Υγιές να είναι...
Πόσες φορές σας ρώτησαν όταν ήσασταν έγκυος, αν θέλετε αγόρι ή κορίτσι... και πόσες φορές απαντήσατε Δεν με νοιάζει, αρκεί να είναι υγιές ?
Εχθές ήταν η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα Εγκεφαλικής Παράλυσης... και ορίστε οι σκεψεις μου.
Όπως ξέρετε πιθανώς, δεν έμεινα έγκυος εύκολα. Ήταν ένας αγώνας 2 ετών, με πολύ αγωνία, με πολύ πόνο, σωματικό και ψυχικό, με υπέρογκα έξοδα και θυσίες. Το σώμα μου υπέφερε, ο γάμος μου υπέφερε, η ψυχή μου υπέφερε, ακομα και ο τραπεζικός μου λογαριασμός υπεφερε.
Δυστυχώς (ή ευτυχώς) δεν μπήκα στον αγώνα, αθώα.
- Ηξερα απο πριν το σημαδια, ηξερα τις παρενεργειες. Μπορει να μην αποφοιτησα, αλλα 4 χρονια Ιατρικης, δεν τα ξεχνας ετσι.
- Ηξερα απο πριν τι σημαιναν στο χαρτι οι τιμες της χοριακης και της προγεστερονης... ηξερα τι σημαινει ο μη διπλασιασμος σε 48 ωρες... ηξερα τι δειχνει ο αργος καρδιακος ρυθμος στις 6ε. και 7ημερες.
- Στον υπερηχο, καταλαβαινα πολυ καλα τι εβλεπα χωρις να χρειαστει να μιλησει ο γιατρος.
- Ηξερα απο πριν τι θα πει "Ενδομητρια Καθυστερηση Αναπτυξης". Ηξερα για την προωροτητα, τα ποσοστα, την θνησιμοτητα... Ηταν η καταρα μου? Ή αυτο που με εσωσε? Αυτο που εσωσε τον Γιαννη?
Σχόλια
Μπράβο για την επιλογή που έκανες, γιατί ήταν συνειδητοποιημένη
Πολλά πολλά φιλιά (πόσο δικοί μου άνθρωποι είστε!)
Τι να πω, με άφησε άφωνη η δύναμή σου (για τη Τίνα)
Να χαίρεσαι τα αγόρια σου!
Μενω άφωνη...
Συγχαρητήρια
Λίγα λόγια...