νόηση, ετών 18:)

Η Dimitra έχει απόλυτο δίκιο. Ο δρόμος μας είναι μακρύς και εμείς πρέπει να παίρνουμε ανάσες βαθιές μέσα απο τα ενδιαφεροντα μας. Όπως η Dimitra έτσι και εγώ προσπαθώ, άλλοτε μεσα απο την μάθηση άλλοτε μεσα απο την διασκεδαση να ανασηκωθώ, να πάρω δυνάμεις που θα βοηθήσουν εμένα και τα παιδιά μου. Βάζω στόχους για μένα και τα παιδιά μου, έτσι απασχολώ το μυαλό μου για να μη βρίσκοται σε συνεχή θλίψη. Δέν θέλω το πρόβλημα της κόρης μου να μου γίνει εμμονη. Γιαυτό και φοιτώ στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (είμαι στο 2ο ετος) και επίσης εδώ και 3 χρόνια ασχολούμαι με την ζωγραφική. Οι δύο τόσο αγαπημένες μου δραστηριότητες με έχουν βοηθήσει να βγω μέσα απο τον αχανές λαβύρινθο των προβλημάτων, να μπορώ να κρίνω καταστάσεις, να απολαμβάνω την χαρά της επιτυχίας και να την μοιράζομαι με τα παιδιά μου με τον καλύτερο τρόπο. Προσπάθησε και εσύ να βρείς τον δρόμο σου. Είναι τρόπος ζωής να μπορείς να απολαμβάνεις τη θλίψη μέσα απο την χαρά. Προσπάθησε και εσυ, είμαι σίγουρη οτι θα τα καταφέρεις.

Καλησπέρα! Δεν έχεις λόγο να αισθάνεσαι άσχημα για τα συναισθηματά σου,είναι απολύτως φυσιολογικά ακόμα κι αν δεν είχες τίποτα να σε βασανίζει. Αν σε παρηγορεί,όλοι εδώ μέσα λίγο πολύ κουβαλάμε το δικό μας σταυρό,μια πέφτουμε ,μια σηκωνόμαστε,thats life! Ginka, πολύ ενδιαφέρον που βρίσκεσαι στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, έχω κάνει δύο χρονιές αίτηση με αρνητικά αποτελέσματα, φέτος βρίσκομαι στην κατηγορία C,κάπου στη σειρά 1200, δεν θυμάμαι ακριβώς το νούμερο, έχω λίγες ελπίδες ακόμα. Τι αντικείμενο σπουδών έχεις ακολουθήσει; Εγώ θέλω να ακολουθήσω τις Ευρωπαικές Σπουδές,έχω μια εμμονή με την Ευρώπη γενικά! Και δυο λόγια ακόμα για τις σχέσεις μέσα απο το διαδίκτυο... Παρόλο που είναι γενικά παρακινδυνευμένες, έχω αποκτήσει δύο καλές φίλες μέσα απο το net, εδώ και δύο χρόνια, τις οποίες τώρα πια συναντώ μόνο στην πραγματική ζωή. Ακόμα καλύτερες κι απο αυτές που είχα στα παιδικά μου χρόνια καθώς γνωριστήκαμε σε ένα χώρο που μοιραζόμασταν κοινά ενδιαφέροντα. Καλό απόγευμα.

Σούλα, Αν είναι κάτι που πραγματικά με ισοπεδώνει, χειρότερα κι από το ίδιο το πρόβλημά μας, είναι το πισωγύρισμα που κάνει ακετές φορές ο Μιμάκος μου! Πραγματικά το πρόβλημά καθεαυτό, το συνηθίζεις σιγά-σιγά και το αντιμετωπίζεις όσο και όπως μπορείς! Εκεί όμως που προχωράς με τον σταυρό σου και ελπιζεις, ξαφνικά...να σου το πισωγύρισμα! Κι άντε πάλι απ΄την αρχή! Συμφωνώ με όσα γράφεις απολύτως και υπογραμμίζω την τελευταία σου πρόταση "..να πάρω το δεκανίκι μου και ν ΄ανέβω τα σκαλιά της δικής μου επιτυχίας..." Μαίρη Βελλή

