Βαρεια νοητικη υστερηση
Αγαπητοι φιλοι.Ειμαι πολυ μπερδεμενη οσον αφορα τι να κανω με το παιδι μου. Ηταν 7 μηνων θυμαμαι και οταν γυριζα απο τη δουλεια δεν εκανε ιδιαιτερα χαρες οταν με εβλεπε.
Διαβάστε και αν έχετε κάτι να πείτε, πείτε το!
Πηγαινε σε ολους για αγκαλια. Εγω παραπονιομουν... Ειναι κοινωνικος μου ελεγαν και γω μεσα μου καιγομουν! κατι μ'ετρωγε μεσα μου. Δεν καθοταν στον πωπο του, επεφτε στο πλαι.Καποιες φορες που τον παρατηρουσα τον εβλεπα που επεφτε το κεφαλι του στιγμιαια και μετα γελαγε και γελαγαν και οσοι τον εβλεπαν....μονο εγω ημουν σοβαρη. Καποια στιγμη τον πηγα στην παιδιατρο για καποιο εμβολιο. Τον βαζει να κατσει γιανα τον ακροαστει και το παιδι επεσε στο πλαι...Δεν καθεται μου λεει?...Οχι μονο δεν καθεται της λεω αλλα και ολα τ'αλλα που ειχα προσεξει. Μου ειπε να παω σε παιδονευρολογο. Η αξονικη εδειξε μικρες ασπρες κηλιδες στον εγκεφαλο. Καταστροφες σε καποια κεντρα του εγκεφαλου. Ετσι αρχισε ο δικος μου γολγοθας...και ημουνα και μονη..χωρις τον πατερα του.Μας αφησε. Εκανα οτι μου ελεγαν κι ακομα παραπανω. Τ'αδελφια μου δεν πολυερχονταν σπιτι...στεναχωριοντουσαν μου ελεγαν για το παιδι. Ειμαι νοσηλευτρια και ειχα βαρδιες.. και καθε φορα εψαχνα ποιος θα κρατησει το παιδι. Περασαν απο το σπιτι μου διαφορες βουλγαρες-αλβανιδες-ρωσιδες...μεχρι πριν 3 χρονια που πηρα συνταξη. Τωρα το παιδι ειναι 18 χρονων καιγω πολυ κουρασμενη!! κατι καταφερε ομως..Περπααει μονο στο ισωμα, για να ανεβει σκαλοπατι πρεπει να κρατηθει. Ειναι πολυ προσεκτικος..δεν επεσε ποτε, τωρα τελευταια τρωει σχεδον ολα τα φαγητα, εχει λογο μονο γι'αυτα που θελει. Ακουει πολυ μουσικη, και εχει πολυ χιουμορ. δεν καταφεραμε να μαθει την τουαλετα..εχω παντα το νου μου και τον πηγαινω εγω. Καποια στιγμη αποφασισα να τον βαλω σε οικοτροφειο τον περασμενο φεβρουαριο. Τον αφησα 25 μερες. Στις 10 μερες που πηγα να τον δω μου φανηκε αδυνατος(ηταν δυσκολος στο φαγητο,δεν τρωει μονος του,παρα λιγα πραγματα...αμα πεινασει μου ελεγαν θα φαει).Σε λιγες μερες ακομα πιο αδυνατος....μην ανησυχειτε...μην εχεις το μυαλο σου εδω...θα φαει καποια στιγμη..σε λιγες μερες ακομα πιο αδυνατος και μ'εναν βηχα αλλο πραμα. και τα λεφτα, λεφτα!!1600 ευρω το μηνα. Ε!! μεχρι εκει. Ειπα να του ετοιμασουν τα πραγματα του και τον πηρα.Ακομα φευγω!! Ηρθαμε λοιπον επαρχια και ψαχνω καπου να παει για ημερησιο προγραμμα αλλα δυστυχως δεν υπαρχει τιποτα. Σκεφτομαι να ξαναγυρισουμε Αθηνα και ψαχνω απο το διαδυκτιο για κετρο ημερας. Για την ηλικια του δεν βρισκω κατι. Το σπιτι μας εινα στο Περιστερι. Αν γνωριζει κανεις κατι, ας μου απαντησει ή ακομα και για οικοτροφειο. Αν παθω κατι τι θα γινει το παιδι αυτο? Θα πρεπει να εχω το νου μου απο τωρα. Αδελφια δεν εχει και απ'οτι φαινεται κανεις δεν θα ενδιαφερθει. Ειμαι μονιμα μ'ενα σφιξιμο στο στηθος..Τι να κανω, τι να κανω. Νομιζω οτι εσεις με καταλαβαινετε πως μπορει να ειμαι. Σας ευχαριστω πολυ.
