O μικρός μου 'Αγγελος...
Eίμαι ο Βασίλης και έχω ένα αγοράκι 6 ετών σήμερα, τον Άγγελο. Έγινε διάγνωση αυτισμού σε ηλικία 2,5 ετών. Άλλαξε η ζωή μας... Τους πρώτους μήνες προσπαθούσαμε να μάθουμε όσα πιο πολλά μπορούσαμε για τον αυτισμό... Το παρακολουθεί ο κ. Καμπάκος στο "Κέντρο Αυτισμού". Κατά τη γνώμη μου εξαίρετος επιστήμονας. Όταν σε μιά συνάντηση τον ρώτησα αν το παιδι θα μπορέσει ποτέ να επικοινωνήσει μου είπε ότι "μπορεί και όχι"... Πιστεύω να καταλάβουν, πώς νοιώσαμε αυτοί που έχουν το ίδιο πρόβλημα.
Είναι ένα παιδι πολύ τρυφερό, δεν έχει τάσεις αυτοτραυματισμού, σιγά-σιγά κοινωνικοποιήθηκε σε καλό βαθμό, συγκεντρώνεται σε ταινίες και σε τραγούδια που του αρέσουν και μετά από λίγο καιρό μπορεί να τα πει όλα από μνήμης όσο μεγάλα και αν είναι. Έμαθε να παίζει από τον μεγαλύτερο αδελφό του (8 ετών) playstation και μάλιστα με μεγάλη επιδεξιότητα.
Δεν επικοινωνούμε όμως.
Ζητά μονολεκτικά οριμένα πράγματα που θέλει (γάλα - μπανάνα - σκότο δηλ. μπισκότο). Πηγαίνει μόνος του τουαλέτα και σκουπίζεται τις περισσότερες φορές μόνος του. Χθες έκανε το πρώτο σκίτσο ανθρωπάκι. Τον παρακολουθεί παιδοψυχολόγος για την επικοινωνία και λογοπεδικός επίσης για την ανάπτυξη της επικοινωνίας. Ο έναρθρος λόγος του είναι πολύ καλός αλλά δεν είναι διαλεκτικός λόγος. Όταν ηχολαλεί είναι τέλειος ο λόγος. Ορισμένες φορές λέει μικρή πρόταση, αλλά απο εμπειρία είμαι σίγουρος ότι δεν κατανοεί την πλήρη σημασία της, αν και βγαίνει νόημα π.χ. όταν μπαίνει κάποιος στο σπίτι λέει καλημέρα σας είτε είναι πρωί είτε μεσημέρι είτε βράδυ.
Βέβαια μέσα σε 3,5 χρόνια περίπου έχει κάνει μεγάλη πρόοδο αλλά στην επικοινωνία πολύ μικρή. Νομίζω ότι καταλαβαίνει το 60-70% αυτών που του λέμε, με τον τρόπο που μας έχουν συμβουλεύσει, αλλά ανταποκρίνεται στο 20%.
Αυτά... και κάποια άλλη φορά που θα μπορώ θα γράψω περισσότερα.
Πολύ θα ήθελα να ανταλλάξω κάποιες εμπειρίες με κάποιον που έχει ανάλογη περίπτωση.
Ευχαριστώ
Σχόλια
Καλώς όρισες φίλε!
Έχουμε κοινά