Αρα κ. Ιγνάτιε (και οι λοιποί ειδικοί) τι μας προτείνετε; Ακόμα και στην χριστουγεννιάτικη εκδήλωση που δημιούργησε ο εξαίρετος Αγγελος, δεν είδα κανέναν (πλην 2-3) ειδικό θεραπευτή να ρθει να βοηθήσει λίγο την κατάσταση! Με αποτέλεσμα, σε περιπτώσεις όπως η δική μου που ο Δημητράκης δεν περπατάει μόνος αλλά μονάχα υποβασταζόμενος, ήμουν υποχρεωμένη για να μπορεί το παιδί να συμμετάσχει, να είμαι συνέχεια εγώ ή η αδελφούλα του ή ο μπαμπάκας του ή κάνα 2 φίλοι - όπως λέτε, ας είναι καλά! - μαζί του, για να μπορώ να πω καμία κουβέντα με έναν άνθρωπο! Το ίδιο και οι υπόλοιποι καλεσμένοι, αγαπητά μου μέλη από το "Νόηση". Επιστρατεύτηκαν γιαγιάδες, μπαμπάδες, φίλοι, ό,τι είχε ο καθένας!! Τι μου λέτε λοιπόν; Αλίμονο αν δεν είχαμε και τους οικείους μας! Ή τους φίλους μας! Δυστυχώς τα λόγια τα ωραία, τα μεγάλα τα λένε πολλοί και πολύ! Από ουσία όμως μηδέν! Με συγχωρείτε για το έντονο ύφος σε όσα γράφω, (που σε καμία περίπτωση δεν αφορούν εσάς προσωπικά αλλά το σύνολο των απασχολούμενων στην Ειδική αγωγή), αλλά δεν είδα ποτέ κανέναν Δ Ω Ρ Ε Α Ν και παρακινούμενος από ΑΓΑΠΗ και ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ να μου πει: "'Ασε Μαίρη, θα αναλάβω εγώ για λίγο τον Δημητράκη και εσύ ξεκουράσου!" παρά μόνο την οικογένειά μου και τις γιαγιάδες! Με εκτίμηση και ειλικρινή διάθεση για το καλύτερο, Μαίρη Βελλή

Καλησπέρα, Διαβάζοντας τα τελευταία σας σχόλια, σε διάφορα βιολόγια, και κατανοώντας απόλυτα την αγνακτησή σας για την ανυπαρξία στήριξης απο το κράτος, νομίζω πως είναι επιτακτική ανάγκη να κάνουμε κάτι. Δεν είναι κάτι που το σκέφτομαι πρώτη φορά, αλλά διαβαζοντάς σας μου γίνεται περισσότερο απαραίτητο να αντιδράσω. Δεν φτάνει μόνο να εκφράζουμε τον πόνο και τις δυσκολίες που εισπράτουμε, να μιλάμε για τα έξοδα και για όλα αυτά που μας βασανίζουν. Μου είναι αδιανόητο να πιστέψω πως το κράτος μου δίνει 240 ευρώ να πληρώσω τις θεραπείες της κόρης μου, ενω είμαι ασφαλισμένη στο ΙΚΑ εδώ και 14 χρόνια και έχω πληρώσει για εισφορές τα μαλλιά της κεφαλής μου! Και δεν είναι λύση μόνο να το λέμε. Πώς θα σας φαινόταν να απευθυνόμασταν ομαδικά στο Συνήγορο του πολίτη ίσως - αν έχετε κάποια διαφορετική ιδέα ρίχτε τη - και να θέσουμε το θέμα επι τάπητος; Θα είναι μια χρονοβόρα διαδικασία,που ίσως να μην έχει και αποτέλεσμα,αλλά δεν νομίζετε οτι είναι καλύτερα απο το να μην κάνουμε τίποτα; Είμαστε πολλοί και πιστεύω οτι πρέπει να αγωνιστούμε για να διεκδικήσουμε το ελάχιστο, μια αξιοπρεπή βοήθεια απο τον ασφαλιστικό φορέα, ένα σύστημα εισαγωγής των παιδιών μας στην εκπαίδευση που να έχει μια λογική βάση,και όχι να βασίζεται στην καλή διάθεση του κάθε διευθυντή της κάθε σχολικής μονάδας που μπορεί να έχει και μαύρα μεσάνυχτα. Εγω θα το κάνω έτσι κι αλλιώς, ξεκινώντας με μια νομική συμβουλή, κι αν χρειαστεί θα φτάσω και παραπέρα. Ειδικοί,γονείς και εκπαιδευτές θα μπορούσαν να βοηθήσουν ουσιαστικά. Ας μη μείνουμε στην αγανάκτηση κι ας πάμε ένα βήμα παραπέρα. Ας διεκδικήσουμε οτι μας αξίζει κι ότι αξίζει στα παιδιά μας. Αν συμφωνείτε απλά γράψτε το κι εγω θα αναλάβω τα γραφειοκρατικά.

