Λίγο προσοχή παρακαλώ

Νομιζω οτι οταν λεμε καποια πραγματα για τους ειδικους πρεπει να τα χειριζομαστε με λιγο προσοχη. Τι εννοω; 1) Δεν ειναι ολοι οι ειδικοι το ιδιο και δεν βραζoυν ολοι στο ιδιο καζανι. 2) Οταν εμεις σαν γονεις βρεθουμε ξαφνικα μπροστα στην γνωματευση "αυτισμος" καποιον πρεπει να συμβουλευτουμε. Ποιον; Τον γειτονα; 3) Η ψυχοσυνθεση μας εκεινη την στιγμη ειναι τοσο μπλεγμενη απο ενοχες, θυμο, αγχος κ.α. που δεν μπορουν καποιοι να παιζουν με αυτο και να τους βγαζουμε ολους αχρηστους! [Nαι καποιοι μπορει να εχουν λαθος και αντιεπαγγελματικη συμπεριφορα αλλα για ονομα του Θεου οχι ολοι.] 4) Επειδη ο γιος μου ειχε καποιες φορες σαν μεσο προσεγγισης να χτυπα τους αλλους εγω επρεπε να τον αφησω και να μην κανω αλλαγη στην συμπεριφορα του; Μα οτι εκανα δεν ηταν για να μοιαζει με τα αλλα παιδια (τα νευροτυπικα) αλλα για να προστατεψω τον ιδιο και τους αλλους απο μαυρο, απιστευτο και ατελειωτο ξυλο. Συνιστω σαν μαμα, σαν ανθρωπος, λιγο προσοχη στο τι λεμε ,σε ποιους το λεμε και γιατι το λεμε. Σας ευχαριστω. Mε εκτιμηση, Σουλα

Σχόλια

Συμφωνώ

Υποβλήθηκε από ανώνυμο (χωρίς επαλήθευση) Τετ, 20/02/2008 - 09:45

Εγώ συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Οταν πας σε μια χώρα που δεν ξέρεις την γλώσσα της την μαθαίνεις για να επικοινωνείς με όσους ζουν εκεί. Το ίδιο συμβαίνει με τους αυτιστικούς, εάν δεν μάθουν το σωστό τρόπο επικοινωνίας και επαφής, πως θα τους καταλάβουν οι υπόλοιποι. Πως μπορεί να είναι κάποιος σίγουρος ότι το μικρό πουλάκι θα γίνει κύκνος και θα βρει τον τρόπο να δείξει όλες τις ικανότητες του. Εάν είσαι κωφός και δεν μάθεις να μιλάς περιμένεις όλοι οι υπόλοιποι να μάθουν την νοηματική σου γλώσσα, αλλά εσύ να μην προσπαθήσεις να μάθεις την δική τους γλώσσα.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ας χαλαρώσουμε λίγο!

Υποβλήθηκε από Athena Τρί, 19/02/2008 - 00:46

Σούλα μου κατ'αρχήν να σε ευχαριστήσω για το σχόλιο σου για τον Στάθη μου. Το δικό μου σχόλιο προκύπτει με αφορμή το δικό σου αλλά δεν απευθύνεται σε σένα. Λοιπόν, αισθάνομαι ότι η συζήτηση κάπου έχει αρχίσει να παίρνει έναν άσχημο δρόμο. Κατά την άποψή μου κανένας γονιός δεν θα έπρεπε να αισθανθεί αναγκασμένος να υπερασπίσει τις επιλογές του ενώπιον ανθρώπων που μέχρι χθες του ήταν παντελώς άγνωστοι. Αυτό που έφερε εμένα στο noesi εξαρχής, ήταν η ανάγκη να βγάλω κάποια πράγματα από μέσα μου, να πω αυτό που σκέφτομαι, έτσι όπως το σκέφτομαι, να μοιραστώ τα συναισθήματά μου με άλλους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες, να ξαλαφρώσω, να αισθανθώ καλύτερα. Αν είναι ο,τιδήποτε λέμε να περνάει τέτοια λογοκρισία, τελικά καταλήγουμε μάλλον χειρότερα να αισθανόμαστε κι όχι καλύτερα. Ας έχουμε απλώς στο νου μας ότι δεν έχουμε τίποτε να μοιράσουμε, ότι ήταν να μοιραστεί μοιράστηκε και ο καθένας πήρε το κομμάτι του. Λίγο να χαλαρώσουμε και να εστιάσουμε στην ουσία.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Δεκτά όλα τα συναισθήματα

