νόηση, ετών 18:)

Καλησπέρα, σε όλους τους εκλεκτούς συνοδοιπόρους στο "Νόηση" και καλό χειμώνα. Μετά από ένα μεγάλο διάστημα που δεν έχω γράψει βιολόγιο νοιώθω την ανάγκη να εκφράσω δύο λόγια συμπαράστασης κυρίως σε κάποια νέα μέλη, sr, angel boy, stefanie αλλά και σε κάποια παλαιότερα που ήδη έχουμε μιλήσει kari, angela και να τους υπενθυμίσω ότι η ζωή θέλει να βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο κι όχι μισοάδειο ακόμα και όταν ένα ολόκληρο σύμπαν συνεργεί για να σου πάνε όλα στραβά κι ανάποδα! Πριν από 9 1/2 χρόνια επιλέχτηκα από το Θεούλη να φέρω στον κόσμο τον Δημητράκη, ένα γλυκύτατο αγοράκι, υπομονετικό, καλωσυνάτο με ένα βασικό μειονέκτημα... την ΑΔΙΑΓΝΩΣΤΗ ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ, όταν ο κ. Γιουρούκος, ο παιδονευρολόγος που μας παρακολουθεί ακόμα, μας είπε σε ηληκία 6 μηνών ότι αυτό που έχει μπορεί να είναι από κάτι εκφυλιστικό και θανατηφόρο μέχρι κάτι ιδιοπαθές και απλά να το έχει για πάντα. [Bέβαια στην πορεία αποκλειστήκανε όλα τα άσχημα και κακά νοσήματα και μας έμεινε το αδιάγνωστο!] Τόσο εγώ όσο και ο σύζυγος μου χάσαμε τη γη κάτω από τα πόδια μας, χάσαμε την αίσθηση του τόπου και του χρόνου. ΑΛΛΑ ΟΜΩΣ Η ΖΩΗ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ!!! Τι να πρωτοθυμηθώ φίλε sr, για τα χρήματα που μας έχουν φύγει: 1) σε γιατρούς, 2) σε μετακινήσεις, 3) σε εργο-λόγο-φύσικοθεραπείες, 4) σε παιδικούς σταθμούς με αποκλειστική κοπέλα να τον προσέχει, 5) σε ειδικά ιδιωτικά σχολεία, 6) σε κατ' οίκον Eιδική Aγωγή. Τι να πρωτοθυμηθώ φίλες Angela και Kari όταν πήγα σε ηλικία 5 χρονών να απευθυνθώ σε δημόσιο Ειδικό Σχολείο, ως Ελληνίδα φορολογούμενη και μου είπε, μία κοινωνική λειτουργός ότι "αστο καλύτερα, ψάξε κάπου αλλού για πιο καλά" - και ξέρουμε τι εννοεί... Το ιδιωτικό και το χέρι στη τσέπη! Τι να πρωτοθυμηθώ φίλοι μου απ΄τις αμέτρητες ...σφαλιάρες της ζωής, με την μορφή γιατρών, ειδικών, κοινών ανθρώπων !! Και το πιο πικρό απόλα είναι η ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΕΛΛΕΙΨΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ, αφού και οι τελευταίες 2 επισκέψεις σε γενετιστές απέβησαν άκαρπες ή μάλλον όχι, στον έναν απέφερε 1.000 ευρώ με την μορφή επίσκεψης και εξετάσεων στο διαγνωστικό του κέντρο! Και ακόμα εκκρεμεί κι άλλη εξέταση από τον άλλο γενετιστή!! Θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες μόνο και μόνο για να καταλήξω στον ...τίτλο του βιολογίου μου. Ό,τι μας συνέβη στη ζωή ετούτη θέλει αισιοδοξία και θάρρος, να μην το βάζεις κάτω, από το σκοτάδι να βλέπεις φως και από τη δυστυχία να βγάζεις ευτυχία. ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ. Μαίρη Βελλή