Ιστορίες... για αγρίους
Αναρωτιεμαι, τα μέλη της λίστας που έχουν παιδια με αυτισμό / διαχυτες διαταραχες κ.τ.λ. πού μενουν; Είμαστε οι μόνοι σε όροφο πολυκατοικίας; Η ζωή μας στην πολυκατοικία εξελίσσεται σε δράμα.
Οι "αποκατω" απειλουν με δικαστήρια ...
Τα δύσκολα βράδια που το αγοράκι μου υποφέρει και κλαίει και χτυπιέται (ακατάλληλες ώρες κοινης ησυχίας) βγαίνουν στα μπαλκόνια και βρίζουν ...
Κι εγώ προσπαθώ να μεταδώσω την (οποια) ηρεμία μου στο ανήσυχο αγχωμένο και υπο καθεστώς έκρηξης παιδάκι μου. Κοιμηθηκε εξαντλημένο, χωρις να κάνει το μπανιο του και να πιει το γάλα του. Αποτέλεσμα ξυπνάει και κλαίει και ξύνεται στις 2 το πρωι. Μέχρι να καταλάβει η μανούλα τι τρέχει και να παρέχει το απαραίτητο γάλα με αντιισταμινικο (ατοπικη δερματίτιδα η αιτία της φαγούρας) η απογοήτευση του μικρου απο την μη αποτελεματική αντιμετώπιση του προβλήματος έχει κλιμακωθεί.
Το να ηρεμήσει είναι ένα πολύ δύσκολο project.
Δοκιμάζω τη μέθοδο "σταματα", "όχι τα πόδια" με αυστηρό- ηρεμο τονο φωνης και προσπαθώ (με τη βια;;;;) να τον εμποδίσω να τραντάζεται, γιατι μπορει να χτυπήσει σοβαρα. Αραγε καταλαβαίνει οτι προσπαθώ να βοηθήσω; Η' θυμώνει που τον πιέζω;
Είναι η τρίτη φορά μεσα στη βδομάδα που συμβαίνει αυτό.
άραγε αυτές οι ανεξέλεγκτες εκρήξεις ήρθαν για να μείνουν; Υπάρχει περίπτωση να μπορέσουμε να τις διαχειριστούμε;
Τι θα γίνει όταν η δική μου σωματική δύναμη θα είναι μικρότερη απο του γιου μου;
Έχει κανείς ανάλογη εμπειρία;
Σχόλια
Απειλούν ότι θα φέρουν την Αστυνομία;
:-)
Σιγά μη γίνουμε γκέτο!
Μιράντα