Κληρονομικότητα στον αυτισμό
Γεια σας ειμαι καινούργιο μέλος και θα ήθελα να ρωτήσω κάποια πράγματα.Εχω έναν γιο 12 ετών με ήπιο Άσπεργκερ. Στην οικογένεια υπάρχει παιδι 21 ετών της αδελφής μου με νοητική υστέρηση και αυτιστικά στοιχεία και ο γιος της άλλης μου αδερφής με ΔΕΠΥ. Με τον αντρα μου δεν τολμούσαμε τόσα χρόνια να κάνουμε δεύτερο παιδί λόγω φόβου. Οταν μετά από ατυχημα έμεινα έγκυος πριν δύο μηνες με επιασε πανικος δυστυχώς η πρώτη σκέψη μου ήταν η διακοπή της κυησης. Τελικα δεν χρειάστηκε γιατί η κύηση παλλινδρομησε. Απο τότε όμως είμαι χάλια ψυχολογικά για αυτό που θα έκανα αν τελικά προχωρουσε η εγκυμοσύνη δεν μπορώ να το ξεχάσω και κλαίω συνέχεια. Ο γυναικολόγος μου είπε ότι λόγω οικογενειακου ιστορικού έχω πολλές πιθανότητες το επόμενο παιδι μου να έχει κάποιο αναπτυξιακο πρόβλημα.
Ηθελα και θέλω πολυ ένα ακόμη παιδί αλλά δυστυχώς ο φόβος με νικαει. Απο την εμπειρία σας τι γίνεται συνήθως σε οικογένειες με τέτοιο ιστορικο;
Περνάω πολύ δυσκολα ψυχολογικά με κλάματα λόγω της απόφασης που αν χρειαζοταν θα έπρεπε να πάρω. Οποιδηποτε γνώμη θα με βοηθουσε. Ευχαριστω
Σχόλια
Κάνετε περισσότερα αδελφάκια
Αγαπητή Στέφη,
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε για το παιδί σας με ήπιο Άσπεργκερ είναι περισσότερα αδελφάκια! Για το λόγο αυτό το χειρότερο που μπορεί να σας πει ένας ειδικός είναι ότι οι λόγοι είναι γενετικοί και ότι θα πρέπει να φοβάστε τα γονίδιά σας. Μην φοβηθείτε καθόλου να προχωρήσετε στην απόκτηση νέου τέκνου αφού αυτό θα κάνει την οικογένειά σας πολύ πιο πλούσια!
Πώς το αντιληφθήκατε ότι έχει ήδη σύνδρομο Άσπεργκερ;
Καλησπερα. Θα μπορουσατε να μου πειτε ποτε και πως αντιληφθηκατε οτι το παιδι σας εχει ηπιο Άσπεργκερ; Έχω ενα μωρακι 8 μηνων και ανησυχω.
Είναι μικρο ακόμη για να φανεί κατι
Είναι μικρο ακόμη για να φανεί κατι εγώ μετά τα τρία χρόνια άρχισα να καταλαβαίνω οτι κάτι δεν πάει καλά μέχρι τότε όλα ήταν φυσιολογικα.Εσενα τι σε ανησυχει;
Το ξέρω ότι έπρεπε να κανω και άλλο παιδί
Το ξέρω ότι έπρεπε να κανω και άλλο παιδί αλλά ο φοβος δεν με αφησε.Ειναι τελειως διαφορετικο να βλεπεις ένα μικρό παιδι με δυσκολίες και διαφορετικό να βλέπεις έναν ενήλικα όπως είναι ο ανιψιός μου.Τρομοκρατηθηκα και με επιασε πανικός.Οταν μίλησα με τον γυναικολόγο φοβηθηκα περισσότερο.Αν προχωρούσε η εγκυμοσύνη πιθανότατα θα την διεκοπτα.Δεν μπορώ όμως να το ξεπεράσω όλο αυτό συνέχεια κλαίω και έχω τυψεις ενοχές και θυμό.Η εγκυμοσύνη είναι ένα ευχάριστο γεγονός και εμενα μου έφερε στεναχώρια.Λαχταραω τα ξένα παιδιά και ζηλευω την ξενοιασια με την οποία ξεκινούν μια εγκυμοσύνη αλλες γυναικες.Δεν έχω και πολλά περιθώρια ηλικιακα κοντεύω 39 πια.Αρα δεν νομίζω τελικα να το τολμήσω.Σιγουρα κατι υπάρχει στα γονίδια μου και δεν θέλω να παίξω ρωσική ρουλέτα με μια ψυχή.
Υπάρχει κάποιος που να έχει το Εύθραυστο Χ στα γονίδια του;
Υπάρχει κάποιος που να έχει το Έυθραυστο Χ στα γονίδια του; Τι γίνεται σε περίπτωση εγκυμοσύνης; Ποσο κινδυνεύουν τα παιδιά που θα φέρει στον κόσμο; Οποιαδηποτε πληροφορία θα με βοηθουσε πολυ. Ευχαριστω.