Σχόλια
Σε καταλαβαίνω
Βάσω, Ελπίδα όλοι το ίδιο σκεφτόμαστε
Λενα και Ελπιδα
Για τη Βάσω
Βάσω μου, διάβασα την απάντησή σου και συγκλονίστηκα
Βάσω, μην σκέφτεσαι έτσι καλή μου,είσαι κουρασμένη ίσως γι'αυτό
Οι καλοί γονείς εδώ να κάνουν το θαύμα τους...
Κέντρο Διημέρευσης "ΧΛΟΗ"
Σ'ευχαριστω Μαιρη
Για τον παράδεισο
Ενας φιλος μου ειπε να μην απελπιζομαι. Να χαιρομαι καλυτερα. Εχω ελευθερας λεει για τον παραδεισο. Εγω ομως ηθελα εδω να ζησω τον παραδεισο. Μπορεις να καταλαβεις να ειμαι 29 χρονων μ'ενα παιδι και μονη και να δουλευω? Ηθελα και γω να ζησω και ακομα θελω. Λιγο ακομα και θα γινω 50. Νοιωθω πως τελειωσε η ζωη μου. Ειμαστε τωρα στο χωριο και το παδι δεν βγαινει ουτε στη βεραντα. Φοβαται μη περασει κανενα αυτοκινητο, δεν αντεχει τους ξαφνικους θορυβους. Και στο δωματιο του ακομα εινα κλειστο το παραθυρο και η κουρτινα.Και καθομαι και γω μεσα. αυτο με εξοντωνει.Ουτε στο μπαλκονι δεν μπορω να κατσω λιγο.Ολο και κατι θα μου ζηταει.Αν κι εγω δεν θελω να τον αφηνω μονο του. τετοια ζωη κανω!! Σ'ευχαριστω παντως για την στηριξη σου και τα καλα σου λογια. Αυτοι που δεν καταλαβαινουν ολο λογια ειναι. ..επρεπε να κανω λενε το ενα και το αλλο...οτι εγω τον χαλαω και κατι τετοια. Κανενας δε σου δινει θαρρος,λες και γω θελω να του κανω ολα τα χατηρια. Κι ομως του τα κανω. Θελω να ειναι ευτυχισμενος, χαρουμενος,γελαστος. Και παλι ευχαριστω. Σε φιλω με αγαπη. Η μαμα του παναγιωτακη.
Συνεχεια για το ΧΛΟΗ
Βάσω μου είμαι και εγώ μητέρα ενός παιδιού 29 χρονών
Βάσω μου είμαι και εγώ μητέρα ενός παιδιού 29 χρονών που έχει νοητική στέρηση 100% και τετραπληγία. Και εγώ θα ήθελα κάποιες στιγμές να την αφήνω έστω λίγες μέρες κάπου αλλά να ξέρω πως θα είναι καλά και θα την προσέχουν.. γιατί θέλω και εγώ να πάω μια εκδρομή με την άλλη μου την κόρη και τον άντρα μου..να ξεσκάσουμε λίγο χωρίς να με τρώει το άγχος να γυρίσω αμέσως πίσω. Ούτε στο μάρκετ δεν μπορώ να πάω χωρίς να ανησυχώ... έχει προβλήματα και με το αναπνευστικό και πνίγεται συνέχεια από φλέματα και πρέπει να είναι συνέχεια κάποιος μαζί της και μάλιστα να ξέρει πολύ καλά να την χειριστεί. Καλό κουράγιο εύχομαι σε όλες σας εδώ μέσα! Εσύ Βάσω πως είσαι? Γιατί είδα ότι έχει τρία χρόνια που έχεις σχολιάσει εδώ.
Νοητική καθηστέρηση
Γεια σας με λενε Βασια. Εχω ενα γιο 14 ετων με νοητικη καθηστερηση. Είμαι απελπισμενη. Μεχρι και φετος τον κρατησαν στο ειδικο δημοτικο αλλα απο τη νεα σχολικη χρονια πρεπει να παει σε ειδικο γυμνασιο. Είμαστε απο Θεσσαλονίκη. Εχετε να μου προτεινετε καποιο; Ξερει κανεις αν υπαρχουν ιδιωτικα;