Dimitra, Kαι εγώ συμφωνώ πως κάτι πρέπει να γίνει γιατί τουλάχιστον από τα χρήματα που μας δίνει το ΙΚΑ είναι σαν να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα!!! Ας μας βρούνε αυτοί ειδικούς με αυτά τα χρήματα!!! Πάντως αν είναι να μαζευτούμε να πάμε στον Συνήγορο του Πολίτη θα πρέπει να είμαστε αρκετοί για να αξίζει η προσπάθεια και να μας αναλάβει κάποιος καλός δικηγόρος κατά προτίμηση και ο ίδιος με παιδί με ειδικές ανάγκες ή συγγενής! Μήπως υπάρχει κάποιο μέλος του noesi που να είναι δικηγόρος για να μας εκπροσωπίσει;;; Να μπορέσει να συντονίσει τις προσπάθειες;;; Να μαζέψει τα χαρτιά;;; Να τρέξει για μας;;; Γιατί δε θα μπορέσουμε να τρέξουμε εμείς όλες τις φορές που θα χρειαστεί κάποιο καινούργιο χαρτί ή και εγώ δεν ξέρω τι θα μας ζητήσουν!!!

Αμήν, και εγώ σημαιοφόρος!!! Αλλά πολύ φοβάμαι αγαπητή μου Δήμητρα ότι όπως λέει και το τραγούδι " Τα λόγια θα μείνουνε λόγια..." (εννοείται των αρχών,τα λόγια κι όχι τα δικά μας!) Μαίρη Βελλή

Ο Συνήγορος του Πολίτη θεωρώ ότι είναι αναρμόδιος για το αίτημά σας. Το όργανο αυτό ελέγχει παραβάσεις εις βάρος του πολίτη... Εδώ, στην περίπτωση όπως καταγράφεται σε αυτές τις σελίδες δεν έχουμε κατά αρχάς (κατά βάση Νόμου δηλαδή) παραβάσεις ή παραλείψεις. Το αίτημά σας αφορά στην αλλαγή του νομικού πλαισίου, π.χ. περισσότερες καλύψεις από τα Ασφαλιστικά Ταμεία. Θα πρότεινα να περιμένετε αρκετές μέρες ακόμη, μήπως εμφανιστεί κάποιος δικηγόρος εδώ στο NOESI.gr ή κάποιος γνωστός γνωστού σας, που θα μπορέσει να σας κατευθύνει και βεβαίως να συντάξει την επιστολή με το αίτημά σας. Είναι πολύ καλό που συσπειρώνεστε με άλλους γονείς, αλλά δεν υπάρχει λόγος να κάνετε τόσο βιαστικά βήματα. Υπάρχουν Συλλογικοί φορείς που μπορούν να σας βοηθήσουν, π.χ. Σύλλογος Αυτιστικών Ελλάδος, ΠΟΣΓΚΑμεΑ, ΕΣΑμεΑ, που διαθέτουν νομικούς συμβούλους και ίσως σας βοηθήσουν να οργανωθείτε καλύτερα. 'Αλλωστε, η αρχή... είναι το ήμισυ του παντός! Με εκτίμηση, 'Αγγελος Γ. Κουτουμάνος Εκδότης NOESI.gr

