Ανησυχία για πρώιμα σημάδια αυτισμού
Καλησπέρα σας.
Έχουμε δύο δίδυμα κοριτσάκια 9 μηνών και ανησυχώ σοβαρά για το ένα από αυτά, κυρίως γιατί η βλεμματική του επαφή δεν μου φάνηκε ποτέ σωστή, ενώ κατά τα άλλα αναπτύσσεται πολύ φυσιολογικά.
Είναι κοινωνικότατη, εξωστρεφής, κατά κανόνα γυρίζει όταν της μιλάς από απόσταση, ανταποδίδει χαμόγελα από απόσταση, είναι ευδιάθετη, μας παρακολουθεί συνήθως με ενδιαφέρον, άρχισε νωρίς να λέει συλλαβές, παρακολουθεί τις κινήσεις μας στο χώρο, είναι εύκολο να την κάνεις να γελάσει αν παίξεις λίγο μαζί της, και γενικά επικοινωνεί εξαιρετικά για την ηλικία της π.χ. από το καρότσι μπορεί να χαμογελά σε όποιον βλέπει ή να κουνάει τα χέρια της κοιτώντας τον κλπ. Επίσης σηκώνεται συνεχώς όρθια (στηριζόμενη κάπου μόνη της) και φαίνεται έτοιμη να περπατήσει.
Παρόλα αυτά, όταν την πλησιάσεις αρκετά ειναι εμφανες ότι δεν κοιτάει σχεδόν καθόλου στα μάτια και όταν το κάνει (φευγαλέα) το βλέμμα της είναι άδειο. Συνήθως κοιτάει στο στόμα, και αν προσπαθήσεις να της τραβήξεις την προσοχή (π.χ. πεταρίζοντας τα βλέφαρα) κοιτάει κατά κανόνα με περίεργο τρόπο (π.χ. το ένα μάτι, τα φρύδια, ή το μέτωπο). Ακόμα χειρότερα, όταν την πάρεις αγκαλιά συνήθως σταματάει να ασχολείται μαζί σου, κοιτάει αλλού, δεν γυρίζει όταν της μιλάς, και αν την πιέσεις να σε κοιτάξει στα μάτια συμπεριφέρεται σαν να προσπαθεί να το αποφύγει. Δείχνει έντονο / υπερβολικό ενδιαφέρον για το χώρο, τα πράγματα που βλέπει πίσω σου ή στο πάτωμα, τα σχέδια στην μπλούζα σου κλπ. αλλά πολύ δύσκολα της τραβάς την προσοχή στο πρόσωπό σου. Τις λίγες φορές που ασχολείται με το πρόσωπο αυτού που την κρατάει αγκαλιά, η προσοχή της επικεντρώνεται στο στόμα.
Μια πολύ συνηθισμένη σκηνή είναι να με κοιτάει χαμογελώντας από απόσταση και μόλις την πάρω αγκαλιά να με αγνοεί εντελώς και να χαμογελάει μόνο στην μάνα της που βρίσκεται απέναντι (και το αντίστροφο).
Υπάρχει και μια σειρά άλλων συμπεριφορών που από μόνες τους δεν θα με είχαν ανησυχήσει, αλλά λόγω του προβλήματος στην βλεμματική επαφή, πιστεύω ότι μπορεί να σημαίνουν κάτι. Είναι υπερκινητική, δεν κάθεται σχεδόν ποτέ ήσυχα π.χ. για να αλλάξει πάνα, και χρησιμοποιεί απίστευτη μυική δύναμη για να ξεφύγει και να πιάσει αυτό που θέλει, έχει συχνά εκνευρισμό και είναι πολύ δύσκολη στον ύπνο. Ενθουσιάζεται υπερβολικά με αντικείμενα, χρώματα κλπ. αλλά και ανθρώπους (εκτός από αυτόν που την κρατάει).
Πήγα σε παιδονευρολόγο όταν ήταν 5 μηνών και με έβγαλε τρελό, το ίδιο και ο παιδίατρός της, μέχρι και σήμερα. Κάθε φορά που η ανησυχία μου κορυφώνεται, το παιδί κάνει μια μεγάλη πρόοδο σε κάτι και για λίγο ηρεμώ. Π.χ. στους 5 μήνες άρχισε να γελάει, πρόσφατα άρχισε να μιμείται κινήσεις (γειά, παλαμάκια κλπ.) Η βλεμματική επαφή όμως είναι ακόμα προβληματική.
