Το θεραπευτικό πρόγραμμα Ντόμαν Ντελακάτο
Θα ήθελα να προσθέσω στα όσα ήδη έχω γράψει ότι και η Ειρήνη ακολουθεί το ίδιο πρόγραμμα με των Ντόμαν-Ντελακάτο [ Τι είναι το Ντόμαν-Ντελακάτο ], αφού ο γιατρός της Manolo Dominguez διδάχτηκε από αυτούς τους ανθρώπους.
Είναι πολύ σωστά όσα λέγονται, [ η αναφορά παραμέμπει σε αυτή τη συζήτηση ], και συμφωνώ ότι όλοι οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται και έπειτα να πράτουν, όμως θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είναι τα προγράμματα πλέον τόσο πολυδάπανα και κουραστικά όσον αφορά το θέμα του ταξιδιού εφόσον υπάρχουν κέντρα και στην Ισπανία και στην Ιταλία οπου μπορείς να τα παρακολουθήσεις. Αυτό που μπορώ πλέον να πω είναι ότι η Ειρήνη έχει μπει σε μια σειρά, με αυτό το πρόγραμμα με πολύ καλά αποτελέσματα, οπότε ναι το θεωρώ θεραπευτικό, και επειδή κάνει και φυσιοθεραπεία με φυσικοθεραπευτή που δεν έχει σχέση με το πρόγραμμα του Ινστιτούτου Fay θέλω να πω ότι είναι τελείως διαφορετικά πράγματα το ένα με το άλλο. Το μόνο κοινό τους σημείο είναι το μπουσούλησμα που τόσο ο φυσικοθεραπευτής της όσο και ο Dr. Dominugez το θεωρούν απαραίτητο για να μάθουν να συνεργάζονται και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου της. Και είναι πολύ αποτελεσματικό γιατί μέχρι τώρα ξέραμε ότι η Ειρήνη δεν μπορούσε να μπουσουλήσει, δεν δεχόταν να κάνει κάτι τέτοιο, μετά δειλά δειλά μπουσουλούσε σαν βατραχάκι κάνοντας πηδηματάκια συγχρόνως με τα δύο γόνατά της, ενώ τον τελευταίο καιρό η Ειρήνη μπουσουλάει κανονικά και σωστά όπως θα μπουσουλούσε ένα φυσιολογικό παιδί. Φυσικά πιστεύω ότι είναι λάθος ότι το πρόγραμμα αυτό μπορεί να απομακρύνει τα παιδιά από άλλες δραστηριότητες ή το σχολείο τους. Βασικά στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ειρήνης δεν την απασχολούσε από κάτι άλλο γιατί δεν έκανε τίποτα από τα άλλα. Καθόταν μόνο όλη μέρα και κουνιόταν μπρος πίσω και έτριβε τα χέρια της. Φυσικά τώρα αυτό άλλαξε τελείως, η Ειρήνη θα παρακολουθήσει το παιδικό της πρόγραμμα στην τηλεόραση, θα καθήσει με την μητέρα της να παίξουν ή θα την παρακουθεί με ενδιαφέρον όταν βρίσκεται στην κουζίνα να μαγειρεύει θα βγει στο μπαλκόνι να χαζέψει, θα μπει στο δωμάτιό της και το σπουδαιότερο δεν πιάνει πια τα χέρια της αλλά προσπαθεί να τα συντονίσει να πιάσει το φαγητό της, να σε χαϊδέψει, να σε αγκαλιάσει. Αλλά αυτό το πρόγραμμα όταν γίνεται με ακρίβεια και αφού περάσει ο πρώτος μήνας μέχρι να συντονιστεί και ο γονιός ή ο άνθρωπος που κάνει το πρόγραμμα αλλά και το παιδί - είναι ένα πρόγραμμα τρίωρο που αφήνει αρκετά περιθώρια στην ημέρα να κάνει το παιδί και τις υπόλοιπες δραστηριότητές του. Τέλος θα ήθελα να πω ότι αυτό το πρόγραμμα βασίζεται σε απλές λειτουργίες του εγκεφάλου και προσαρμόζεται ανάλογα την περίπτωση του κάθε παιδιού. Και είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να βλέπουν αυτό που βλέπουμε εμείς στην Ειρήνη. Την καλυτέρευση. Οπως και να το ονομάζουν αυτό είναι πολύ εύκολο να δει ο καθένας ότι βασίζεται στην διάρκεια, την ένταση και την επανάληψη σε απλές ασκήσεις που εξασκούν τον εγκέφαλο. Τι κακό μπορεί να κάνει αυτό; Είναι τόσο απλό και ακίνδυνο. Το μόνο που θέλει είναι επιμονή και υπομονή.