Νομίζω κι εγώ ότι ο Συνήγορος του Πολίτη δεν μπορεί να επέμβει. Επειδή όμως είμαστε μέλη της Ευρωπαικής Ενωσης και επειδή από τον Παναγιώτη όλοι ξέρουμε τι ισχύει σε άλλα κράτη της Ευρώπης, γιατί να μην απευθυνθούμε εκεί; Ενημερωτικά αναφέρω ότι το ποσόν που δίνεται για την λογοθεραπεία περίπου 10 Ευρώ είναι κατάκτηση των γονέων, όπως έχω μάθει από το ΙΚΑ Αραχώβης.

να παραιτηθώ τόσο εύκολα. Ας μην έρθει κανένας,δεν πειράζει καθόλου,ακόμα και ένας φτάνει. Κατανοώ απόλυτα τον δισταγμό του καθενός μας , να βγεί δημόσια και να μιλήσει για ένα "ειδικό" παιδί.Και ούτε μπορούμε να υποχρεώσουμε κανέναν να το κάνει. Δεν έχω λόγο να βγω να παρουσιαστώ πουθενά,και πόσο μάλλον στην τηλεόραση.Ποτέ μου δεν θεώρησα την τηλεόραση μέσον για να ασκήσω πίεση.Η τηλεόραση ζητάει θύματα να τα δώσει τρόφή στους τηλεθεατές,κι εγώ τέτοια τροφή δεν θα γίνω.Υπάρχουν και νόμοι,δικαστήρια,και κάθε πολίτης έχει το συνταγματικό δικαίωμα να διεκδικήσει αυτό που του αξίζει.Κι αυτό ακριβώς θα πράξω.Κι όταν θα είμαι έτοιμη , με όλες τις πληροφορίες στα χέρια μου,θα σας το ανακοινώσω κι όποιος θέλει μπορεί να συμμετέχει .Θα είναι καλύτερα απο το να είμαι μόνη μου.Αν πάλι δεν θελήσει κανείς,δεν πειράζει.Τουλάχιστον εγω θα ξέρω οτι έκανα αυτό που πρέπει. Αρνούμαι να παραιτηθώ απο αυτό που μου αξίζει. Και,ναι,είμαι απο τη φύση μου αισιόδοξος άνθρωπος,και δεν είναι θέμα εμπειρίας .Απλά μέσα στα δύσκολα βλέπω και τη θετική πλευρά της ζωής.Μου αρέσει να αγωνίζομαι και δεν παραιτούμαι εύκολα.Πολλές φορές θα ηττηθώ αλλά άλλες τόσες θα κερδίσω. καλό απόγευμα

