νόηση, ετών 18:)

Θα μου επιτρέψετε να πω πως δεν φταίει το παιδί αλλά οι γονείς που δεν του έμαθαν απο τότε που άρχισε ακόμα να περπατάει και ας μου συγχωρεθεί η υπερβολή ότι ό,τι είναι διαφορετικό από εμάς δεν είναι...επικίνδυνο ή απλώς απορριπτέο. Το να απορρίπτουμε ό,τι δεν αναγνωρίζουμε ειναί ένα φυσικό ανθρώπινο ένστικτο αλλά υποτίθεται πως ο άνθρωπος είναι κατι πολύ παραπάνω από απλά ένστικτα. Υποτίθεται πως ο πολιτισμός δίνει εδώ και αιώνες χώρο στην καλλιέργεια του πνεύματος και της λογικής μέσα από την ανάπτυξη κάποιων ανώτερων πνευματικών και ψυχολογικών λειτουργιών. Όμως πού είναι οι γονείς και η εκπαίδευση σε όλα αυτά; Απο την μία η πρώτοι θεωρούν "πως αφου δεν τους έτυχε" δεν τους αφορά κι όλας. Λες και στην πορεία της ζωής δεν μπορούν να υπάρξουν ανατροπές και σας το λέω από προσωπική πείρα και η εκπαίδευση που για το μόνο που νοιάζεται ειναι η γνώση και όχι η αγωγή. Έχω αισθανθεί και εγώ κατα καιρούς τερατάκι και το έχω ακούσει και δει στα μάτια κάποιων καποιες φορές. Τι έκανα για να το αντιμετωπίσω; Πήγα σε ενα ψυχολόγο και δεν φοβαμαι να το πω δημόσια. Είναι πολυ σημαντικό να βρεθεί ενας σωστός ακεραιος ψυχολόγος για να στηρίζει στις δύσκολες στιγμές και μέσα από μια ματιά αποστασιοποιημένη να βοηθάει ...να βρεθεί η δύναμη και η άλλη οπτική που τόσο πολύ χρειάζεται κανείς εκείνη την ώρα. Ο κοσμος δεν είναι κακός, χαζός είναι, άγνοια έχει. Ταπεινά νομίζω πως όποιος έχει 'δει πίσω από την κουρτίνα' πρέπει να βρεί τρόπο να 'επιμορφώσει', 'θυμήσει', 'εξηγησει' στους άλλους οτι όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε. Κάντε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση θα σας δώσει μεγάλη δύναμη. Και εξάλλου ας θυμόμαστε πάντα ότι ό, τι δεν φαίνεται δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει... και ότι στη ζωή τίποτα δεν είναι δεδομένο και όταν κάποιος γονιός ειδικά τα ξεχνάει αυτά και δεν τα διδάσκει στα παιδιά του ειναι για λύπηση και είναι πραγματικά... τέρας.

...Αλλά γίνονται ρατσιστές, μέσα από την οικογένεια, από τα πρότυπα που προβάλλει η τηλεόραση (αν και δε θα έπρεπε κανένα παιδί να βλέπει τηλεόραση πριν κλείσει τα 5 έτη), και γενικά μέσα από το περιβάλλον των ενηλίκων. Ένα τέτοιο περιβάλλον είναι και η σχολική τάξη. Πραγματικά πιστεύω ότι όταν ένα παιδί γίνεται αντικείμενο κοροϊδίας στην τάξη, την ευθύνη την έχει ο δάσκαλος. Αν ο δάσκαλος αντιμετωπίζει το παιδί με ρατσιστική διάθεση, αυτό περνάει σε όλους τους συμμαθητές. Αν σε όποιο απαξιωτικό σχόλιο ακουστεί από παιδί για κάποιο συμμαθητή του, ο δάσκαλος πάρει τη σωστή θέση, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να συνεχιστούν τέτοιου είδους σχόλια. Μπορώ να αντιληφθώ την αλλαγή της συμπεριφοράς της τάξης απέναντι στο Γιάννη. Μπράβο στη δασκάλα! Από την άλλη προβληματίζομαι για το επεισόδιο με την κόρη της Λένας. Πιο πολύ λυπάμαι για το άλλο παιδάκι, αυτό που φώναζε τρομοκρατημένο "Φύγε τέρας". Σε τι περιβάλλον ζει; Τι γονιούς έχει άραγε; Με τι αρχές μεγαλώνει; Πόσους φόβους και πόσες ανασφάλειες έχει ήδη; Θυμώνω με όλα αυτά. Το ευχάριστο εδώ είναι η απάντηση της μικρής: "Μαμά παιδάκι είμαι , δεν είμαι τέρας". Η καλύτερη άμυνα. Δύσκολο να της εξηγήσεις το "γιατί" εκείνο το παιδί φωνάζει. Ίσως γιατί "φωνάζει ο κλέφτης...", ίσως γιατί το "τέρας" βρίσκεται μέσα του...

Αγαπητή Λένα, Στενοχωρήθηκα διαβάζοντας το βιολόγιο σου και θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο που ορισμένοι άνθρωποι μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Φυσικά το ίδιο το παιδί δεν φέρει ευθύνη για την συμπεριφορά του, αλλά ταυτόχρονα ο τρόπος που αντιδρά δημιουργεί σε ένα άλλο παιδί έντονα αισθήματα απόρριψης. Μπορώ να κατανοήσω τα συναισθήματα σου και εύχομαι ολόψυχα να είσαι και όλοι μας να είμαστε δυνατοί για να μπορούμε να αντιμετωπίσουμε παρόμοιες καταστάσεις και ταυτόχρονα να ενθαρρύνουμε και να στηρίζουμε τα παιδιά μας. Με εκτίμηση, Μαργαρίτα