νόηση, ετών 18:)

Επιτέλους μ' αυτές τις δεξιότητες. Τις αδρές και τις λεπτές και τη δεξιότητα να πιάνουμε το βούβαλο και να το σκοτώνουμε και να δένουμε τα κορδόνια των παπουτσιών. Καλές - δε λέω - οι δεξιότητες. Αλλά πρέπει να είναι το κερασάκι στην τούρτα. Οχι το κυρίως γεύμα. Με τη δεξιότητα της επικοινωνίας τί γίνεται; (ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ, όχι του παιδιού). Παίρνουμε σα δεδομένο οτι οι γονείς είναι επικοινωνιακά εντάξη. Γιατί; Γιατί μπορούν να δένουν μια χαρά τα κορδόνια των παπουτσιών τους κι άμα μάθουν να σκοτώνουν και το βούβαλο, εντάξη, ολοκληρώθηκαν. Ξέρω οτι πολλοί γονείς - με δεδομένο οτι εγώ δεν είμαι μητέρα αυτιστικού παιδιού - θα μου πουν (και μου το έχουν πει ήδη) "αυτά τα λες γιατί είσαι έξω απ'το χορό". Λοιπόν να ξέρετε, οτι το να αναθρέφεις ένα παιδί "φυσιολογικό" δε σου εξασφαλίζει δρόμο στρωμένο με ροδοπέταλα. Βρέθηκα κάποτε σε συγκέντρωση γονιών, παιδιών εξαρτημένων από τα ναρκωτικά. ["άσχετη" κι εκεί όπως και δω -η μανία μου να ψάχνω και να μαθαίνω μάλλον είναι σε βαθμό παθολογικό] Δε θα ξεχάσω μια μητέρα που μας έλεγε, πώς ο γιός της [αυτός που κάποτε ήταν ένα καλό, ευαίσθητο, και ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΟ παιδί - και με όλες τις σχετικές δεξιότητες] ήρθε και της ζητούσε χρήματα, που αυτή ούτε είχε, ούτε ήθελε να δώσει και την άρπαξε απ'τα μαλλιά και την έσυρε στο πάτωμα, και στην προσπάθεια να της βγάλει το δαχτυλιδι απ' το χέρι, της εξάρθρωσε το δάχτυλο. Μας τα 'λεγε και κλέγαμε όλοι μαζί. Ή, αν θέλετε ψάξτε να δείτε τί λένε οι στατιστικές για τις απόπειρες αυτοκτονίας των εφήβων. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΤΑΘΛΙΨΉ, ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΑ; Για τα "ατυχήματα" με τα μηχανάκια, που τα καβαλάει το παιδί και φεύγει σα δαιμονισμένο και δε ξέρει από που προσπαθεί να φύγει και που στην οργή πάει. Οι γονείς αυτών των παιδιών μαθαίνουν με τρόπο πολύ οδυνηρό [όσοι μαθαίνουν] οτι: "Ναι, έπρεπε κάτι ν'αλλάξω στον εαυτό μου. Μέσα απο την περιπέτεια του παιδιού, έγινα άλλος άνθρωπος. Δεν έβλεπα. Δεν άκουγα. Και μακάρι να μην είναι πολύ αργά. Και ξέρετε και τ' άλλο: η αγάπη είναι μια πολύ γενική και αόριστη έννοια. Η αγάπη ενός ανθρώπου που δεν επικοινωνεί κατ'αρχάς με τον εαυτό του, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΑΞΙΑ. Και μερικές φορές, για να επικοινωνήσουμε με τον εαυτό μας, πρέπει κάποια κατάσταση να μας κολλήσει στο ντουβάρι. Τουλάχιστον ας εποφεληθούμε.