"Νοογραφίες": Απογειώνονται οι ζωγραφιές τους!

Ζωγραφιές του Γιάννη στο υπολογιστή με θέμα τους αριθμούς.

Τρεις ζωγραφιές της κόρης της Lenak από πέρσι που ήταν 6,5 χρονών και πήγαινε στο νηπιαγωγείο!

Συνεχίστε να μας στέλνετε "Νοογραφίες"! Δίνετε νέο... νόημα στο NOESI.gr

Ζωγραφιά ενός κοριτσιού 6 ετών για το πώς φαντάζεται ένα δάσος.

Ζωγραφιά της κόρης της Lenak, 6,5 ετών για το πώς φαντάζεται ένα δάσος.

Ζωγραφιά ενός κοριτσιού 6 ετών για το πώς φαντάζεται τον Χριστό να επιλέγει τους μαθητές του.

Ζωγραφιά της κόρης της Lenak, 6,5 ετών με τον Χριστούλη να επιλέγει τους μαθητές του!!! Το κίτρινο ανθρωπάκι είναι ο Χριστούλης!!!

Ζωγραφιά ενός κοριτσιού 6 ετών για το πώς βλέπει τον εαυτό του.

Ζωγραφιά της κόρης της Lenak, 6,5 ετών για το πως βλέπει τον εαυτό της, σε μια εργασία με θέμα "Μαθαίνω τον εαυτό και το σώμα μου".

Σχόλια

Ανάλυση ζωγραφιάς!

Υποβλήθηκε από Angela Papastavrou Πέμ, 29/03/2007 - 15:21

Οι ζωγραφιές όλων των παιδιών είναι υπέροχες γιατί εκφράζουν την ευαισθησία της ψυχής τους! Μπράβο σε όλα τα παιδάκια !!! Όμως θα έπρεπε κάποιος ειδικός να τις αναλύσει για να βοηθηθούν οι γονείς στο να καταλάβουν καλύτερα τα ιδιαίτερα παιδιά τους, τα οποία είναι λιγόλογα και φιδολά στης εκφράσεις των συναισθημάτων τους! Με τα λίγα που έχω διαβάσει( δεν το παίζω ειδικός!!!) , γιατί με ενδιέφερε το θέμα μιας και ο γιος μου δεν μιλάει και έτσι ήθελα να καταλάβω τι ακριβώς σκέφτετε από τα ορνιθοσκαλίσματά του, στην τελευταία ζωγραφιά της μικρούλας με θέμα "μαθαίνω τον εαυτό και το σώμα μου ", παρατηρώ ότι: βλέπει τον εαυτό της συμμαζεμένο , είναι ντροπαλή και λιγομίλητη (φαίνεται από το ότι σκύβει το βλέμμα κάτω και δεν έχει ζωγραφίσει το στόμα της), παρόλα αυτά, έχει κατανοήσει το "είναι" της, αισθάνεται τον εαυτό της, και θέλει να διεκδηκίσει τον χώρο της στη ζωή(φαίνεται από τό μέγεθος της φιγούρας της το οποίο είναι μεγάλο μέσα στο σύνολο της ζωγραφιάς), αισθάνεται όμως ανασφάλεια μακριά από την αγκαλιά της οικογένειας, πιθανόν στο χώρο του σχολείου που είναι μόνη της χωρίς την σιγουριά της μαμάς, (φαίνεται από το ότι στέκεται κάτω από τα φύλλα ενός δέντρου), είναι όμως γενικά χαρούμενο παιδί (φαίνεται από τον καθαρό ήλιο που δεν τον ακουμπούν τα σύννεφα! αλλά τα μαλλιά της!!!

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Πολύ καλό!

