νόηση, ετών 18:)

Καλησπέρα σε όλους διαβάζω αρκετό καιρό τη σελίδα, λόγω της Μαριτίνας μου και σήμερα αποφάσισα να γίνω και εγώ μέλος αυτης της παρέας. θα ήθελα να πω λίγα λόγια για ένα υπέροχο παίδι τη Μαριτίνα μου. Είναι 11 ετών (μια κούκλα ψιλή, αδύνατη, μελαχρινή) μα πάνω απο όλα είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, ένα παιδι χώρις κακία, πονηρία, χωρίς δεύτερες σκέψεις, έχει μέσα της πολύ αγάπη και τρυφερότητα για όποιον γνωρίζει (δυστυχώς όμως αυτό παραξενεύει τους ανθρώπους) και επίσης ένα πολυ δυνατό παιδι με απίστευτη θέληση. Ειναι στην κατηγορία των παιδιών με αναπτυξιακή διαταραχή - υπερκινητικότητα, αντιμετωπίζει δυσκολίες σε όλους τους τομείς, παρόλα αυτα πηγαίνει στην Ε' δημοτικού σε κανονίκο σχολείο χωρίς συνοδό. Όλα αυτά τα χρόνια απο την ηλικία των 2,5ετών που αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε οτί κάτι δεν πάει κάλα προσπαθουμε για το καλύτερο. Οι εξετάσεις της είναι όλες καλες, δεν βρέθηκε κατι, είναι απο τις περιπτώσεις που σου λένε "απλά συνέβει"... και πονάει αυτο το "απλά συνέβει", κλαίω κάθε μέρα, 8,5χρόνια ψάχνω να βρώ την αιτία και το γιατί είναι ένα παιδί που έγινε συνηδητά και με παρα πολυ αγάπη, γιατι;;; Αργησε να μιλήσει να περπατήσει γενικά έχει πιο αργους ρυθμούς ανάπτυξης η κοινωνικοποίηση της δε είναι ένα θέμα έχεις να αντιμετωπίσεις ένα παιδί μικρότερης ηλικίας. Είναι έξυπνη με πολυ κάλες επιδόσεις στο σχολείο (παραξένο για την όλη κατάσταση) και όποιος της δώσει χρόνο χωρίς να παραμείνει στην πρώτη εικόνα την λατρεύει. Κανείς δεν ξέρει την εξέλιξη... κάνεις δεν μπορεί να μου πει πως θα είναι σαν ενηλικας και αυτό με τρελαίνει δεν ξέρω τη έχω να περιμένω. Κάθε βράδυ που ξαπλώνω παρακαλάω να ξυπνήσω και να ανακαλύψω πωσ όλα αυτα ήταν ένα κακό όνειρο ένας εφιάλτης. Εύχομαι σε όλους κάλη δύναμη, κουράγιο πίστη για το καλύτερο και να ξυπνήσετε ανακαλύπτοντας πως βλέπατε ενα κάκο όνειρο. Φιλιά