Θα ήθελα τη γνώμη σας κυρίως για τα εξής:
1. Είναι δυνατόν το πρόβλημα που περιγράφω να υποχωρήσει μόνο του, ή δείχνει κατ' ανάγκη κάποιο είδος διαταραχής που θα γίνει εμφανής και με άλλα συμπτώματα αργότερα?
2. Σε περίπτωση που υπάρχει όντως διαταραχή, τι είναι πιο σημαντικό σαν ένδειξη για τη σοβαρότητα της κατάστασης: Το γεγονός ότι είναι εξωστρεφής, χαρούμενη και αναπτύσσεται φυσιολογικά, ή το γεγονός ότι το πρόβλημα της βλεμματικής επαφής είναι όπως φαίνεται πολύ έντονο?
3. Σε ποιόν να απευθυνθώ ώστε να έχω μια άποψη για το αν το παιδί μου θεωρείται "υψηλού κινδύνου" και μια καθοδήγηση στο τι να κάνω για να το βοηθήσω προληπτικά.
Σας ευχαριστώ πολύ
Σχόλια
Δεν είμαι ειδική αλλά....
Είδα ότι έχετε προσωπική εμπειρία
Έλεγχος - Πρόληψη - Πρώιμη παρέμβαση
Η άποψη μου για τα ερωτηματα που θέλετε
Απευθυνθείτε και στα ΚΕΔΔΥ
ΚΕΔΔΥ
Τα ΚΕΔΔΥ για τους μαθητές
Δεν είμαι ειδικός, αλλά καταλαβαίνω την ανήσυχια σας
Σας ευχαριστώ
Ραντεβού
Ο γνωστός του γνωστού!
Πρώιμη παρέμβαση
Δεν χρειάζεται να έχετε τόση ανησυχία, μη σας πιάνει πανικός
Πρώιμη παρέμβαση
Αναπτυξιολόγος
Διάγνωση
Αγαπητέ father900,
έχοντας εντοπίσει αντίστοιχη συμπεριφορά στο 9 μηνών αγοράκι μου, θα ήθελα να μάθω με πολύ ενδιαφέρον τι προέκυψε από τους ελέγχους που κάνατε 2 χρόνια μετά..
Ευχαριστώ προκαταβολικά και ελπίζω αν και μετά από τόσο καιρό να φτάσει το μήνυμα σε εσένα.
Για τον father900, το μωρό μου έχει ακριβώς τα ίδια συμπτώματα
Θα ηθελα να μαθω κ εγω για την εξελιξη καθως εχω ενα μωρο 19 μηνων με ακριβως τα ιδια συμπτωματα κ προς το παρον δεν μου δινουν διαγνωση.
Κανένα πρόβλημα
Καλησπέρα σε όλους,
Έχω πάρει 2 - 3 mail από γονείς με παρόμοιο πρόβλημα, και μπαίνοντας για πρώτη φορά στο site μετά από πολύ καιρό είδα και τις παραπάνω ερωτήσεις, οπότε σκέφτηκα ότι αξίζει τον κόπο να κάνω μια ενημέρωση.
Καταρχήν και οι δύο κόρες μου είναι μια χαρά (τώρα είναι 3,5 ετών). Δεν έκανα τελικά έλεγχο και μάλιστα είχα ακυρώσει και το ραντεβού στο Παίδων Πεντέλης, γιατί το παιδί σε όλα τα άλλα (εκτός της βλεμματικής επαφής) αναπτυσσόταν φυσιολογικά.
Οι ανησυχίες μου άρχισαν να υποχωρούν στην ηλικία των 18 μηνών, καθώς έκανα αρκετές φορές το M-CHAT (ερωτηματολόγιο που μπορείτε να βρει κανείς στο Internet) και δεν έδειξε κάτι. Αυτό που κατάλαβα μετά από πολύ ψάξιμο και διάβασμα στο Internet, είναι ότι η κακή βλεμματική επαφή θεωρείται μεν τυπικό σύμπτωμα, αλλά από μόνο του δεν αρκεί για να μιλήσουμε για αυτισμό (στο συγκεκριμένο test δεν περιλαμβάνεται στα ΚΡΙΣΙΜΑ ερωτήματα - χρειάζεται τουλάχιστον 2 άλλα συμπτώματα για να δώσει θετικό αποτέλεσμα). Δεν είμαι ειδικός - λέω μόνο τι έχω καταλάβει (και αυτά με σχετική επιφύλαξη).
