νόηση, ετών 18:)

Ο καιρός έφτασε που το παιδί καλυτέρευε όμως οι οικονομικές του απαιτήσεις για καλύτερη μόρφωση,καλύτερη θεραπεία, φάρμακα, φαγητό και ρούχα μέρα με την μέρα μεγάλωνε. Η μάνα δεν μπορεί να βοηθήσει οικονομικά μιας και επομίζεται ήδη όλο το βάρος της μετακίνησης, της οικιακής οικονομίας και διαχείρησης με "τα του σπιτιού" και όλα τα άλλα που δεν πληρώνονται ποτέ και δεν αναγνωρίζονται κιόλας σαν εργασία. Έτσι ο πατέρας το στήριγμα οικονομικό και ψυχολογικό, άσχετα άν ήδη ψυχολογικά και σωματικά είναι ένα ράκος, αναγκάζεται να βρει και δεύτερη εργασία με αποτέλεσμα να λείπει μονίμως ακόμη και τις Κυριακές από το σπίτι, για τις καθημερινές ούτε λόγος η επαφή με το παιδί μιας και η προσέλευσή του στην οικογενιακή εστία γίνεται γύρω στα μεσάνυχτα. Το σκεπτικό ήταν ότι μιας και δεν μιλάει το παιδί, μήπως και δεν πολυκαταλαβαίνει, "ε πόσο θα του λείψω;" 'Ερχεται το σημερινό απόγευμα να διαψεύσει την σκέψη. Στο μεσημεριανό ξύπνημα: "'Eλα να σηκωθείς αγόρι μου θα έρθει και η δασκάλα σου σε λίγο" το βλέμμα σκοτεινιάζει και το δάκτυλο δείχνει την εξώπορτα. "Τι είναι καρδούλα μου;" το βλέμμα εστιάζεται στην φωτογραφία του πατέρα που λείπει, ένα δάκρυ κυλά και ένα παραπονιάρικο "μπα" ξεφεύγει σαν βελάκι που βρίσκει τον στόχο του στην πονεμένη και κουρασμένη καρδιά της μανούλας. "Τον μπαμπά θέλεις;" ρωτάει σοκαρισμένη. "Ναι" γνέφει το βλέμμα του καταφατικά και δάκρυα παραπονιάρικα και καυτά κυλάνε στο μαξιλάρι του παιδιού. Η ώρα περνά και τους βρίσκει σφιχτοαγκαλιασμένους να κλαίνε αμίλητοι. Τι να εξηγήσεις σε ένα αυτιστικό τετράχρονο... Τι να κάνει η μάνα; Τι να κάνει το παιδί; Τι να κάνει ο πατέρας; Τι κάνει η πολιτεία, το κράτος της πρόνοιας, για όλους αυτούς που αναγκάζονται να κάνουν πράγματα που δεν θέλουν, δεν αντέχουν, δεν μπορούν μόνο και μόνο επειδή εκείνη τους έχει ξεχάσει; Οι ισορροπίες στην εύθραυστη ζωή του είναι τόσο δύσκολο να κρατηθούν, η αγάπη των γονιών του είναι η κυριότερη θεραπεία του καθώς και η σταθερότητα στην ζωή του. Τι να εξηγήσεις στο παιδί αυτό που δεν καταλαβαίνει μιας και η λογική του κοιμάτε μα το συναίσθημα είναι ξύπνιο και ουρλιάζει: "Γιατί;;;"