Διαβάστε στα Αγγλικά άρθρο με τίτλο :: "A Western Version of the Doman-Delacato Treatment"
Είναι πολύ σωστά όσα λέγονται, [ η αναφορά παραμέμπει σε αυτή τη συζήτηση ], και συμφωνώ ότι όλοι οι γονείς πρέπει να ενημερώνονται και έπειτα να πράτουν, όμως θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είναι τα προγράμματα πλέον τόσο πολυδάπανα και κουραστικά όσον αφορά το θέμα του ταξιδιού εφόσον υπάρχουν κέντρα και στην Ισπανία και στην Ιταλία οπου μπορείς να τα παρακολουθήσεις. Αυτό που μπορώ πλέον να πω είναι ότι η Ειρήνη έχει μπει σε μια σειρά, με αυτό το πρόγραμμα με πολύ καλά αποτελέσματα, οπότε ναι το θεωρώ θεραπευτικό, και επειδή κάνει και φυσιοθεραπεία με φυσικοθεραπευτή που δεν έχει σχέση με το πρόγραμμα του Ινστιτούτου Fay θέλω να πω ότι είναι τελείως διαφορετικά πράγματα το ένα με το άλλο. Το μόνο κοινό τους σημείο είναι το μπουσούλησμα που τόσο ο φυσικοθεραπευτής της όσο και ο Dr. Dominugez το θεωρούν απαραίτητο για να μάθουν να συνεργάζονται και τα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου της. Και είναι πολύ αποτελεσματικό γιατί μέχρι τώρα ξέραμε ότι η Ειρήνη δεν μπορούσε να μπουσουλήσει, δεν δεχόταν να κάνει κάτι τέτοιο, μετά δειλά δειλά μπουσουλούσε σαν βατραχάκι κάνοντας πηδηματάκια συγχρόνως με τα δύο γόνατά της, ενώ τον τελευταίο καιρό η Ειρήνη μπουσουλάει κανονικά και σωστά όπως θα μπουσουλούσε ένα φυσιολογικό παιδί. Φυσικά πιστεύω ότι είναι λάθος ότι το πρόγραμμα αυτό μπορεί να απομακρύνει τα παιδιά από άλλες δραστηριότητες ή το σχολείο τους. Βασικά στη συγκεκριμένη περίπτωση της Ειρήνης δεν την απασχολούσε από κάτι άλλο γιατί δεν έκανε τίποτα από τα άλλα. Καθόταν μόνο όλη μέρα και κουνιόταν μπρος πίσω και έτριβε τα χέρια της. Φυσικά τώρα αυτό άλλαξε τελείως, η Ειρήνη θα παρακολουθήσει το παιδικό της πρόγραμμα στην τηλεόραση, θα καθήσει με την μητέρα της να παίξουν ή θα την παρακουθεί με ενδιαφέρον όταν βρίσκεται στην κουζίνα να μαγειρεύει θα βγει στο μπαλκόνι να χαζέψει, θα μπει στο δωμάτιό της και το σπουδαιότερο δεν πιάνει πια τα χέρια της αλλά προσπαθεί να τα συντονίσει να πιάσει το φαγητό της, να σε χαϊδέψει, να σε αγκαλιάσει. Αλλά αυτό το πρόγραμμα όταν γίνεται με ακρίβεια και αφού περάσει ο πρώτος μήνας μέχρι να συντονιστεί και ο γονιός ή ο άνθρωπος που κάνει το πρόγραμμα αλλά και το παιδί - είναι ένα πρόγραμμα τρίωρο που αφήνει αρκετά περιθώρια στην ημέρα να κάνει το παιδί και τις υπόλοιπες δραστηριότητές του. Τέλος θα ήθελα να πω ότι αυτό το πρόγραμμα βασίζεται σε απλές λειτουργίες του εγκεφάλου και προσαρμόζεται ανάλογα την περίπτωση του κάθε παιδιού. Και είναι πολύ σημαντικό για τους γονείς να βλέπουν αυτό που βλέπουμε εμείς στην Ειρήνη. Την καλυτέρευση. Οπως και να το ονομάζουν αυτό είναι πολύ εύκολο να δει ο καθένας ότι βασίζεται στην διάρκεια, την ένταση και την επανάληψη σε απλές ασκήσεις που εξασκούν τον εγκέφαλο. Τι κακό μπορεί να κάνει αυτό; Είναι τόσο απλό και ακίνδυνο. Το μόνο που θέλει είναι επιμονή και υπομονή.
Σχόλια
Δώστε μου ελπίδα!!!
Iταλία