Η εμπειρία μου με την ένταξη του Γιάννη στο νηπιαγωγείο
Ό Γιάννης (6 χρονών τώρα) πάει σε δημόσιο νηπιαγωγείο με ιδιωτική συνοδό ("παράλληλη στήριξη"). Ήταν πολύ πιο εύκολο από ό,τι νόμιζα από αυτά που είχα ακούσει και διάβαζα.
Μετά από αρκετή σκέψη αποφάσισα να χειριστώ το θέμα ψύχραιμα και κέρδισε το παιδί μου το αυτονόητο που από άγνοια έχει παραληφθεί στον νόμο περί ειδικής αγωγής, όσον αφορά τα αυτιστικά παιδιά. Λέω άγνοια γιατί ο αυτισμός θέλει ειδική αντιμετώπιση. Ο νόμος είναι πολύ γενικός και ακατάλληλος να χειριστεί το πρόβλημα των αυτισιτκών παιδιών.
Πάντως, σας διαβεβαιώνω ότι για ακόμη μία φορά βρήκα ανθρώπους με κατανόηση και μπράβο τους. Το αρμόδιο τμήμα του ΥΠΕΠΘ, μας έδωσε την πολυπόθητη άδεια για ιδιωτική συνοδό και η Διευθύντρια του σχολείου δέχθηκε το παιδί και την συνοδό του με επιφύλαξη (απόλυτα κατανοητό) μεν αλλά με καλή διάθεση να βοηθήσει. Και αυτό ήθελα.
Πέρασα τόσες μέρες με αγωνία για το πως θα τα καταφέρουμε, αλλά μέσα στην ατυχία μας, βρίσκουμε ανθρώπους που έχουν διάθεση να βοηθήσουν.
Ευχαριστώ θερμά τον Ειδικό Γραμματέα Ειδικής Αγωγής του ΥΠΕΠΘ κον Κ. Ράμμα, τον προιστάμενο του αρμόδιου τμήματος, κον Σωτηρόπουλο, τον Δ/ντή Α΄βαθμιας Εκπ/σης κον Γεωργακόπουλο και την κα Τερζή, την Προιστ. Α΄βαθμιας Εκπ/σης της Νομαρχίας που είναι στη Γλυφάδα κα Αγγελοπουλου, όλοι μας δέχθηκαν και κατανόησαν το πρόβλημα και έτσι ο Γιάννης είναι στο σχολείο με την δικιά του συνοδό.
Κάνανε μία εξαίρεση στο νόμο, που θα έπρεπε να είναι νόμος. Αν ο γονιός επιθυμεί να παρέχει συνοδό να επιτρέπεται. Το πρόβλημα από ό,τι κατάλαβα δεν είναι το ΥΠΕΠΘ είναι οι δάσκαλοι στα σχολεία, αυτοί συνήθως φέρνουν αντίρρηση και δεν θέλουν "προβληματικά" παιδιά και συνοδούς που βλέπουν, ακούνε και μπορούν να μεταφέρουν το τι πραγματικά γίνεται στην τάξη...
Ο πρώτος μήνας, πάει καλά. Με δυσκολία στην αρχή ακόμα και να μπούμε μέσα... αλλά καλύτερα από ό,τι περιμέναμε. Μας δέχονται με αγάπη και ο μικρός το εισπράττει και του αρέσει να πηγαίνει.
Τώρα για την υπόλοιπη χρονιά, βλέπουμε! Εγώ δεν περιμένω τίποτα - ότι μπορεί το παιδί να καταφέρει.
Η γνώμη μου, πάντως, είναι ότι όλη δουλειά γίνεται από την συνοδό. Το λέω και το ξαναλέω. Αντί να πληρώνετε ιδιωτικά σχολεία - που στην περίπτωσή μας αυτά που προσφέρουν δεν μας λένε και τίποτα, εννοώ δραστηριότητες και Η/Υ και εκδομές κ.λπ., αναζητήστε συνοδό. Δεν είναι και τόσο οικονομικό, αλλά ποιό είναι το ζητούμενο;
Στο περιβάλλον μιας τάξης, ακόμα και 10 παιδιών - αφήστε που σε εμάς είναι 24 (!), ο καλύτερος δάσκαλος πόση ώρα έχει να ασχοληθεί με ένα παιδί;
Αυτά είχα να μοιραστώ και παραθέτω και ονόματα γιατί δεν πρέπει μόνο να παραπονούμαστε πρέπει να λέμε και τα καλά και να ευχαριστούμε όταν βλέπουμε ανθρώπους στην δημόσια διοίκηση που κάνουν την διαφορά "προς το καλό".
Σχόλια
Έχετε δίκιο
Και όταν δεν έχεις να πληρώσεις;