Αν θυμάμαι καλά, περίπου στους 19 - 20 μήνες, το παιδί με κοίταξε για πρώτη φορά κατευθείαν στα μάτια, με αυτό το βλέμμα που περιμένεις από έναν άνθρωπο που συζητάει μαζί σου. Από τότε άρχισε να βελτιώνεται θεαματικά, και οι ανησυχίες μου υποχώρησαν.
Όσο και αν ακούγεται περίεργο, η προσοχή μου κάποια περίοδο είχε επικεντρωθεί στην αδερφή της, η οποία ακόμα και σήμερα (3,5 ετών!) δεν έχει καθόλου καλή βλεμματική επαφή (από κοντά κοιτάει μόνο στο στόμα) αλλά δεν έχει κανένα άλλο πρόβλημα (υπάρχουν ορισμένα θέματα συμπεριφοράς, αλλά καμμία σχέση με αυτισμό). Φαίνεται ότι επειδή είναι πιο εσωστρεφής και ήσυχη, και η επικοινωνία της ήταν πάντα ένα βήμα πιο πίσω από την αδερφή της, δεν το είχα προσέξει από την αρχή. Ελπίζω ότι θα διορθωθεί και σε αυτήν μόνο του, και φαντάζομαι ότι η κληρονομικότητα έχει παίξει κάποιο ρόλο (δηλ. το να έχουν και τα δύο παιδιά το ίδιο θέμα).
Επειδή (ξαναλέω) μεταφέρω αποκλειστικά και μόνο τη δική μου εμπειρία, συνιστώ ανεπιφύλακτα σε όποιον γονέα έχει παρόμοιες ανησυχίες να συμβουλευτεί κάποιον ειδικό.
Πώς ειναι οι κόρες σου; Έχω κι εγώ ένα μωράκι με το ίδιο θέμα
Καλημερα. Πως ειναι οι κορες σου? Εχω κι εγω ενα μωρακι με ακριβως το ιδιο θεμα. Ειναι 2,5 μηνων και η βλεμματικη επαφη θεωρω πως ειναι λιγο περιεργη. Ακριβως οπως με το δευτερο παιδι σου. Μετα απο τοσα χρονια υπηρξε καποιο αλλο προβλημα? Ειναι ακομα υπερκινητικη?
Ευχαριστω εκ των προτερων.
Εχω και εγώ ένα θέμα με κοριτσάκι 3 μηνών
Λουίζα, εσένα τί πρόβλημα είχε με τη βλεμματική επαφή το κοριτσάκι σου; Σε ρωτάω γιατί εμένα, με κοιτάει στο βλέμμα και γελάει από 2 μηνών, μόνο όταν είμαι σε κάποια απόσταση (πχ. μισό μέτρο) και απέναντί της. Όταν όμως την πέρνω αγκαλιά, πχ για να την ταίσω, αποστρέφει το βλέμμα της από την άλλη μεριά. Και όσο και να προσπαθώ να με κοιτάξει, με αποφεύγει στο βλέμμα.
Έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με την κόρη μου που είναι 5 μηνών
Καλησπέρα σας,
έχω κι εγώ το ίδιο πρόβλημα με την κόρη μου που είναι 5 μηνών.Με αποφεύγει στο βλέμμα και μου γελάει ελάχιστα.Γελάει μόνο αν την πείραξω στα ποδαράκια της ή τη γαργαλήσω.Εχω ραντεβού την άλλη εβδομάδα με Αναπτυξιολογο και παιδονευρολόγο αλλά φοβάμαι ότι θα μου πουν πως είναι πολύ νωρίς.
Εσεις τι κάνατε;
Τι εξέλιξη έχει το μωράκι σας;
Θα ήθελα να μου πείτε σας παρακαλώ την εξέλιξη που έχει το μωράκι σας. Είναι 2.5 μηνων τώρα και το δικό μου με περίεργη βλεματικη επαφή.
Ευχαριστώ πολυ