οταν πρωτοεμαθα οτι θα κανει τραχειοστομια νομιζα οτι ηρθε το τελος του κοσμου, ομως αποφασισα πως αν αυτο χρειαζετε δεν μπορω παρα να μαθω οτι πρεπει ωστε να τον παρω εγω στα χερια μου μετα απο 8 μηνες Μ.Ε.Θ. μη φανταστεις οτι ετσι απλα εγινε αυτο ομως ακουσε με, γινεται αν το θελεις και για το καλο των παιδιων μας εμεις οι μητερες μπορουμε να κανουμε ΤΑ ΠΑΝΤΑ.. Να ξερεις οτι οπως ερχεται η δοκιμασια μαζι ακολουθει η δυναμη και η βοηθεια αρκει να την ζητησεις. Οταν μου ειπαν οτι πρεπει να μαθω να κανω αναρροφηση στο παιδι μου εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου, το θεωρουσα πολυ μεγαλο για μενα να κανω κατι υετοιο στο μωρο μου - ηταν 22 μηνων οταν αρωστησε. Οταν τα εβαλα κατω και ειδα οτι δεν ειχα αλλη επιλογη το δεχτηκα και πολλη γρηγορα εξοικειώθηκα, ασε που εγω το φροντιζα καλυτερα και πιο ηπια απο τους νοσηλευτες. Οσο το εβλεπα να ανακουφιζεται δε, αγαλιαζε η καρδια μου. Ειπαμε πως εμεις οι μητερες με τα ιδιαιτερα αυτα αγγελουδια το μονο που μας νοιαζει ειναι να τους προσφερουμε οτι μα οτι χρειαζονται... Γι αυτο, λοιπον, ψυχραιμια και να μη καταλαβει το παιδακι σου ποσο φοβασαι και αγωνιας για ολο αυτο γιατι απο σενα παιρνει δυναμη να τα καταφερει με ολα οσα του ετυχαν, αλλο τοσο κι εσυ παιρνεις κουραγιο απο εκεινον. Ολα θα πανε καλα μη φοβασαι, εχεις οση βοηθεια χρειαζεσαι και ζητας μη το ξεχνας οπως μη ξεχνας να προσευχεσαι..