νόηση, ετών 18:)

Ανακάλυψα έναν γάλλο ειδικό της ακοής και της φωνής [Alfred Tomatis -υπήρξε προσωπικός γιατρός της Μαρίας Κάλλας]. Εχει ασχοληθεί και με τα αυτιστικά παιδιά. Εχει αναπτύξει μια μέθοδο, που ξεκαθαρίζει οτι δεν είναι θεραπευτική, αλλά μόνο βοηθητική, συμπληρωματική. Ενα από τα πράγματα που κάνει είναι οτι παίρνει εγγραφή της φωνής της μητέρας ή του πατέρα και την περνάει από φίλτρα που της δίνουν τη χροιά που είχε όταν περνούσε από το σώμα και το αμνιακό υγρό,στο έμβρυο. Αυτήν την τροποποιημένη φωνή βάζειτο παιδί να την ακούσει με ακουστικά. Αν καταλαβαίνω καλά, προσπαθεί να κάνει το παιδί να "στήσει αυτί". Δηλαδή, όπως ένα μέλος του σώματος που έμεινε για καιρό ακινητοποιημένο και είναι κάπως μουδιασμένο, το ενθαρρύνουμε να δουλέψει για να ξαναβρεί την ευλυγισία του και τη δύναμή του, έτσι κι αυτός προσπαθεί να βρει τρόπους να "δουλέψει" την ακοή. Συγχρόνως ξαναφέρνει τη μνήμη μιας κατάστασης πριν από τη γέννηση, εκεί που μπορεί κανείς να γυρίσει για να ξαναβρεί την άκρη του νήματος. [Είναι αυτό το "ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή", που βοηθάει στην ανασυγκρότηση]. Αυτό από μόνο του μειώνει το άγχος. Το άλλο που έχει μελετήσει είναι η επίδραση της μουσικής. Ξέρουμε οτι η μουσική κάνει καλό. Βρήκε όμως οτι για το αυτιστικό άτομο χρειάζεται μια πολύ προσεκτικά επιλεγμένη μουσική, για να την δέχεται. Βρήκε οτι στους ψαλμούς -ειδικά- υπάρχουν συχνότητες που λειτουργούν θεραπευτικά. Το πολύ πολύ σημαντικό είναι οτι δεν επιχειρεί μια προσέγγιση μηχανιστική-εργαλιακή. Είναι εκτός από κορυφαίος ειδικός της ακοής, ψυχολόγος και ψυχαναλυτής. Μια μηχανιστική-εργαλιακή προσέγγισή καταδικάζει σε αποτυχία και την καλύτερη μέθοδο. Εμένα θα με ενδιέφερε οτιδήποτε που έχει να κάνει με την ακοή και την επίδραση της μουσικής.