Πρόβλημα αυτοτραυματισμών

Γειά σας με λενε Ιωάννα. Ο μεγαλος μου γιος ειναι 18 ετων και εχει αυτισμο. Το προβλημα που εχουμε με το παιδι ειναι οτι αυτοτραυματιζεται. Συγκεκριμενα οταν αγχωθει για κατι η οταν δεν γινει αυτο που θελει χτυπαει το κεφαλι του. Τα καρουμπαλα στο κεφαλι του ειναι μονιμα. Εχουμε παει σε πολλους γιατρους αλλα δεν εχουμε βρει καποια λυση στο προβλημα. Θα ηθελα τη συμβουλη σας για το θεμα. Επισης θελω να σας ρωτησω για τη θεραπεια βλαστοκυταρων. Θα βοηθουσαν την περιπτωση μας; Σας ευχαριστω.

Σχόλια

Tα ιδια κάνει κι o γιος μου

Υποβλήθηκε από vaso1 Παρ, 14/10/2011 - 14:19

Εμενα ο γιος μου στην ιδια ηλικια με τον δικο σου με νοητικη υστερηση τα ιδια κανει. Οταν το κανει προσπαθω να του κρατησω τα χερια για να μην τα δαγκωνει,αλλα δυσκολο. Μερικες φορες κανω οτι δεν καταλαβαινω, αλλα τιποτα. Προσπαθω να του αποσπασω την προσοχη με κατι αλλο,και παλι δεν πιανει το κολπο.Παω κοντα του και μου λεει να φυγω. Μολις απομακρυνθω, αρχιζει να χτυπιεται παλι. Σ'αυτη τη φαση θα πρεπει να εκτονωθει. να το βγαλει απο μεσα του. Μπορεις ομως να τον βλεπεις να αυτοτραυματιζεται? οσες φορες πηγα να τον ακινητοποιησω,δαγκωνε και μενα. Εχει και πολυ δυναμη!!.Το μονο που κανω τωρα πια ειναι να του κανω τα χατηρια, να μην τον νευριαζω. Μολις ακουσω κανα θορυβο που ξερω οτι θα αναστατωθει αμεσως του μιλαω γλυκα και λιγο πιο δυνατα για να καλυψω τον θορυβο. Του λεω'ωχ!! μηχανακι περναει?.. να βαλω λιγο σκουπα παναγιωτακη μου?...μα τι λανει αυτος ο.... βλακας εκει?' κι α.υτος γελαει και ξεχνιεται Πολλες φορες παινει το κολπο. Θελει πολυ υπομονη. Παρα πολυ!!! Με αγαπη Βασω

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Το παιδί παίρνει κάποιο φάρμακο;

Υποβλήθηκε από Nonota21 Παρ, 14/10/2011 - 22:42

Καλησπέρα. Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν το παιδί παίρνει κάποιο φάρμακο που μετριάζει αυτή τη συμπεριφορά. Από ότι γνωρίζω, συνήθως χορηγούνται φάρμακα για την επιθετικότητα και τους αυτοτραυματισμούς. Αν χρησιμοποιείτε κάποιο αντιψυχωτικό φάρμακο (π.χ. risperdal, zyprexa), έχετε παρατηρήσει αν βοηθάει καθόλου? Σας ρωτάω γιατί εμείς χορηγούμε φάρμακο στην εννιάχρονη κόρη μου, που δεν είναι επιθετική, αλλά έχει έντονο άγχος και δεν μπορεί να σταθεί πουθενά. Η αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε καταλήξει αν τα οφέλη είναι περισσότερα από τις παρενέργειες γι αυτό είμαστε στην σκέψη να το σταματήσουμε. Θα ήθελα και τη δική σας γνώμη αν έχετε εμπειρία από φάρμακα, αλλά και οποιουδήποτε άλλου γονέα έχει ανάλογη εμπειρία.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Πιστευα πως τα παιδια με νοητική υστέρηση είναι χαρούμενα

