νόηση, ετών 18:)

Πόσο θα 'θελα να μπορούσα να προσφέρω σε κάποιο παιδί - μα τι λέω, σε κάποια παιδιά - τη βοήθειά μου! Περιηγήθηκα στο Νόηση, διάβασα διάφορα άρθρα γονέων, έκλαψα, προσπάθησα να φανταστώ - ρεαλιστικά και πέρα από συναισθηματισμούς - τη ζωή αυτών των ανθρώπων, είτε είναι οι γονείς είτε είναι οι πάσχοντες. Θεωρώ δύσκολη την ανατροφή της 5χρονης κόρης μου: πρέπει να της μεταδώσω αξίες, να τη μάθω ζει με αγάπη για τον συνάνθρωπο, να δίνει ανιδιοτελώς, να ζει ποιοτικά, να είναι ακέραιος χαρακτήρας, δίκαιη και ειλικρινής, να ξέρει ποια είναι και τις δυνατότητές της. Τι να πω και για αυτούς που πρέπει να μάθουν στα παιδιά τους αυτά που είναι αυτονόητα για μας: να μιλούν, να περπατούν, να πιάνουν, να ζουν και να εξελίσσονται σαν όλα τα παιδιά της ηλικίας τους... Νιώθω πολύ αδύναμη όταν βρίσκομαι με παιδιά με πρόβλημα - σωματικό, πνευματικό, ψυχικό -, λιγοψυχώ και νιώθω αμήχανα γιατί δεν ξέρω πώς μπορώ να προσφέρω οποιαδήποτε βοήθεια για να διευκολύνω τη ζωή αυτών των ανθρώπων και των οικείων τους. Ίσως δεν ξέρω και πώς να φερθώ... Δυστυχώς, στο σχολείο δεν διδαχθήκαμε αυτό το μάθημα! Καλή δύναμη σε όλους, κι αν μπορώ να βοηθήσω, με όλη μου την καρδιά!