Υποβλήθηκε από leah Τρί, 19/02/2008 - 03:04

Athena , Με βρίσκει σύμφωνη το σχόλιο σου, ωστόσο σκέψου ότι δεν βρίσκονται όλοι στο Noesi.gr για τον ίδιο λόγο. Εσύ γράφεις γιατί σε ανακουφίζει, υπάρχουν όμως γονείς που 2 εβδομάδες πριν πήραν μια διάγνωση και ακροβατουν! Δεν είναι κακό, λοιπόν,οι "έμπειροι" γονείς να υποψιάζουν τους νεότερους. Χωρίς απαραίτητα να κατακρίνουν και να σπέρνουν τον πανικό. Είναι πολλές οι γνώμες και είναι λογικό να διαφωνούμε και καμιά φορά να παρεξηγούμε κιόλας τα λόγια των άλλων. Βλέπεις, είναι τόσο έντονα τα συναισθήματα που δύσκολα ελέγχονται! Έπειτα, θα ήταν άδικο και ανώφελο να προσπαθήσουμε να συγκρατήσουμε όλα αυτά τα συναισθήματα. Υπάρχουν γονείς που είναι ευχαριστημένοι από τους θεραπευτές των παιδιών τους και θέλουν να το μοιραστούν και να βοηθήσουν κι άλλους. Κι άλλοι πάλι που είναι δυσαρεστημένοι και προφυλάσσουν τους υπόλοιπους. Μπορεί να μην γίνεται πάντα με τον σωστό τρόπο αλλά, ποιος είναι τελικά ο σωστός και πόσο νόημα έχει να αναλωθούμε στην αναζήτηση του;Εσύ η ίδια λες ότι είσαι εδώ για να μοιραστείς τα συναισθήματα σου, να ξαλαφρώσεις και να αισθανθείς καλύτερα. Απόλυτα σεβαστό και αληθινό. Ας δεχτούμε λοιπόν όλα τα συναισθήματα ακόμα κι αν πρόκειται για λύπη, θυμό και απογοήτευση κι ας κρατήσει ο καθένας μας ό,τι αντέχει. Ευχαριστώ πολύ.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ευχαριστώ πολύ

Υποβλήθηκε από Soula Τρί, 19/02/2008 - 07:03

Ευχαριστω πολυ και τις δυο σας, απλα σκεπτομενη οτι εαν εμπαινα τωρα στο νοηση για πρωτη φορα και αν ειχα παρει μολις την διαγνωση, δεν θα μου εφτανε το γεγονος οτι θα ακροβατουσα απο αγχος, λυπη κτλ αλλα θα ενιωθα μετεωρη πιο πολυ απο οτι ημουν. Ναι και εγω δεν βρηκα με την πρωτη τον ειδικο που μου ταιριαζει αλλα σε καμια περιπτωση δεν μπορω να πω οτι ο δικος μου ειναι ο καλυτερος η του αλλου ο χειροτερος κ.τ.λ. Ασφαλως βεβαια δεν γινεται ολοι να συμφωνουμε με μια αποψη και αυτο ειναι και το λογικο. Μην στηνουμε, εμμεσα ,τους αλλους ομως στον τοιχο λεγοντας τους "τελειωσε εγω εχω δικιο και ετσι οπως τα λεω εγω ειναι, αυτος ειναι ετσι, ο αλλος ειναι αλλιως κ.τ.λ." Ευχαριστω πολυ. Με εκτιμηση, Σουλα

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Βοήθεια

Υποβλήθηκε από ΚΑΙΤΗ ΒΟΛΟΣ (χωρίς επαλήθευση) Τρί, 11/03/2008 - 12:43

Γνωρίζει κάποιος τι είναι η νόσος "διάχυτη μαστοκυττάρωση";;;