Υποβλήθηκε από ioannapro Σάβ, 15/10/2011 - 00:13

Πιστευα πως τα παιδια με νοητικη υστερηση ειναι παντα χαρουμενα και γελαστα και δεν εχουν τετοια προβληματα. Μακαρι να δαγκωνε και μενα τα χερια του γιατι οταν χτυπαει το κεφαλι του και καποιες φορες τοσο δυνατα που το ματωνει κιολας με πιανει απελπισια. Επιθετικος δεν ηταν ποτε, το αντιθετο μαλιστα αν δει καποιον να χτυπησει τρεχει να τον αγκαλιασει. Για να ηρεμησει φιαχνει παζλ και εγω καθομαι κοντα του και του μιλαω. Εννοειτε πως του κανουμε ολα τα χατηρια, δεν γινετε αλλιως τις μερες που δεν ειναι καλα. Μονο που σκεφτομαι, οταν δεν θα ειμαστε εμεις κοντα του ποιος θα ασχοληθει μαζι του, για να του κανει τα χατηρια; Ευχομαι το καλυτερο για το παιδι σου.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ο γιος μου πήρε το Risperdal

Υποβλήθηκε από ioannapro Σάβ, 15/10/2011 - 01:14

Ο γιος μου πηρε το Risperdal οταν ηταν στην ηλικια της κορης σας, του προκαλουσε υπερδιεγερση, δεν τον βοηθησε καθολου, τον εκανε χειροτερα και το σταματησαμε. Αργοτερα πηρε για 6 μηνες περιπου ενα αντικαταθλιπτικο, δεν ειχε παρενεργειες αλλα δεν το βοηθησε. Για τρια χρονια επαιρνε ομοιοπαθητικα, η βαλεριανα τον βοηθησε να κοιμαται καλυτερα, γιατι ξυπνουσε πολλες φορες τη νυχτα.Ομως ενω τους πρωτους μηνες της θεραπειας με τα ομοιοπαθητικα ειχε σταματησει να χτυπαει το κεφαλι του, μετα αρχισε παλι τα ιδια. Τωρα εχουμε ξεκινησει το Lyrika, ειναι αντιεπιληπτικο αλλα και παλι δεν βλεπουμε βελτιωση. Ολα αυτα τα χρονια ειχαμε μια παιδοψιχιατρο που πηγαιναμε δυο φορες την εβδομαδα μεχρι περυσι που διοριστηκε στο δημοσιο. Παραλληλα βεβαια πηγαιναμε συχνα σε αλλους γιατρους και ειδικα Κεντρα χωρις ομως καποια ουσιαστικη βοηθεια στο συγκεκριμενο θεμα. Πριν απο 10 μερες πηγαμε σε εναν ψυχιατρο, διευθυντη ΚΨΥ και μας ειπε πως αφου δεν εχουμε κανει μεχρι τωρα για τους αυτοτραυματισμους κατι τωρα δεν γινεται τιποτε, λες κι εμεις δεν τρεχαμε με το παιδι μας απο οταν ηταν εναμιση ετων σε τοσους ειδικους. Ελπιζω να βρειτε γρηγορα μια λυση στο προβλημα της κορης σας.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