Δήμητρα, Καταλαβαίνω απόλυτα αυτά που έγραψαν οι αγαπητές μου φίλες του Νόηση, ζω στην Ελλάδα και καταλαβαίνω, κουβαλάω ωστόσο μια άλλη νοοτροπία, στα πέντε χρόνια διαμονής μου στο εξωτερικό σαν φοιτήτρια, χρόνια όπου το αίμα μας έβραζε, μου έμαθαν τι σημαίνει να μάχομαι για τα δικαιώματά μου, δε σκύβω το κεφάλι (αν και το έχω κάνει πολλές φορές, όχι όμως εκεί που έχω δικαίωμα και όχι μόνο υποχρώσεις. Δυστυχώς καλή μου φίλη kari, το κατεστημένο το φτιάξαμε εμείς και το χειρότερο από όλα είναι πως το τροφοδοτούμε αθελά μας, είτε γιατί φοβόμαστε μήπως και "μας βάλουν στο μάτι", είτε γιατί λέμε "εγώ θα βγάλω τό φίδι από την τρύπα... Δεν είναι όμως έτσι, στο βαθμό που μπορεί και αντέχει κανείς θα πρέπει να μάχεται για τα δικαιώματά του, το χειρότερο από όλα είναι η αδιαφορία.. και τα "στραβά μάτια". Επικοινώνησα με κάποιους ανθρώπους και νομίζω πως έχουμε βρει τον κατάλληλο άνθρωπο να μας βοηθήσει. Είναι νομικός και μάνα παιδιού που ανήκει στο αυτιστικό φάσμα, μάχετε χρόνια με τα Ταμεία και το κατεστημένο, είναι πολύ δικτυωμένη, μπαινοβγαίνει στα Υπουργεία, έχει στο πλευρό της ανθρώπους που θέλουν να βοηθήσουν και πραγματικά βοηθούν ανιδιοτελώς. Μίλησα απόψε μαζί της, θέλω ωστόσο να στείλω στο προσωπικό σου ταχυδρομείο το ονομά της και τα τηλέφωνά της. Της μίλησα για το Νόηση, για εμάς, ετοιμάζει και κάποια σεμινάρια τον Μάρτη, θα ενημερώσω μόλις μου στείλει στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο σχετικό ενημερωτικό. Αυτή η γυναίκα έχει συστήσει δύο σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα και ετοιμάζει να κάνει καινοτόμα πράγματα με τη δημιουργία Ολοήμερου σχολείου για παιδιά που ανήκουν στο αυτιστικό φάσμα.. Της έχω ζητήσει να μας ενημερώσει για αυτά.. Το e-mail μου είναι alextagalaki@altecnet.gr, στείλε μου μήνυμα για να σου στείλω τα στοιχεία της. Σου ρίχνω το μπαλάκι Δήμητρα, ο χρόνος μου είναι ανύπαρκτος, ωστόσο στο μέτρο των δυνατοτήτων μου (πάντα από άποψη χρόνου) θα βοηθήσω. Όσον αφορά για την Ευρώπη, βήμα πιο μακρινό κατά την ταπεινή μου άποψη, μπορώ να βοηθήσω με κάποιες διασυνδέσεις που έχω. Αλεξάνδρα Ταγκαλάκη

Το ξέρω Κική μου, Και το έχουμε συζητήσει. Ξέρεις πολύ καλά ότι καταλαβαίνω τους λόγους που δεν το κάνατε, αλλά δεν παύει να είναι μία πραγματικότητα. Σε καμία περίπτωση δεν αναφέρθηκα προσωπικά, το ξέρεις αυτό. Εξ άλλου είσαι μία από τις αγαπημένες φίλες που έχω κάνει από το "Νόηση" και αυτό δεν αλλάζει με τίποτα. Με αγάπη, Κατερίνα Ζαρίφη

Λοιπόν, έκανα μία καλύτερη μιρκή έρευνα για αυτό που συζητάμε εδώ και φαίνεται ότι ίσως είναι αρμόδιος για το ζήτημα ο "Συνήγορος της Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης", Ελληνικό όργανο. Δείτε περισσότερες πληροφορίες σε αυτή τη σελίδα: "Συνήγορος της Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης". Επίσης, σκεφτείτε και τον "Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή", που επίσης δείχνει να δέχεται ενστάσεις / καταγγελίες σαν αυτή που σας αφορά. Μάζεψα μερικές πληροφορίες για εσάς και τα άλλα μέλη. Δείτε περισσότερες πληροφορίες σε αυτή τη σελίδα: "Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής". - agkou of noesi.gr