νόηση, ετών 18:)

Αγαπητέ νέε πατέρα, Πιστεύω πως είναι ευλογία να έχεις μία διάγνωση σε αυτήν την ηλικία, σίγουρα είναι δύσκολο συναισθηματικά αλλά το να σου δοθεί η ευκαιρία να βοηθήσεις το παιδί σωστά από τόσο νωρίς, είναι κάτι που τα περισσότερα παιδιά και οι γονείς τους δεν το έχουν. Η τελευταία σου φράση, "Νιώθω ότι δεν φτάνουν για την εξέλιξή του" μου δίνει το θάρρος να δώσω κάποιες ιδέες, που επίζω να σε κατευθύνουν σχετικά. Με κάθε επιφύλαξη, μιας και δεν ξέρω το παιδί, οι επόμενες ιδέες είναι κάπως γενικές αλλά ελπίζω να σε βοηθήσουν να βρεις κάποια άκρη. Οι γνώμες των άλλων γονιών πιστεύω πως είναι ανεκτίμητες και θα ήθελα τα σχόλιά τους και για τις ιδέες μου, αν το θεωρούν σκόπιμο. Μπορείς να μην ξεκινήσεις μία θεραπευτική αγωγή των 1 ή 2 θεραπειών την εβδομάδα, αφού σου είπαν πως είναι πολύ νωρίς. Μπορείς όμως να ψάξεις στην περιοχή σου για έναν ειδικό θεραπευτή που να αξιολογήσει το παιδί εκτενώς και να σου δώσει κάποιες πρώτες κατευθύνσεις. Τώρα πώς ξεχωρίζεις τον "ειδικό"; Σε αυτή την ηλικία θα έλεγα πως δεν παίζει τόσο ρόλο η ειδικότητα (πχ ψυχολόγος, ειδικός παιδαγωγός, λογοθεραπευτής ή εργοθεραπευτής) αλλά η εξειδίκευση! Θέλεις κάποιον που να εξειδικεύεται στην πρώιμη παρέμβαση (πολύ μικρά παιδιά) και στις δυσκολίες επικοινωνίας, κατά προτίμηση στην προλεκτική επικοινωνία, αν το παιδί δεν μιλάει ακόμη ή μιλά ηχολαλικά. Η πρότασή μου για όλους τους γονείς είναι να μην φοβούνται να ζητήσουν βιογραφικό ή συστάσεις από άλλους γονείς, από έναν άνθρωπο που τον βλέπουν πρώτη φορά. Στη χώρα μας που δυστυχώς "ό,τι δηλώσεις είσαι" και που δεν υπάρχει πάντα αξιοκρατία στο ποιον θα σου προτείνουν κάποιοι, νομίζω ότι οι επαγγελματίες στο χώρο έχουμε υποχρέωση να παρουσιάζουμε τον εαυτό μας, σαν ένα πρώτο σημείο αναφοράς. Σίγουρα δεν είναι μόνο τα χαρτιά που κάνουν το θεραπευτή, αλλά τουλάχιστον δίνουν μια πρώτη ιδέα. Κάτι άλλο που πρέπει να κοιτάξεις, είναι να υπάρχει συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών με την οικογένεια, αλλά και καλή σχέση με το παιδί. Αν προτιμάς να μην φέρεις ακόμη θεραπευτή στο σπίτι ή να μην πας σε κέντρο θεραπειών, κοίτα αν στην περιοχή σου γίνεται εκπαίδευση "Early Bird" ή "Hanen". Αυτά είναι δύο εκπαιδευτικά προγράμματα για γονείς που δίνουν σημαντικές πληροφορίες για το πώς να επικοινωνεί ο γονιός με το παιδί στο σπίτι (για το παιδί με επικοινωνιακές δυσκολίες πάντα) αλλά και για άλλους τομείς. Αν και αυτό είναι δύσκολο, μπορείς να παραγγείλεις το βιβλίο για το Ηanen, από το Amazon (είναι στα αγγλικά). Tο βιβλίο λέγεται "Ιt takes two to talk" και δίνει κάποιες πρώτες ιδέες. Καλό δρόμο στο ταξίδι σας, και μην ξεχνάς πως δεν είναι μόνο ο προορισμός που μετράει! Ελπίζω να βοήθησα ΕλένηΚ