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Tα

Υποβλήθηκε από Nia Τρί, 11/03/2008 - 15:50

Tα μαστοκυτταρα ανηκουν στα λευκα κυτταρα του οργανισμου που δεν κυκλοφορουν στο αιμα αλλα βρισκονται στον μυελο των οστων και στους ιστους.Εκλυουν διαφορες ουσιες οπως ισταμινη και συμμετεχουν σε αλλεργικες αντιδρασεις(ορτικαρια).Οταν υπαρχει ανεξελενκτος πολλαπλασιασμος των μαστοκυτταρων στους ιστους μιλαμε για συστηματικη διαχυτη μαστοκυτταρωση.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Και τι γίνεται μετά;;;

Υποβλήθηκε από ΚΑΙΤΗ ΒΟΛΟΣ (χωρίς επαλήθευση) Παρ, 28/03/2008 - 15:01

Και τι γίνεται μετά; Υπάρχει θεραπεία ή πορεύεσαι με αυτή; Πόσο επικίνδυνη είναι για την υγεία του παιδιού;

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Απλά μια γνώμη

Υποβλήθηκε από ανωνυμο (χωρίς επαλήθευση) Τετ, 23/04/2008 - 08:07

Αν μου επιτρέπεις μπορώ να σου πω μια (άσχετη γνώμη), όπως καταλαβαίνεις δεν είμαι ειδικός, διάβασα λοιπόν το μηνυμά σου και δυο προσωπικές καταστάσεις τις οποίες ζω (η μια με χρόνιο πρόβλημα της κόρης μου και η άλλη ένα παρόμοιο περιστατικό με το δικό σου που αντιμετωπίζει μια φίλη μου), λοιπόν γύρισα πολλά χρόνια πίσω και είδα την αγωνία, την φρίκη, τον όλεθρο πρώτα σε αυτό που έτυχε στο παιδί μου αλλά και σε ποιόν ειδικό έπρεπε να αποτανθώ. Δεν θέλω να πω πολλά αλλά μέχρι να βρεθεί αυτός ο ειδικός το παιδί είχε γίνει πειραματόζωο, θα προχωρήσω σύντομα και θα σου πω ότι πέρα απ΄ όλους εμάς τους γήινους απο την όποια θέση μας απο τον όποιο κοινωνικό μας ιστό υπάρχει ο Θεός κι αν δεν πιστεύεις σ΄ αυτόν τον συγκεκριμένο υπάρχει μια άλλη δύναμη (αν το θέλεις έτσι) η οποία μας ξεπερνά. Δεν είμαι παπάς και αληθινά σου λέω και στο λεω κομψά ότι δεν είμαι κάποιος ιδιαίτερος άνθρωπος, όμως απο την στιγμή που πραγματικά ανακάλυψα ότι υπάρχει ο Θεός σε διαβεβαιώ ότι το παιδί μου άρχισε να πηγαίνει πολύ καλύτερα και όπως είναι φυσικό πάμε κι εμείς σαν οικογένεια πολύ καλύτερα, βρήκαμε λίγο χρόνο, κάποιες στιγμές για να μαζέψουμε τα κομάτια μας. Συχώρεσέ με αν είπα κάτι άσχετο δεν υπόδειξα κάτι γιατί πραγματικά δεν είμαι ειδικός, απλά και ταπεινά είπα μια σκέψη. Σ΄ ευχαριστώ, με εκτιμηση Γεωργογιάννης Δημήτριος

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Και τι έγινε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Υποβλήθηκε από ανώνυμο (χωρίς επαλήθευση) Τετ, 16/04/2008 - 12:31

