νόηση, ετών 18:)

Ο μικρός μου είχε μία φυσιολογική εξέλιξη μέχρι που στους 12 μήνες που άρχισε να περπατά, παρατήρησα πως πέρα από το μπαμπάδισμα που ξεκίνησε στους 6 μήνες δεν έλεγε τίποτα άλλο.

• Δεν έδειχνε, δεν έκανε γειά σου.
• Έτρεχε σαν αφηνιασμένο από καρέκλα σε τραπέζι,δεν έπαιζε με παιχνίδια (τα πέταγε).
• Δεν ανταποκρινόταν στο όνομά του.
• Δεν έδινε καμία σημασία στα άλλα παιδάκια.

Κάποια στιγμή,στους 14 μήνες ο πατέρας μου με παράπονο μου είπε "γιατί δεν με κοιτάει στα μάτια το παιδί;" Τότε συνειδητοποίησα ότι δεν είχε βλεμματική επαφή. Πρόσεξα ότι περπατούσε στις μύτες, ότι ώρες ώρες το βλέμα του χανόταν και ότι δεν καθόταν ούτε για δευτερόλεπτο στην αγκαλιά κανενός. Μία αναζήτηση στο διαδίκτυο με τάραξε και στους 16 μήνες, με τη συμβουλή της παιδιάτρου, πήγαμε σε αναπτυξιολόγο, παιδονευρολόγο και παιδοψυχίατρο. Το μόνο που εισέπραξα ήταν ένα ραντεβού για μετά 3 μήνες και ένα τεράστιο κατεβατό με οδηγίες από την παιδοψυχίατρο για το πώς θα παίζω και θα συμπεριφέρομαι στο παιδί. Το πιό σκληρό ήταν η δήλωση όλων ότι το παιδί δεν είναι δεμένο μαζί μου. Και δυστυχώς,παρά την αρχική μου άρνηση, διαπίστωσα πως είχαν δίκιο. Κύριος στόχος λοιπόν ήταν το παιδί να δεθεί μαζί μου. Ακολούθησα τις οδηγίες πιστά. Το Πάσχα που μας πέρασε, σε ηλικία 20 μηνών, με κοίταξε πρώτη φορά στα μάτια ανταποκρινόμενος στο όνομά του. Τότε αποδέχτηκα το γεγονός ότι το παιδί έχει πρόβλημα, γιατί τότε συνειδητοποίησα πως πρώτη φορά με κοιτούσε στα μάτια. Τα συναισθήματα δυνατά και ανάμεικτα: φόβος, έκπληξη, χαρά... Συνέχισα να είμαι η προσωπική θεραπεύτρια - μητέρα και λόγω της προόδου του παιδιού, σταμάτησα να εργάζομαι. Το Μάϊο κάναμε τη γνωστή σειρά εξετάσεων και τον Ιούνιο πήραμε στα χέρια τη διάγνωση ΔΑΔ και ξεκίνησε τις συνεδρίες με παιδοψυχολόγο 2φ/εβδ. Τότε εμφανώς πια το παιδί απέκτησε προσκόλληση στο πρόσωπό μου, μέρος της οποίας δεν έχει αποβληθεί μέχρι σήμερα (26 μηνών). Από αρχές του μήνα κάνει θεραπευτική κολύμβηση 2φ/εβδ και συνεδρίες με ειδική παιδαγωγό (χοροθέατρο,έκφραση,μουσική,τραγούδι) 2φ/εβδ. Η εξέλιξη όπως και η πρόβλεψή μας είναι καλή. Δυστυχώς στο θέμα της λεκτικής επικοινωνίας και κατά συνέπεια στο γνωστικό είναι πολύ πίσω, αλλά έχει δυναμικό και δουλεύει πολύ.

• Κατά καιρούς μπορεί να επαναλάβει μία λέξη που θα ακούσει, αλλά με χρήση μόνο των φωνηέντων.
• Γνωρίζει τον σκοπό από περίπου 50 τραγούδια και τραγουδά συνέχεια.
• Ηρεμεί στο άκουσμα μουσικής ή αν του τραγουδήσω οτιδήποτε εγώ.
• Τρώει μόνο πολτοποιημένη τροφή και στερεά μήλο, αχλάδι, σταφύλι, ψωμί, μπισκότα, κρουασανάκια βουτύρου(από συγκεκριμένο φούρνο).
• Παίζει με τα παιχνίδια,γνωρίζει τον τρόπο πιά.
• Δεν ανταποκρίνεται πάντα στο όνομά του, και κατά καιρούς περπατά στις μύτες, κουνά το κεφάλι πέρα δώθε και κλείνει τα αυτιά του, αλλά αυτά ίσως να τα κάνει 1-2 φορές τη μέρα.
• Λατρεύει να κάνει τσουλήθρα,αλλά περισσότερο να βλέπει τους άλλους να κάνουν.
• Παίζει και αγκαλιάζει το σκύλο μας και του αρέσει να αγγίζει το νερό, το χώμα, την άμμο, πετραδάκια, το γκαζόν.
• Κάθεται στην αγκαλιά για πάνω από 1 λεπτό.
• Θυμώνει, φωνάζει και κλαίει.

Ευτυχώς κοιμάται καλά, δυστυχώς θέλει να κοιμάται συγκεκριμένες ώρες, που αν τις υπερβούμε δεν κοιμάται καθόλου. Είναι 2 μέρες τώρα, που έχω την αίσθηση πως λέει "μπράβο" (μπάμπο) χτυπώντας παλαμάκια. Ο αγώνας μου συνεχίζεται και εύχομαι να συνεχίσει να δικαιώνεται.