νόηση, ετών 18:)

Εντελει, αυτο που καταλαβα ηταν οτι ετρεχα εδω και 4 χρονια για να μου πουν στο τελος οτι δεν μπορω να κανω τιποτα για την ΔΕΠΥ της κορης μου. Ο παιδοψυχολογος που συγκεντρωσε τα αποτελεσματα απο το ΚΨΥ μου ειπε οτι το προβλημα του παιδιου δεν εχει σχεση με ΔΕΠΥ αλλα ειναι ψυχολογικο. Συγκεκριμμενα, μου ειπε οτι ειναι πολυ θλιμμενη για κατι και αυτο δεν την αφηνει να λειτουργησει.

Σημείωση από το NOESI.gr: Διαβάστε περισσότερα για Σύνδρομο ADHD / ΔΕΠΥ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής -Υπερκινητικότητας) στη σελ. http://noesi.gr/book/syndrome/adhd

Απο το κεντρο ΤΟΜΑΤΙΣ δεν μου δωσαν σαφη εξηγηση κι ετσι εψαξα να βρω την κυρια Ευαγγελοπουλου που ευτυχως ενδιαφερθηκε και την ευχαριστω πολυ γι αυτο και με βοηθησε τουλαχιστον να καταλαβω γιατι στην αρχη η μεθοδος δουλεψε με θεαματικα αποτελεσματα αλλα μετα σταματησε.

Σημείωση από το NOESI.gr: Διαβάστε περισσότερα για τη μέθοδο "Tomatis" (Τοματίς) στη σελ. http://noesi.gr/book/intervention/tomatis

Δυστυχως η απαντηση δεν με βολευει καθολου. Ειναι θεμα DNA. Δεν μπορω να κανω τιποτα και ο,τι και αν δοκιμασω οσο διαρκει η θεραπεια θα βλεπω αποτελεσματα αλλα μολις σταματαμε θα επανερχομαστε ξανα στα ιδια. Μου ειπε οτι το μονο που θα απαλυνε την κατασταση και θα ισσορροπουσε το παιδι περισσοτερο θα ηταν μια πολυ καλη συνεννοηση των γονιων και ενας κοινος τροπος αντιμετωπισης του προβληματος για να εχει η μικρη εναν τουλαχιστον κοινο τοπο αναφορας. Αυτο θα μας γλιτωσει καπως απο οτι μας περιμενει στην εφηβεια. Το θεμα ειναι οτι ο πατερας της μικρης δεν δεχεται με τιποτα οτι υπαρχει προβλημα και τοσα χρονια δεν μπορω να τον πεισω για το αντιθετο. Τελος απο την Πυλη Αξιου που ειμασταν χτες μας εγραψαν 20 συνεδριες εργοθεραπειας και 16 ψυχοθεραπειας το μηνα αλλα μου ειπε εκ των προτερων οτι η εργοθεραπεια δεν ειναι βεβαιη οτι θα βοηθησει στην ηλικια των 10 χρονων που ειναι η μικρη αλλα ας το δοκιμασουμε κι αυτο. Και τωρα σκεφτομαι ή μαλλον προσπαθω να σκεφτω τι πρεπει να κανω. Ποσο κουραγιο εμεινε στο παιδι για να αρχισουμε τα τρεξιματα ξανα στους γιατρους και για κατι που δεν μπορω να ξερω τι αποτελεσματα θα εχει. Το πιθανοτερο ειναι οτι δεν θα θελει να παει πουθενα και να κανει τιποτα.τι απο ολα αυτα να πιστεψω δεν ξερω.

Αισθανομαι σαν μπαλα του τεννις που την πεταν απο εδω και απο εκει. Ενας λεει το μακρυ του και αλλος το κοντο του.ποιον να πιστεψω; ΔΕΠΥ; Θλιμμενη; DNA; Tι απο ολα; Μονο στον θεο δεν εχω απευθυνθει... κυριολεκτικα αρχιζω και σκεφτομαι να αρχισω τα ταματα.

Μονο αυτο δεν εχω κανει... Καταλαβαινει κανεις;