Καλημέρα, πιστεύω να μην ενοχλώ και βέβαια να μην γίνω βαρετός απ΄ αυτά που θα πω, μπήκα σ΄ αυτό το σάιτ (αν και το θεωρώ πολύπλοκο ως προς τον χειρισμό) γιατί κι εγώ σαν γονιός αντιμετωπίζω πρόβλημα με την υγεία της κόρης μου, πάσχει απο μια σπάνια (θα μου πείτε τι λέω-σπάνιες είναι οι περισσότερες περιπτώσεις που είδα στο σάιτ αυτό) πάθηση στα μάτια. Τέλος πάντων η φλυαρία κάνει κακό και μάλλον δεν προσφέρει τίποτα κι αν μου επιτρέπετε Σούλα και athena μπορώ να πω κι εγώ μια άποψη, θεωρείστε ότι μάλλον είναι μια βλακεία. Πριν φτάσω στο κυρίως θέμα μου θα σας έλεγα ότι πέρα απο το πρόβλημα της κόρης μου ζω απο πολύ κοντά και το δράμα μιας φίλης μου η οποία αντιμετωπίζει μια παρόμοια κατάσταση με το πρόβλημα της Σούλας και βέβαια δεν μπορώ να παραβλέψω και τις καταστάσεις που ζω μέσα απο την δουλειά μου, μια δουλειά που έχει άμεση επαφή με την κοινωνία. Λοιπόν αν πριν απο λίγο καιρό μου έκανε κάποιος μια ψυχανάλυση αναμφίβολα θα έβλεπε ένα αχανές μαύρο, όλα τα επίπεδα προσέγγιζαν το χάος, απ΄ όπου και να άρχιζα απ΄ όπου και να τέλειωνα όλη η ροή ήταν μαύρη, κομάτια απο εδώ κι απ΄ εκεί. Απο που να αρχίσω και που να τελειώσω να πω για τους αμέτρητους <ειδικούς>; Να πω για τα χίλια μύρια προβλήματα μέσα στην οικογένεια; Να πω για την ψυχική καταράκωση; Να πω την πλήρη κοινωνική αποχή; Τι να πρωτοπώ! Μια μέρα λοιπόν δεν ξέρω πως μου ήρθε,είπα ότι πρέπει να βρω χρόνο (έστω 1-2 ώρες για μένα) έφερα όλη την κατάσταση μπροστά μου είδα και πλεον διαπίστωσα πως με μαθηματική ακρίβεια όλη η οικογένεια όδευε προς την καταστροφή, λοιπόν το μόνο πρόχειρο φάρμακο που βρήκα μπροστά μου ήταν η αισιοδοξία. Ναι όσο κι αν φαίνεται παράξενο η αισιοδοξία είναι φάρμακο που καταπολεμάει τα πάντα και για να μην σας πολυζαλίζω όλα πάνε μια χαρά απο εκείνη την στιγμή, βέβαια για να είμαι ακριβέστερος το απαραίτητο συμπλήρωμα ήταν η βοήθεια ενός μοναχού απο το Άγιο Όρος, θα έλεγα περισσότερα αλλά δεν ξέρω πως πιστεύει και τι πιστεύει ο καθένας, όμως για να είμαι κι εγώ φιλαλήθης δεν ήμουν και ίσως δεν είμαι ακόμα ο τοπ λάτρης της θρησκείας. Μπήκα σε άλλα χωράφια και θα με περάσετε για ψώνιο. Τέλος πάντων μια άποψη είπα κι αν θέλετε μια συμβουλή! Μιλάτε πείτε ότι σας βασανίζει ότι σας μαυρίζει την ψυχή, το ξέρω είναι δύσκολο γιατί πλέον στο σήμερα είναι δύσκολο έως ακατόρθωτο να βρεθούν καλοί αποδέκτες, και τι έγινε; Απο δυσκολίες και μπόρες άλλο τίποτε, σε έναν κακό αποδέκτη θα κολλήσουμε! Ρε (συγνώμη για το ρε) σεις υπάρχει καλύτερος ειδικός απο την μάνα και τον πατέρα του παιδιού; Αν εμείς σαν γονείς δεν το πάρουμε πάνω μας τι ουσιαστική βοήθεια θα τους προσφέρουμε; Αλλά και με πιο μυαλό ποια φώτηση θα μπορέσουμε να διακρίνουμε τον κατάλληλο ειδικό; Και κάτι άλλο και σας αφήνω Ο Θεός πάντα μας δίνει μέχρι εκεί που αντέχουμε, απλά εμείς πρέπει να κατανοήσουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί. Σας ευχαριστώ με εκτίμηση Γεωργογιάννης Δημήτριος

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Μαστοκυττάρωση

Υποβλήθηκε από ανώνυμο (χωρίς επαλήθευση) Κυρ, 29/11/2009 - 16:07

Θα ήθελα να σας ενημερώσω σχετικά με τη μαστοκυττάρωση, ότι στο Γενικό Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Αθηνών 'ΑΤΤΙΚΟΝ' στην Αλλεργιολογική Μονάδα λειτουργεί ειδικό ιατρείο Μαστοκυττάρωσης για τη διερεύνηση και παρακολούθηση της νόσου. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με τη γραμματεία της Αλλεργιολογικής Μονάδας.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)