Υποβλήθηκε από Μαίρη Στεργίου Βελλή Πέμ, 29/03/2007 - 16:31

Αντζελά μου πράγματι αυτή την ανάλυση ζωγραφιάς την έχω ακούσει και εφαρμόσει στην κόρη μου (αφού ο Δημητράκης δεν ζωγραφίζει μόνος του) και έχει πολλά να εξηγήσει για την ψυχολογία του παιδιού που ζωγράφισε την κάθε ζωγραφιά! Επίσης, θυμάμαι από τα φοιτιτικά μου χρόνια ακόμα, διάφορα τεχνάσματα ζωγραφικής, όπου μπορείς να διαπιστώσεις το πώς ένα παιδί ή και ενήλικας ακόμα, βλέπει τον εαυτό του μέσα στην οικογένειά του και σε σχέση με τα άλλα μέλη της οικογένειάς του δηλ. σε σχέση με την μαμά, τον μπαμπά, τα αδέλφια, τους φίλους κ.λ.π. Πολύ ενδιαφέρουσα και παραστατική η ανάλυσή σου, αν και μη ειδικός, τα καταγράφεις ισάξια! Φιλάκια Μαίρη

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Τι ωραίοι ζωγράφοι!!

Υποβλήθηκε από Μαίρη Στεργίου Βελλή Πέμ, 29/03/2007 - 16:37

Είναι σαν να έχει ανθίσει το site με τις υπέροχες ζωγραφιές όλων των μικρούλιδων. Ακόμα μια υπέροχη ζωγραφιά, με πολύ ωραία θέματα και αρκετά πρωτότυπα (" ο Χριστούλης επιλέγει τους μαθητές Του!"). Μπράβο στο κοριτσάκι σου Lenak, που αν και τόσο μικρούλα εκφράζεται τόσο όμορφα! Περιμένουμε κι άλλα έργα, των μικρών ζωγράφων του Νόηση! Με εκτίμηση Μαίρη Βελλή

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Μπράβο στην κορούλα σου

Υποβλήθηκε από Soula Πέμ, 29/03/2007 - 19:44

Μπραβο στην κορουλα σου, αυτο με τον Χριστουλη πολυ μου αρεσε. Καλο Πασχα με υγεια ,να περασετε οπως ακριβως το εχετε φανταστει. Με εκτιμηση, Σουλα

Συνδεθείτε για να σχολιάσετε.

Έπιασες αυτό που ήθελα να δείξω

Υποβλήθηκε από Lenak Πέμ, 29/03/2007 - 21:27

Πράγματι καλή μου Angela, η επιλογή αυτής της συγκεκριμένης δεν έγινε τυχαία. Ούτε ως προς την θεματολογία από την νηπιαγωγό της πέρσυ ούτε από μένα τώρα που την επέλεξα να την μοιραστώ μαζί σας. Έπιασες ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που ήθελα να σας δείξω. Τον τρόπο με τον οποίο προσπαθούν καμιά φορά να μας δείξουν τα παιδιά μας το πως αντιλαμβάνονται μερικά πράγματα κι ας μην μπορούν να μας τα πουν με λογάκια. Το θέμα το ζήτησα από την νηπιαγωγό να της το θέσει, γιατί ενώ στο σπίτι ήταν πιο "ανοιχτή", στο νηπιαγωγείο ήταν πιο απομονωμένη, πιο φοβισμένη και δεν μιλούσε πολύ. Φοβόταν πολύ τους συνομήλικους, την απόρριψή τους, την κοροιδία που λάμβανε από αυτούς ορισμένες φορές, και έτσι έμενε στην άκρη σιωπηλή, άσχετα αν γνώριζε οτι τα καταφέρνει καλά σε κάποια πράγματα. Αυτή η ζωγραφιά μας βοήθησε πολύ στο να καταλάβουμε και να την βοηθήσουμε να ανοιχτεί κάπως, μετά από πολύ κόπο βέβαια.... Σας ευχαριστώ όλους για τα καλά σας λόγια, και σας εύχομαι Καλό Πάσχα. Keep Walking!