Όσο ζω, ελπίζω... Για τον Χρήστο με ΔΑΔ (8 ετών)
Διαβάζω τόσα στο διαδίκτυο, στο NOESI, στο ARI. Άλλα τόσο ελπιδοφόρα και άλλα τόσο απογοητευτικά. Ο δικός μας δρόμος άλλοτε εύκολος άλλοτε δύσκολος και τραχύς. Τόσα χρόνια μέλος του NOESI και η ανάγκη για επαφή μεγαλύτερη από ποτέ. Ο Χρήστος μας κλείνει τα 8 την Κυριακή 25/09. Έχει αυτισμό. Και μια μητέρα τόσο μπερδεμένη.
Ο μπαμπάς μας είναι ναυτικός. Σχεδόν όλα πρέπει να τα κάνω μόνη μου. Βρεθήκαμε στον Πειραιά όταν ο Χρήστος ήταν 2μιση και εκεί τον πήγα στο Ινστιτούτο ψυχικής υγιεινής όπου δεν μπορούσαν να είναι σίγουροι λόγω της μικρής ηλικίας. Μετά από 1 χρόνο και μετά από αλλαγή παιδιάτρου πήγαμε στον παιδοψυχίατρο που μας έδωσε την διάγνωση. Και κάπως έτσι, διαβήκαμε την πόρτα με την λέξη αυτισμός. Όλοι εσείς ξέρετε πόσο δύσκολο είναι πρώτα να το συνειδητοποιήσεις, έπειτα να το αποδεχτείς και μετά να το διαχειριστείς.
Ξεκινήσαμε εργοθεραπεία και λογοθεραπεία στο ΠΙΚΠΑ και συνάμα λογοθεραπεία σε ιδιωτικό κέντρο. Μετά έμεινα έγκυος στο δεύτερό μας παλληκαράκι. Ήξερα το ρίσκο αλλά ήθελα να το πάρω. Άλλωστε όπως μου είχε πει μια μητέρα που συνάντησα σε κέντρο λογοθεραπείας όλοι μας είμαστε "εν δυνάμει" ανάπηροι. Στην διάρκεια της εγκυμοσύνης κάναμε τις καθιερωμένες "προληπτικές" εξετάσεις.Με ρωτάει ο γιατρός μου ιστορικό αναπηρίας έχουμε; Πόσο ανόητος φάνηκε στα μάτια μου!
Ο αυτισμός για όσους δεν γνωρίζουν δεν ανιχνεύεται. Δόξα το Θεό ο Δημήτρης μας που κλείνει τα 4 την Κυριακή 25/09 (έχουν την ίδια μέρα γενέθλια!!!) εξελίσσεται φυσιολογικά. Τον αυτισμό τον έχουμε αποκλείσει(?), οι ειδικοί δεν τον έχουν τεστάρει ακόμη. Πιστεύουν πως είναι νωρίς. Εγώ, με όποιες γνώσεις έχω αποκτήσει για τον αυτισμό βρίσκω το ενδεχόμενο σχεδόν ανύπαρκτο. Πήγε και στον παιδικό σταθμό για κάποιους μήνες πέρσι,θα ξαναπάει φέτος. Λίγο αργότερα όμως γιατί τον θέλω σπίτι να παίζει με την αδερφή του την Έλενα που έκλεισε φέτος τον πρώτο χρόνο ζωής της. Ο Χρήστος τα πάει πολύ καλά μαζί τους. Παίζουν, τσακώνονται, γελάνε, κλαίνε, θυμώνουν, σπρώχνονται, αγκαλιάζονται. Μαθαίνουν τον κόσμο και δειλά δειλά ανοίγουν τα φτερά τους.
Εδώ που ζούμε όμως θα τους τα κόψουν τα φτερά. Όπως τα κόβουν σε μένα και τόσους γονείς. Ο Χρήστος τώρα δεν παρακολουθεί τίποτα. Στο ΠΙΚΠΑ τον περιμένουν, λογοθεραπεία δεν ξέρω που να τον βάλω,το ίδιο και εργοθεραπεία. Σχολείο;;; Την Πέμπτη με πήραν τηλέφωνο για να με ενημερώσουν πως αλλάζουν κτίριο, ταξί δεν έχουν ούτε και δασκάλους και πως ο αγιασμός θα τελεστεί στις 9. Πήγαμε στον αγιασμό. Τους είδατε; Ούτε κι εμείς. Ένα κινητό που μου έδωσαν για επικοινωνία το έχασα. Αυτοί επικοινώνησαν πάλι? Φυσικά και όχι.
Αυτό που με έφερε στην ανάγκη επικοινωνίας μαζί σας δεν είναι το ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος, είναι οι τάσεις φυγής του Χρήστου. Εχθές έφυγε κρυφά από την πίσω πόρτα. Τον πρόλαβα πριν απομακρυνθεί. Του φώναξα Χρήστο!!! Εκείνος στάθηκε, με κοίταξε και άρχισε να τρέχει μακριά μου.Θεέ μου κάνε να μην τον πατήσει κάποιο αυτοκίνητο. Θα τον προλάβω. Στρίβει. Θεέ μου κάνε να μην συναντήσει αυτοκίνητο. Στρίβω κι εγώ... Άφαντος. Σάστισα. Ένιωσα καρδιά και μυαλό να σταματούν. Τώρα;;; Που πήγε; Έστριψε ή μήπως όχι; Ψυχραιμία τον είδα που έστριψε. Πού μπορεί να πήγε?Στην πρώτη πόρτα που βρήκε ανοιχτή. Η πρώτη πόρτα; Ανοιχτή!!! Χρήστο!!! Και βγαίνει κρατώντας βουλωμένα τα αυτιά του. Δόξα τω Θεώ. Αλήθεια σας το λέω δεν θα άντεχα να κοιτάξω σε άλλη πόρτα. Βάζω τελεία. Πέρασε κι αυτό. Σημασία έχει το αίσιο τέλος!!!
Τώρα ψάχνουμε εργοθεραπεία, λογοθεραπεία και λέμε να κάνουμε και κολύμβηση. Εγώ αρχίζω σεμινάρια δημιουργικής σκέψης. Τον Οκτώβρη ο μπαμπάς μας βγαίνει σε άδεια. Θα κάνουμε τότε και τις εξετάσεις μας (βλέπετε και αυτή την απλή εξέταση αίματος ο αυτισμός την κάνει δύσκολη) και με τη βοήθεια του Θεού θα συνεχίσουμε το ταξίδι μας. "Είναι σκληρό να αποτύχεις,αλλά είναι ακόμα χειρότερο το να μην έχεις δοκιμάσει να επιτύχεις."
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΑΙΔΙΑ
Σχόλια
Jo, καλή επιτυχία και σε σας!
Είναι πολύ σημαντικές οι ευχές
Για τη Jo
Θα στο θεσω αλλιώς...
Όχι Ρήνα μου δεν το διάβασα
Η Ιθάκη μας...
Η ΙΑΚ
Χρόνια πολλά!
Χρονια πολλα!!
Ευχαριστώ!
Σε ευχαριστώ Τίνα μου!
Διαγραφή :)
Και ναι!!! Κοιμηθήκαμε!!!
μια γνωμη.....
για το Γιωργο
Ευχαριστώ!!!
Jo
Για την Ρηνα και την Jo (τι κάναμε εμείς με το SonRise)
SonRise προγραμμα
SonRise
Ευχαριστώ!
Σταθερό σημείο
Υγεία κι αγάπη
Για τη jo, χρόνια πολλά!
Ευχαριστώ!