RISPERDAL

Υποβλήθηκε από Nonota21 Σάβ, 15/10/2011 - 15:57

Ευχαριστώ που μου δώσατε και τη δική σας εμπειρία από το risperdal. Η κόρη μου το πήρε δύο χρόνια συνεχόμενα, στην αρχή είδαμε μια μικρή βελτίωση και στην συνέχεια όλο και αυξάνονταν η δόση γιατί έβγαζε πάλι το ίδιο πρόβλημα:άγχος, υπερένταση, υπερκινητικότητα. Είμαστε τώρα στο κόψιμο, γιατί της προκάλεσε ανεξέλεγκτη σιελόρροια και ο παιδοψυχίατρος είπε να αρχίσει το zyprexa στην ελάχιστη δόση. Πλέον αποφασίσαμε ότι θα μείνει χωρίς φάρμακα για να παρατηρήσουμε πως είναι το παιδί. Είμαι πια πολύ επιφυλακτική με τα φάρμακα, αλλά το ερώτημα είναι: τι κάνεις όταν βλέπεις το παιδί σου σε φοβερή υπερένταση, να μην στέκεται πουθενά και έτσι να μην μπορεί να κάνει ούτε αυτά που μπορεί? Πολλοί λένε ότι πρέπει συνεχώς να εχει πρόγραμμα, να έχει κάτι να κάνει. Κανείς όμως δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό είναι αδύνατον, να είσαι συνεχόμενα πάνω από το παιδί και να προσπαθείς να κάνεις κάτι μαζί του! Φαντάζομαι πως κι εσείς θα τα έχετε ζήσει αυτά. Αν θέλετε μπορείτε να μου γράψετε στο mail μου κάποιον παιδοψυχίατρο που θα μου προτείνατε? Είναι: tsokoupanagiota@yahoo.gr

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Ποσο χρονων ειναι η κορη σας?

Υποβλήθηκε από katerina n.smyrni Σάβ, 15/10/2011 - 22:01

Ποσο χρονων ειναι η κορη σας? Εμεις δεν εχουμε παρει φαρμακα ακομα, ειναι 5.5 και ξεκινησαμε μια διατροφη χωρις γλουτενη πριν ενα μηνα. Δεν εχουμε δει ακομα κανενα αποτελεσμα οσον αφορα την υπερκινητικοτητα και τις εκρηξεις θυμου. Σημερα αποφασισαμε να κοψουμε και την καζεινη, πινοντας πλεον μονο κατσικισιο γαλα και γιαουρτι. Ελπιζουμε μηπως αλλαξει κατι, πρωτου προβουμε στη λυση των φαρμακων, μιας και απο κει και περα δεν υπαρχει κατι αλλο. Θα προτεινα οποιος δεν εχει δοκιμασει αυτη τη διατροφη να το κανει γιατι γνωριζω ατομα που πραγματικα ειδαν μεγαλες αλλαγες στη συμπεριφορα του παιδιου τους. Φυσικα τη συνοδευουμε συμπληρωματικα με πολλες βιταμινες. Εμεις παιρνουμε σεληνιο, βιταμινες του συμπλεγματος Β, ω3 λιπαρα και προβιοτικα. Εχω ακουσει οτι ο κος Φρανσις ειναι καλος παιδοψυχιατρος. Εχει και ενα κεντρο στο Χαλανδρι. Το τηλεφωνο του δεν το εχω, αλλα φανταζομαι θα το βρειτε ευκολα αν το ψαξετε. Αν δε κανω λαθος το κεντρο του λεγεται Εξελιξη. Ευχομαι να υπαρχει μια ακρη για το καλο ολων μας!!! Καλη συνεχεια!!!

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Eγω δεν ημουν ποτε υπερ των φαρμάκων

Υποβλήθηκε από ioannapro Κυρ, 16/10/2011 - 00:46

Eγω δεν ημουν ποτε υπερ των φαρμακων γιατι τα φαρμακα αυτα ειναι για ενηλικες και εκτος απο τις αμεσες παρενεργειες που τις περισσοτερες φορες εχουν δεν ξερουμε τις επιπτωσεις στην αναπτυξη των παιδιων.Δεν θα εδινα ποτε φαρμακα στο γιο μου αν δεν αυτοτραυματιζονταν.Ομως οταν τον βλεπω καθε φορα που θα αγχωθει για καποιο λογο να χτυπαει το κεφαλι του με κινδυνο να προκαλεσει μεγαλυτερη ζημια στον εαυτο του δεν εχω αλλη επιλογη.Το θεμα ομως ειναι οτι μεχρι τωρα δεν εχει βοηθηθει απο καποιο φαρμακο.Σιγουρα το προγραμμα και η ρουτινα βοηθαει αλλα παντα θα υπαρχουν πραγματα που θα αγχωσουν και θα αναστατωσουν το παιδι οσο κι αν προσεχουμε. Δεν εχω να σας προτεινω καποιο γιατρο δυστιχως γιατι κι εγω δεν εχω βρει καποιον να μας εχει βοηθησει ουσιαστικα.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Διαβασα τα σχολια σας και ξανακλαψα

