Θεραπευτική ιππασία για τον Νεκτάριο με αυτισμό
Και ήρθε επιτέλους η πολυπόθητη μέρα, το Σάββατο που θα κάναμε την πρώτη μας επαφή με τα άλογα και την θεραπευτική ιππασία. Είχα προετοιμάσει τον Νεκτάριο αρκετές μέρες πιο πριν δείχνοντας του φωτογραφίες αλόγων αλλά και ένα μικρό ξύλινο ομοίωμα αλόγου που έχει στα παιχνίδια του και που ποτέ δεν του έδωσε σημασία, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα έως σήμερα!
Δεν φάνηκε να καταλαβαίνει και πολλά και έτσι ένοιωθα ή ότι τσάμπα η δική μου η αγωνία και χαρά ή που θα γινόταν ένα θαύμα, σαν αυτές τις ευχάριστες εκπλήξεις που μας χαρίζει τόσο συχνά τώρα τελευταία.
Είπαμε να πάμε νωρίς για να περιεργαστεί τον χώρο όπως κάνει συνήθως και έτσι το πρωινό ξύπνημα από τις 8 μου φάνηκε απαραίτητο, να φάει, να τον ντύσω κατάλληλα για την περίσταση μια φόρμα αλλά και ένα μπουφάν που είχαμε αγοράσει για την ιππασία, κατάλληλα παπούτσια, ήξερα ότι κάτω θα είχε χώμα και λάσπες, πήραμε και το νερό του, το καλύτερο χαμόγελό μας μαζί με αρκετή αισιοδοξία και δρόμο για την ιππασία.
Ως συνήθως πρώτοι φτάσαμε, από την δικιά μας ομάδα δεν είχε φτάσει κανείς ακόμη αλλά παρόλα αυτά ήδη υπήρχαν αρκετοί έφηβοι από κάποιον άλλο σύλλογο για άτομα με ειδικές ανάγκες. Δεν μου πήρε πολύ χρόνο να καταλάβω ότι οι έφηβοι αυτοί ήταν με αυτισμό και συνοδεύονταν από μια ισάριθμη ομάδα νεαρών κοριτσιών, εθελοντών όπως έμαθα μετά από ένα σύλλογο στον Άλιμο και η φροντίδα και αγάπη τους για τα άτομα με αυτισμό ήταν ολοφάνερη από τα πρώτα κιόλας λεπτά που βρέθηκα να κάθομαι δίπλα τους.
Ένας ένας οι νέοι ανέβαιναν στα άλογα και δύο πάντα κοπέλες / εθελόντριες και ο εκπαιδευτής τους συνόδευαν στις κυκλικές τους βόλτες και ο κάθε νέος με πολύ καμάρι και τρισευτυχισμένοι χαιρετούσαν τους υπόλοιπους της παρέας τους αλλά και εμάς που δεν μας ήξεραν. Ήταν απίστευτη η χαρά τους και ορισμένοι από αυτούς είχαν κινητικά προβλήματα, σάλια, μάλιστα ο Α. * απόκρυψη ονόματος * που ήθελε να τον φωνάζουν "Ελάφι" έπαθε και μια κρίση επιληψίας εκεί ακριβώς μπροστά μας, μόλις την ξεπέρασε με την υποστήριξη των κοριτσιών/εθελοντών ανέβηκε στο άλογο και όλη τον χειροκροτήσαμε πολύ θερμά,για αρκετή ώρα.
Ήταν το πιο συγκινητικό θέαμα στον κόσμο για μένα...
Θα μου πείτε τι έγινε με μας!
Κάποια στιγμή κατά την διάρκεια της επιληψίας του Α. * απόκρυψη ονόματος * , έφτασαν πολλοί γονείς μαζί με τα μικρά σε ηλικία παιδιά τους και αυτά όλα με αυτισμό, περιμέναμε για μία περίπου ώρα όπου κάναμε και τις ανάλογες συστάσεις και γνωριμίες μεταξύ μας και όταν πια αρχίσαμε να κουραζόμαστε, μας είπε ο υπεύθυνος του ιππικού ομίλου ότι κάτι λάθος μάλλον κατάλαβε ο Δήμος, δεν γίνεται έτσι ομαδικά η θεραπευτική ιππασία και... (απ' ό,τι κατάλαβα μάλλον προεκλογική μπαρούφα ήταν)!
Μας έκανε όμως την χάρη να πάρει δύο από τα δέκα παιδάκια που περίμεναν, να έρθουν σε μια πρώτη επαφή με το άλογο και διάλεξε τα πιο μικρά που ήταν ο Νεκτάριος και ο Θ.! * απόκρυψη ονόματος * Tα υπόλοιπα οκτώ έκλαιγαν φυσικά και απογοητευμένοι οι γονείς τους τα πήραν και έφυγαν!
Ο Νεκτάριος αν και ήμουν σίγουρη ότι δε θα ανέβαινε στο άλογο μας εξέπληξε και πάλι.
Φυσικά και ανέβηκε και χωρίς να διαμαρτυρηθεί άφησε τον εκπαιδευτή να τον πάρει από το χέρι μας να τον πάρει αγκαλιά και να τον καθίσει για ένα περίπου λεπτό στο άλογο αφού πρώτα το χάιδεψε καλά καλά στο κεφάλι και ω! δεν ήθελε να κατέβει!
Αφού τον κατέβασε ο εκπαιδευτής και του είπε "μπράβο", γιατί ούτε και αυτός από την όλη αντιδραστική συμπεριφορά που είχε δει τόσες ώρες πριν από τον Νεκτάριο [Ναι! Και εκεί δεν πέρασε απαρατήρητος!] Δεν το πίστευε.
Φύγαμε με κλάματα από εκεί αφού ανανεώσαμε το ραντεβού μας για τον Δεκέμβρη πια. [Θα δείξει κιόλας!]
Αυτό όμως που με έβαλε σε σκέψεις ήταν οι αυτιστικοί έφηβοι, βλέποντας από την μία το μέλλον του Νεκτάριου και συνειδητοποιώντας ότι αυτή είναι η πραγματικότητα.
Γιατί άλλο να βλέπεις ένα μικρό παιδί και άλλο έναν άντρα πλέον να κάνει τα ίδια και χειρότερα!
Αξιοθαύμαστο βέβαια το κουράγιο και η αληθινή αγάπη των κοριτσιών / εθελοντριών που με αφήσαν άφωνη, ειδικά με την περίπτωση του επιληπτικού Α. * απόκρυψη ονόματος * ...!
Μακάρι να υπάρχουν πάντα τέτοιοι ειλικρινείς στην αγάπη τους άνθρωποι, δίπλα στα παιδιά μας!
Μπράβο τους!
- Σημείωση από το NOESI.gr:
* Βάσει του Κώδικα Δεοντολογίας του NOESI.gr, το όνομα του παιδιού έχει αποκρυφτεί από τον εκδότη του NOESI.gr, για λόγους προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
[Αρχή δεοντολογίας: Εμπιστευτικότητα.]
Σχόλια
Προεκλογική μπαρούφα;
Διήγημα!
Πρόσφατη εμπειρία
Ανάμεικτα αισθήματα...
Προεκλογική μπαρουφα Νο. 2!
Kαι δυστυχώς τα χειρότερα...
Κολυμβητήριο!