Υποβλήθηκε από Epapado Τετ, 19/10/2011 - 13:34

Διαβασα τα σχολια σας και ξανακλαψα. Μην αισθάνεστε ασχημα για μενα το κλαμα λειτουργεί σαν ευλογία. Ξαναθυμηθηκα τα δυο προηγούμενα ετη που εζησα κοντα στην αδελφή μου (αυτιστική με βαριά νοητική στέρηση). Ασυναίσθητα ετριψα τα χερια μου σαν να ηταν ακομα ματωμένα παντου απο τις τσιμπιές και τις δαγκωνιες που μου ειχε δωσει οταν προσπαθουσα να την σταματησω απο τους αυτοτραυματισμους σε προσωπο και κεφαλι. Ειχαμε δοκιμασει τα παντα αναφορικα με σκευασματα φαρμακευτικα και διαιτες. κανενα αποτελεσμα. Χειροτέρευαν πάντα τα πραγματα με την χρήση φαρμάκων. ακομα και με την χρήση ισχυρων φαρμάκων το μονο αποτελεσμα ήταν μετα απο μια περιοδο εντονης δυσφορίας να κοιμαται. μολισ ομως ξυπνουσε τα ιδια εκανε. Η αδελφή μου ξεκινησε αυτοτραυματσμους 23 ετών και εφυγε στα 24 συνεπεια των φαρμακων των οποιων οι παρενεργειες ειναι φρικτες. Δεν ξερω πως θα μπορουσα να βοηθησω. μονο θελω να σας πω κουραγιο στον αγωνα σας και να ξερετε οτι δεν ειστε μονη. Υπαρχουν και αλλοι που εχουν περασει απο αυτο το γολγοθα χωρις τελος. Αγαπατε το παιδι σας γιατι ειναι ενας αγγελος. προσευχηθείτε οπως εμεις στην παναγια να βρει εκεινη την λύση οπως καναμε εγω και η μητερα μου. Πιστευουμε οτι παραμονη της παναγίας 14 Αυγουστου που εφυγε στον υπνο της ηταν ότι καλυτερο αποφασισε η παναγίτσα για εκεινη αφου σε αυτή την ζωή ο δρομος της ηταν αγκαθινος. Προσευχοναι για εσας ο θεος να σας δινει κουραγιο και να φροντισει τα αγγελούδια μας. Στην διαθεση σας οποτε το επιθυμείτε. τηλ 6936103660 Πολλα φιλια Ευτυχία

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Λυπηθηκα πολυ με οσα διαβασα

Υποβλήθηκε από ioannapro Πέμ, 20/10/2011 - 00:29

Λυπηθηκα πολυ με οσα διαβασα για σας και με τη δυσκολη ζωη που εζησε η αδερφη σας.θελω να πιστευω ομως πως καποιες ομορφες στιγμες θα εχετε να θυμαστε απο αυτη.Γι αυτο οταν τη σκεφτεστε να θυμαστε τις καλες και οχι τις κακες στιγμες που ζησατε μαζι.Εγω αυτο τον καιρο βρισκομαι σε διλημμα να ξαναρχισουμε τα ομοιοπαθητικα που το παιδι εχει μια μικρη βελτιωση και δεν εχουν παρενεργειες η να ζητησω απο τον ψυχιατρο να δοκιμασουμε καποιο αλλο φαρμακο.Οι ποιο πολλοι ψυχιατροι απο οτι μου εχουν πει κι αλλοι γονεις δινουν το risperdal.θελω να ρωτησω αν καποιος με παρομοια προβληματα εχει βοηθηθει απο καποιο φαρμακο.

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

νόηση, ετών 18:)